Halloween (2018)

Het is veertig jaar geleden dat Michael Meyers (James Jude Courtney en Nick Castle) op Halloweennacht verschillende babysitters om het leven heeft gebracht. Sinds die nacht zit Meyers, volgens sommigen puur kwaad, in een zwaar beveiligde inrichting. Hij wordt gevreesd, maar is voor sommigen ook een voortdurend studieobject. De enige die aan hem is ontkomen, Laurie Strode (Jamie Lee Curtis), leeft decennia in haar eigen opgetrokken gevangenis en wacht op de dag waarop ze voor eens en altijd korte metten kan maken met Meyers. Laurie’s dochter Karen (Judy Greer) verklaart haar voor gek en is zelf getraumatiseerd door de paranoia waarin ze is opgegroeid. Karens eigen dochter Allyson (Andi Matichak) moet dan ook zo ver mogelijk van haar oma vandaan blijven. Wanneer Michael Meyers van inrichting wordt gewisseld en hij ontsnapt, is de hele familie Strode – en eigenlijk het hele dorp Haddonfield – hun leven niet meer zeker.

Veertig jaar geleden begon legendarische cultregisseur John Carpenter (The Thing, Escape from New York, Assault on Precint 13, Big Trouble in Little China, In The Mouth of Madness) naar verluidt het ‘slasher’-genre met Halloween; een moorddadig figuur maakt op de meest brute wijze gehakt van lustige tieners, maar laat het pure, maagdelijke meisje ongeschonden. Sinds 1978 zijn er veel vervolgen op Carpenters klassieker geweest, er volgde zelfs een reboot van de serie in 2007, maar zelden wist men de spanning en horror van het origineel te evenaren. Regisseur David Gordon Green (Joe, Pineapple Express, Your Highness, Manglehorn) negeert alle films na 1978 en maakt zijn eigen – definitieve (?) – vervolg.

Vanaf het eerste frame is het overduidelijk dat Gordon Green en zijn team een grote voorliefde hebben voor Carpenters werk. De sfeer en enscenering doen veel denken aan en verschillende shots zijn een directe verwijzing naar het origineel. John Carpenter zelf verzorgt de muziek voor Halloween 2018, waardoor de film extra sfeer meekrijgt. Het verhaal is zoals te verwachten redelijk simpel, maar er is door de makers redelijke aandacht besteed aan het uitdiepen van de personages. Het concept van Meyers als puur kwaad wordt verder onderzocht en de psychologie achter Laurie’s trauma en het effect op haar en haar familie is intrigerend om naar te kijken. Er is duidelijk gekozen voor spanning en het opbouwen hiervan boven ‘jump-scares’ en andere goedkope truucjes om kijkers de stuipen op het lijf te jagen. Dit voelt bizar genoeg als een fris concept, waarbij je als kijker soms met samengeknepen billen op je stoel zit. Een absolute aanrader voor liefhebbers van echter horror. Michael Meyers is niet om mee te sollen of om mee te lachen, hij is om te vrezen. Gordon Green en de overige schrijvers hebben desalniettemin redelijk wat humor in de film gewoven, wat hier en daar duidelijk niet op zijn plaats is. Jamie Lee Curtis acteert fenomenaal en is overduidelijk de ster van de film. Ze toont op sublieme wijze het personage van harde vrouw dat Laurie Strode zich aanmeet, maar ook de kwetsbaarheid die daaronder schuilgaat. Judy Greer zet haar beste beentje voor en zorgt voor de mooiste momenten uit de film. Andi Matichak en alle andere tiener-acteurs doen overduidelijk hun best, maar zijn duidelijk de zwakste schakels en kunnen op enkelen na niet erg sterk acteren. Toegegeven, hun rollen zijn van clichés aan elkaar geregen, maar ze brengen het algehele niveau van Halloween 2018 helaas iets naar beneden.

David Gordon Greens Halloween is een liefdesbrief aan John Carpenters origineel en weet in toon en spanning die film meer dan te evenaren. Buiten een trage opbouw en een erg clichématige verhaallijn over tieners wordt er veel aandacht besteed aan de personages Michael Meyers en Lauri Strode en is het zeker in het laatste deel van Halloween extreem billenknijpen geblazen. Jamie Lee Curtis is subliem. Punt. 

Lees meer

• Vorige: Gemini (DVD)
• Volgende: Ocean's 8 (Blu-ray)