Murder on the Orient Express

De beroemde Belgische detective Hercule Poirot (Kenneth Branagh) is toe aan vakantie. Verschillende zware misdaadzaken hebben zijn mentale tol geëist, waardoor hij zich wil focussen op niets anders dan schilderijen en boeken van Charles Dickens. Het lot besluit echter al snel anders; Poirot wordt verzocht Caïro te verlaten voor Londen waar een onmogelijk zaak om zijn aandacht schreeuwt. De enige reden waarom hij instemt, is omdat zijn vriend Bouc (Tom Bateman) de detective een 1^e klas plek aanbiedt in zijn Orient Express-trein. In de reis van drie dagen is er genoeg tijd om van Dickens' verhalen en rust te kunnen genieten. De eerste nacht wordt de trein opgeschud door een sneeuwstorm. En een moord. De Orient Express zit vol merkwaardige, illustere types, allemaal ogenschijnlijk vol leugens en geheimen. Het is aan Poirot om deceptie van waarheid te scheiden en vast te stellen wie de misdaad op zijn geweten heeft.

Agatha Christie's Hercule Poirot is één van de bekendste literaire detectives ter wereld, wellicht enkel ondergeschikt aan Sherlock Holmes. Van de grote hoeveelheid boeken , korte verhalen en ander geschreven werk waarin de Belgische detective een rol speelt, is Murder on the Orient Express uit 1934 waarschijnlijk het beroemdste, met een bioscoopverfilming in 1974 en tv-versies in 2001, 2010 en 2015. Shakespeariaans acteur en bewezen regisseur Kenneth Branagh (Wallander, Thor, Hamlet) geeft Agatha Christie's verhaal een nieuwe update voor op het zilveren scherm. Murder on the Orient Express oogt zeer stijlvol. Over elk frame is duidelijk nagedacht en het is Branagh en zijn team uitstekend gelukt om de sfeer van de jaren '30 neer te zetten. De scènes van de trein door immense landschappen zijn adembenemend en in de Orient Express zelf is er visueel constant iets om je als kijker over te verbazen. Het antisemitisme en de discriminatie, die toen vrij gangbaar waren, worden totaal niet geschuwd, wat zeker noemenswaardig is. Alleen voor de klassieke stijl en ambiance van Murder on the Orient Express is de film zeker de moeite waard. Het ontbreekt in deze versie van Agatha Christie's boek helaas aan echte spanning, drama of mysterie. Er is als kijker weinig zelf op te lossen, geen aanwijzingen te volgen. Alles komt voorbij en wordt gepresenteerd als logische stappen, zonder ruimte voor twijfel of eigen interpretaties. De acteurs zijn van hoge kwaliteit – net als in de versie uit 1974 bestaat de cast uit de crème-de-la-crème van Hollywood – , maar spelen allemaal vrij afstandelijk, bijna alsof het een toneelversie van Christie's boek is. Buiten Michelle Pfeiffer komen ze allemaal wat vlak over, hoewel Leslie Odom Jr. zeker wel zijn best lijkt te doen. Niemand brengt iets van diepgang of oprechte emotie, waardoor je je als kijker nauwelijks in het verhaal en helemaal niet in de personages kunt inleven. De film uit 1974 had bijvoorbeeld veel meer emotie en spanning, de versie met David Suchet als Poirot zag de detective een stuk menselijker en echt in conflict. Branagh's Poirot is zeker excentriek, maar meer eigenlijk ook niet. Wanneer je puur voor de sfeer gaat en alles over je heen laat komen, is er in Murder on the Orient Express genoeg om je als kijker mee te vermaken

Murder on the Orient Express ziet er prachtig stijlvol uit en voelt aan als een echte traditionele misdaadfilm. Ogenschijnlijk hadden de filmmakers meer interesse in stijl dan het vertellen van een spannend verhaal waardoor het mysterie niet goed tot zijn recht komt. Desalniettemin zijn de beelden en sfeer wellicht afdoende vermaak voor de meesten.

Lees meer

• Vorige: Circle, The (Blu-ray)
• Volgende: Spider-Man: Homecoming (Blu-ray)