War for the Planet of the Apes

Het enige wat Caesar (Andy Serkis) altijd heeft gewild, is een veilig onderkomen voor alle apen, waar zij zich geen zorgen hoeven te maken over mensen die hen iets aan willen doen. Hij heeft altijd aangestuurd op vrede, maar door wredere apen is het nu toch oorlog. Militairen onder leiding van De Kolonel (Woody Harrelson) kammen alle bossen uit op zoek naar Caesar en tussendoor vermoorden ze elke primaat die op hun pad komt. De apen zijn bang, maar halen hoop uit de verhalen van verkenners die heel ver hiervandaan land hebben gevonden waar mensen met zeer veel moeite kunnen komen. Men kijkt naar Caesar om ze wederom te leiden. Wanneer de troepen van De Kolonel steeds dichterbij komen, wordt de apenleider geconfronteerd met een onmogelijke keuze.

Rise of the Planet of the Apes was een relatief simpele, maar vermakelijke 'origin story'. Dawn of the Planet of the Apes voegde een laag politieke intrige en zwaar geweld toe aan het verhaal over apen die steeds meer de macht op aarde overnemen, wat een prachtig resultaat opleverde. War for the Planet of the Apes is het slotstuk van deze zogenoemde 'Planet of the Apes-prequeltrilogie'. En wat voor één. Regisseur Matt Reeves (eerder al verantwoordelijk voor Dawn) en zijn team hebben alle werkende elementen uit de filmreeks samengebracht en in een simpel maar zeer indringend verhaal gegoten wat subtiele links legt met de orginele Planet of the Apes. De focus ligt op de personages; als kijker word je verder meegevoerd in de strijd die de apen moeten leveren voor hun vrijheid en wat zij hiervoor op moeten geven. Er is een duidelijke invloed van enkele Bijbelse figuren op personages, wat soms wel erg opzichtig tot uiting komt. Het is aan kijkers zelf in hoeverre zij zich hieraan storen. Serieuze onderwerpen of vraagstukken worden nergens geschuwd en War for the Planet of the Apes bevat ook verschillende vrij gewelddadige beelden. Hier en daar zijn er momenten waarop War iets te zwaar dreigt te worden, maar de aanwezige comic relief - vooral in de vorm van Steve Zahns Bad Ape - is precies genoeg om de sfeer optimistisch te houden. Buiten Caesar – wederom uitmuntend gespeeld door Andy Serkis die hiervoor op zijn minst een Oscarnominatie moet ontvangen – is er een grote rol weggelegd voor de Orang-Oetan Maurice – gespeeld door Karin Konoval – die het morele kompas van Caesar is, maar ook het hart van de film. Zijn scènes met Nova (Amiah Miller) spreken boekdelen. Hij symboliseert wie Caesar had willen zijn. De aanwezige menselijke personages hebben, buiten Woody Harrelson, vrij weinig diepgang, maar Harrelson is eigenlijk alles wat je nodig hebt. Zijn personage en motivatie zijn erg gelaagd en een plezier om naar te kijken. De actie in War is voor het grootste deel vrij klein, maar omdat het een duidelijk doel dient in het verhaal altijd indringend. Wanneer het geweld dan toch losbarst, is het een genot voor het oog. Alle animatie van de apen is van de bovenste plank en na ca. vijf minuten van de film gezien te hebben zullen de meeste kijkers bijna vergeten dat alle apen volledig digitaal zijn.

War for the Planet of the Apes is een zeer indringende, stijlvolle film en een prachtig slotstuk voor de 'Planet of the Apes-prequeltrilogie'. Het verhaal is zwaar maar kent exact genoeg comic relief om nergens zwaarmoedig aan te voelen en sluit subtiel aan bij de originele Planet of the Apes. Het acteerwerk is wederom zeer sterk en de aanwezige actie en animatie is erg spectaculair. Buiten een goede afsluiter van een trilogie ook losstaand een zeer goede film. Gewoon kijken dus!

Lees meer

• Vorige: Split (Blu-ray)
• Volgende: All Eyez On Me (Bioscoop)