Blade Runner 2049

Met de komst van genetisch gemodificeerd voedsel is er een einde gekomen aan de wereldwijde hongersnood. De maker van het voedsel, Niander Wallace (Jared Leto), verdient dusdanig veel geld dat hij de verlies draaiende Tyrell-coöperatie kan overnemen om een nieuwe generatie replicants te maken. Deze androids zijn in tegenstelling tot hun voorgangers buiten het uiterlijk niet ontworpen om op mensen te lijken, met eigen meningen, ideeën, dromen, maar om braaf hun werk te doen. Het is aan Blade Runner 2049s zoals politieagent K (Ryan Gossling) om de oude, gevaarlijke replicants op te sporen en te beëindigen. Dan doet K een ongelooflijke ontdekking tijdens één van zijn missies waardoor voor hem niets meer hetzelfde zal zijn.

Ridley Scotts Blade Runner is na de slechte ontvangst in bioscopen uitgegroeid tot een van de grootste sci-fi klassiekers ooit. De esthetiek, muziek, dialogen, het acteerwerk en de zware thema's die werden aangehaald spreken tot op de dag van vandaag erg tot de verbeelding. Regisseur Denis Villeneuve (Arrival, Sicario) heeft van Scott de leiding gekregen over het vervolg op de klassieker. Velen zullen van mening zijn dat een vervolg überhaupt niet nodig was, maar schrijver Hampton Fancher, tevens co-schrijver van de eerste Blade Runner 2049, heeft een manier gevonden om Blade Runner 2049 relevant te maken en zo goed mogelijk voortvloeiend uit het eerste deel. Scènes volgen elkaar logisch op en hoofdpersonage K maakt een mooie ontwikkeling door. Het einde bevat enkele lachwekkende clichés hoewel nergens storend. Serieuze vragen worden aangehaald en licht besproken, nergens met echte diepgang of finesse, maar afdoende om als kijker bij stil te staan. De uitvoering van het verhaal is echter zeer teleurstellend op een punt dat het voor kijkers erg lastig is om je ook maar voor iets wat er zich afspeelt te interesseren.
Buiten enkele indringende scènes waar er mooi met belichting wordt gespeeld, is Blade Runner 2049 een grauwe, eentonige onaantrekkelijke film om naar te kijken. Er mist variatie en dynamiek in de beelden. De CGI is van de hoogste plank, maar buiten enkele 3D-effecten nou niet veel indrukwekkender dan de originele Blade Runner. Dat het tempo van de film erg traag is, is op zich geen enkel punt; het is juist erg mooi dat een film kijkers de ruimte geeft om over ideeën of ontwikkelingen na te denken, maar in Blade Runner 2049 zijn er vooral veel langzame scènes waarin er vrij weinig gebeurd. De diepgaande, emotionele en filosofische vragen worden erg gejaagd, terwijl scènes die louter het simpele verhaal voorzetten veel te lang duren. Soms ben je als kijker personages enkele stappen voor en wekt het louter ergernis op wanneer er ca. vijf minuten en heel dramatisch gedaan wordt over een bepaalde onthulling die al gelijk duidelijk was.
Buiten Ryan Gossling wordt er geen enkele moeite gedaan om personages uit te diepen of überhaupt een personage te geven. Alle dialogen uit de film zijn zonder passie of allure en spreken hierdoor totaal niet tot de verbeelding. Het acteerwerk is vlak en emotieloos, terwijl de meeste acteurs zich duidelijk wel inzetten voor de film. Dave Bautista en Ana de Armas zijn de enigen die enige echte emotie weten te brengen, dus helaas ook de enigen uit de film waar je je als kijker in geïnvesteerd voelt. Ryan Gossling doet overduidelijk gigantisch zijn best, zeker in de scènes met Ana de Armas is dit te zijn, maar zijn vaak eentonige acteerwerk spreekt totaal niet tot de verbeelding. Harrison Ford krijgt schromelijk weinig te doen en heeft continu een verbaasde blik op zijn gezicht alsof hij ook geen idee heeft wat hij moet doen. Jared Leto is verspilde moeite. Villeneuve heeft in interviews aangekaart dat hij zijn standaardcomponist Jóhann Jóhannsson voor Blade Runner 2049 had ingeruild voor Hans Zimmer en Benjamin Wallfisch om de muziek meer te laten lijken op de iconische klanken van componist Vangelis uit het origineel. Waar de soundtrack van Blade Runner 2049 een gevoel van fantasie en mysterie opriep, is hier onmiskenbaar het geluid van Hans Zimmer te horen waar het vooral gaat om groots drama en er geen ruimte is voor luisteraars zelf de muziek te interpreteren. Deze combinatie van factoren maakt Blade Runner 2049 op papier een prima film, maar in uitvoering erg teleurstellend.

Beeldkwaliteit

De Blu-ray Disc-uitgave van Blade Runner 2049  heeft de originele beeldverhouding van 2.39:1. Het High Definition beeld heeft een 1080p/24p resolutie. Voor de encodering is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC video codec. Deze Blu-ray Disc-uitgave bestaat uit een 50GB dubbellaagse disk.

Met had alle ruimte op deze disk hard nodig om de film van in totaal 2 uur en 40 minuten er in goede kwaliteit op te krijgen. En dat is heel aardig gelukt. In de technische specificaties is te zien dat de bitrate hiervoor iets om laag moest. Maar dit is zo goed gecodeerd, dat je hier in het eindresultaat nauwelijks iets van terugziet. Dat ziet er gewoonweg prachtig uit. De beeldverhouding is dan wellicht ‘origineel’, er circuleerde ook een IMAX versie in de bioscopen. Het was leuk geweest als we als kijker ook de optie hadden gehad om hiervoor te kiezen. Met de beeldverhouding van 1.90:1 die voor deze scènes wordt gebruikt, ziet het beeld er nog weidser uit. De scherpte in deze transfer is uitstekend. De digitale toekomstige look van de film komt hierdoor uitstekend tot zijn recht. De kleuren zijn een heel ander verhaal. Er is gekozen voor een bewerkt kleurenpalet met weinig saturatie. Dit wordt accuraat weergegeven, maar maakt ook dat de transfer op dit vlak niet echt kan schitteren. Er zijn geen defecten te bespeuren in welke vorm dan ook. Al met al is dit dus een prima transfer.

Geluidskwaliteit

Blade Runner 2049 wordt ondersteund door een DTS-HD Master Audio 5.1 track (48kHz / 16-bit) in de originele Engelse taal. De Franse en Duitse versie staan met dezelfde hoge specificaties op de disk. Helaas moeten we op het deze uitgave doen zonder de Dolby Atmos track, die ook bestaat voor deze film. Dat is toch wel een gemist kans. Als je de hoofdprijs betaald voor een recente en grote film als deze, dan verwacht je ook de best mogelijke kwaliteit te krijgen. Als we deze audio echter op haar eigen merites beoordelen, dan klinkt het nog steeds heel erg goed. De indrukwekkende muziek van Hans Zimmer en Benjamin Wallfisch bouwt lekker op en zorgt voor veel dynamiek in het geluidsbeeld. Soms tril je bijna uit je stoel van al het geluidsgeweld. Maar ook kleine en specifieke geluidseffecten worden perfect accuraat en met gevoel voor plaatsing weergegeven.

Extra's

Vanuit het hoofdmenu zijn er een drietal extra’s te bekijken. Deze bespreken we hieronder afzonderlijk. De beeldkwaliteit van de extra’s is in HD. De audio is Dolby Digital 2.0 (192 kb/s) en er is Nederlandse ondertiteling beschikbaar.

Designing the World of Blade Runner 2049 (22 min.)
Deze extra biedt een algemene blik op de wereld die speciaal voor deze film is ontworpen. Er zijn hierbij bijdragen van de cast, maar ook van de creatieve teams binnen de crew die dit allemaal tot leven brachten.

Prologues (28 min.)
Eigenlijk zijn dit 3 extra’s in 1. Het betreft 3 prologen die al eerder op internet zijn uitgegeven voordat de film uitkwam. Het is echt een leuke toevoeging op de hoofdfilm, omdat het er meer diepgang aan geeft. Als je ze nog niet gezien hebt, raden we zeker aan om ze te kijken. Wellicht zelfs voordat je aan de hoofdfilm begint.

Blade Runner 101 (11 min.)
Via een ‘alles afspelen’ functie kun je hier verschillende featurettes bekijken die allemaal betrekking hebben op het maken van de film. Dit gaat van de Blade Runners tot het bedrijf erachter, maar ook een beschouwing van hoe het jaar 2049 tot leven is gebracht.

Met de komst van genetisch gemodificeerd voedsel is er een einde aan hongersnood gekomen. Dit is te danken aan replicants. Deze androids zijn in tegenstelling tot hun voorgangers buiten het uiterlijk niet ontworpen om op mensen te lijken, met eigen meningen, ideeën, dromen, maar om braaf hun werk te doen. Het is de Blade Runners om de oude, gevaarlijke replicants op te sporen en te beëindigen. Blade Runner 2049 is op papier een prima film, maar in uitvoering erg teleurstellend. Het ziet er allemaal prachtig uit, maar het sleept soms gewoon te langzaam voort. De BD-uitgave heeft dan wel weer een uitstekende beeld- en geluidskwaliteit. Al zorgen het ontbreken van de IMAX-beeldverhouding en de Dolby Atmos track er wel voor dat het niet zo compleet is als het had kunnen zijn. De extra’s zijn informatief en hebben voldoende toevoeging. Ze zijn daarmee een leuke toevoeging op deze prima BD-uitgave.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Sony Pictures Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Detroit (Blu-ray)
• Volgende: Blade Runner 2049 (US3D & UHD) (Blu-ray)