Ant-Man and the Wasp

Scott Lang (Paul Rudd) was een doodgewone man. Zonder al te veel ambitie. Zonder al te veel zorgen. Totdat hij op een dag via Dr. Hank Pym (Michael Douglas) in het bezit kwam van een pak dat hem speciale krachten gaf. Opeens werd hij ‘Ant-Man’ en kreeg hij de mogelijkheid om zichzelf te verkleinen tot de grootte van een… Juist, een mier. Daarbij vielen ook de lieftallige ogen van Hope van Dyne (Evangeline Lilly) op hem. Een romance die niet zonder gevaar bleek. Nu zit Scott met de gebakken peren. Hij zit thuis onder huisarrest en mag geen contact hebben met zijn nieuwe vrienden, die hem overigens ook niet kunnen luchten of zien. Als hij de voorwaarden van zijn huisarrest schendt, gaat hij voor zeer lange tijd de bak in. En dat wil hij zijn dochtertje niet aandoen. Hij runt vanuit huis samen met zijn vriend Luis (Michael Peña) een beveiligingsbedrijfje en heeft relatief weinig zorgen. Maar dan dient zich op het meest onverwachtse moment een nieuwe missie aan. Scott moet zijn pak weer aandoen en samen werken met The Wasp om te geheimen uit hun verleden te ontrafelen. Ondertussen gaan er meer mensen op hetzelfde doel af en moet Scott rekening houden met de schending van zijn voorwaardelijke vrijlating. Een hoop ballen om de lucht te houden dus. Is Scott hier voldoende toe in staat? Of anders misschien Ant-Man wel?

Bij Marvel kun je er op rekenen; ze brengen elk jaar een aantal nieuwe films uit. Zo gaat het al een jaar of tien en het einde lijkt nog lang niet in zicht. De kwaliteit van de films is wisselend en het helpt als je fan bent van het superheldengenre. Het is leuk om te zien hoe elke film en elke superheld wel een eigen persoonlijkheid heeft. Die gaat goeddeels verloren in de ensemble -films, maar treedt juist op de voorgrond in films die (vooral) over één superheld gaan. De eerste Ant-Man uit 2015 was verfrissend en vooral grappig. Dat verfrissende wordt iets lastiger in een vervolg, maar grappig is het nog steeds. Met een budget van maar liefst 162 miljoen dollar kon men weer groots uitpakken. Dit is terug te zien in de prachtige special effects en de inventieve actiescènes die deze films inmiddels kenmerken. De verschillen in schaal zorgen voor frisse actie en voor onverwachts grappige taferelen. Op een of andere manier begint dit ook nog niet te vervelen, omdat men steeds nieuwe manieren vindt om met deze elementen te spelen. Het verhaal van Ant-Man and the Wasp is helaas iets minder krachtig. Het is een excuus om nog een film te kunnen maken en kent weinig drijvende kracht. Hele wendingen zijn duidelijk bedacht om de speelduur wat te verlengen of als excuus voor nieuwe actie. Ook is er niet echt een duidelijke tegenstander. Hierdoor is er relatief weinig dreiging en vrijwel geen spanning. Toch is het een genot om naar Ant-Man and the Wasp te kijken. Soms is uitstekende actie en veel leuke humor namelijk al genoeg. Het flinterdunne verhaaltje neem je dan voor lief. De cast acteert ook stuk voor stuk prima en ze zijn bovendien sympathiek. Ook hun onderlinge chemie is dik in orde. Hun plezier in het maken van deze film straalt er vanaf en straalt daarmee ook af op jou als kijker. Ant-Man and the Wasp is niet de meest originele film ooit, maar wel een van de meer luchtige en domweg vermakelijke Marvel-films van de laatste jaren.

Scott Land heeft huisarrest en moet oppassen zijn voorwaarden niet te schenden, of hij gaat voor zeer lange tijd de bak in. Maar dan dient zich op het meest onverwachtse moment een nieuwe missie aan. Scott moet zijn pak weer aandoen en samen werken met The Wasp om te geheimen uit hun verleden te ontrafelen. Ant-Man and the Wasp is niet de meest originele film ooit, maar wel een van de meer luchtige en domweg vermakelijke Marvel-films van de laatste jaren. Soms is uitstekende actie en veel leuke humor namelijk al genoeg. Het flinterdunne verhaaltje neem je dan voor lief.

Lees meer

• Vorige: You Were Never Really Here (DVD)
• Volgende: Tomb Raider (2018) (Blu-ray)