All Eyez On Me

Tupac Amaru Shakur (Demetrius Shipp Jr.) – ook wel bekend als 2Pac en Makaveli – wordt geboren op 16 juni 1971 In New York. Toen wist nog niemand dat hij wereldberoemd zou worden. Hij zou voor zijn 25^e jaar meer bereiken dan menig artiest in een heel leven. In september 1996 kwam plots een gewelddadig einde aan zijn turbulente levensloop. De moeder van Tupac, Afeni Shakur (Danai Gurira) heeft bij de Black Panther-beweging gezeten en is niet op haar mondje gevallen. Dit heeft de kleine Tupac tijdens zijn jeugd zonder meer gevormd tot wie hij later werd. Op 15-jarige leeftijd begon Tupac met rappen en op zijn twintigste gaf hij al zijn eerste solo-album uit. Naast rapper was hij bovendien acteur, poëet en activist. Zijn rauwe talent en maatschappelijke betrokkenheid maakten hem tot een levende legende.

Het leven van Tupac Shakur intrigeert. Bijna iedereen heeft op zijn minst de naam wel eens gehoord. En of je nu fan bent van het genre of niet, zijn grootste hits doen ook bij bijna iedereen wel een belletje rinkelen. Dat hij maar 25 jaar geleefd heeft is absoluut geen bezwaar voor het maken van deze film. Zijn leven is namelijk één grote aaneenschakeling geweest van grote gebeurtenissen met als rode draden succes en geweld. Als biografie volgt deze film redelijk het boekje. Het vertelmechanisme is dat Tupac vanuit de gevangenis in een interview vertelt over zijn leven tot dan toe. We beginnen bij zijn geboorte en zijn kinderenjaren, in het begin nog met aardig wat tijdssprongen. Vanaf het moment dat hij begint met rappen zijn er geen grote tijdssprongen meer nodig. Er gebeurde toen in korte tijd zeer veel. De film passeert de grens van 2 uur ruimschoots, maar verveelt geen moment. Dit komt door de hoeveelheid gebeurtenissen. De vrij onbekende Demetrius Shipp Jr. imponeert in de rol van Tupac. Diverse bijrollen zijn tevens prima ingevuld, waarbij vooral Dominic L. Santana en Jamal Woolard opvallen als letterlijk en figuurlijk grote en belangrijke figuren in de levensloop van Tupac. Toch kent de film ook zeker tekortkomingen. Het script hangt als los zand aan elkaar. Het is eerder een verzameling van op zich boeiende scènes, dan dat het echt één pakkend verhaal is. Omdat men zo veel wil vertellen, ontbreekt het bovendien regelmatig aan diepgang. We krijgen niet echt diepgaande kijk in de psyche van Tupac. Dit had de film wel nog interessanter kunnen maken. Ook vormt rassendiscriminatie een belangrijk onderwerp in de film, maar dit wordt niet verder uitgediept of in context geplaatst. All Eyes on Me laat hiermee diverse kansen op straat liggen. Ze zijn binnen handbereik, maar worden niet benut. Omdat het leven van Tupac zo dramatisch was, is de film al snel boeiend. Met meer diepgang en inzoomen op zijn karakter en hoe hij is verworden tot wie hij was, had er nog veel meer ingezeten.

Lees meer

• Vorige: War for the Planet of the Apes (Bioscoop)
• Volgende: Spider-Man: Homecoming (Bioscoop)