Boss, the

Michelle Darnell (Melissa McCarthy) heeft geen gemakkelijk jeugd gehad. Ze was altijd het buitenbeentje en veel mensen zeiden vooral tegen haar wat ze allemaal niet kon. Deze sterke vrouw liet zich daardoor niet kisten en stichtte een groot bedrijf en werd daarmee zelf stinkend rijk. Nu geeft ze lezingen aan anderen over hoe ook zij het grote geld kunnen gaan verdienen. Dit hele imperium stort in wanneer Michelle in de gevangenis belandt vanwege handel met voorkennis. Nadat ze haar tijd heeft uitgezeten moet ze weer van voren af aan beginnen. Daarvoor heeft ze de hulp nodig van haar voormalig assistent Claire (Kristen Bell), die ze in het verleden niet altijd even goed behandeld heeft. Daar zal dus nog wel wat overreding voor nodig zijn. Michelle kan alle hulp echter goed gebruiken, want ze wordt tegengewerkt door haar voormalige vlam, maar nu eeuwige rivaal Renault (Peter Dinklage). Michelle gaat een uitdaging niet uit de weg, maar staat nu voor haar grootste uitdaging tot dusver. Zal ze het redden of wordt de tegenslag dit keer toch te groot?

Melissa McCarthy verovert komedieland in rap tempo. Met haar volle vormen en fysieke humor, maar ook haar grofgebekt zijn, krijgt ze de lachers keer op keer op haar hand. Dit lukte eerder onder andere in Spy, Identity Thief en The Heat en ze mag het nu opnieuw proberen in The Boss. Ze schreef de film ook zelf en deed dit voor de tweede keer samen met haar man Ben Falcone. Het verhaalverloop van de film is vrij standaard. De hoofdrolspeelster in kwestie heeft een moeilijk verleden achter de rug en is daardoor zelf een dame geworden die niet altijd even aardig doet tegen anderen. De gebeurtenissen die nu op haar komen leiden tot zelfreflectie en een aanpassing van dit gedrag. Het is dan wel weer bijzonder dat ook het emotionele gedeelte van het verhaal in de uitvoering goed is gedaan, waardoor de kijker zowaar hier en daar echt geraakt wordt. Als het niet zo voorspelbaar was, had deze daarnaast ook nog verrast kunnen worden. Maar het is niet het drama waar het in The Boss om draait, maar om de grappen en grollen. Hier kunnen we vrij kort over zijn. McCarthy is zoals altijd goed op dreef. Vrijwel elke scène waar ze in speelt is leuk tot hilarisch. Een enkele wellicht neutraal, maar echt slecht wordt het niet. En gelukkig zit ze in vrijwel iedere scène. De kwaliteit van de rest van de film is niet op gelijk niveau en ook de rest van de cast kan haar niet bijhouden. The Boss is een middenmoter geworden als je deze naast andere komedies van de afgelopen jaren zet. Het acteren is verdienstelijk en de grappen zijn raak. Wat de film echter mist zijn meer leuke personages in de bijrollen en iets meer moeite om het verhaal wat meer op niveau te brengen. Je kunt je aan deze film niet echt een buil vallen, zolang je verwachtingen niet al te hoog gesteld zijn. We hopen dat McCarthy zich uitgedaagd voelt om haar talent te gebruiken om eens iets nieuws te doen, in plaats van steeds hetzelfde kunstje op te voeren. 

Lees meer

• Vorige: Heimat - Eine Deutsche Chronik (Blu-ray)
• Volgende: Neighbors 2: Sorority Rising (Bioscoop)