Ozzy Osbourne - Live at Budokan

Ozzy Osborne, bekend om zijn stevige muziek, zijn uitbundige levensstijl, en het feit dat hij ooit op het podium de kop van een vleermuis afbeet. De goede man begon zijn carrière in 1970 als mede-oprichter en zanger van de heavy-metalband Black Sabbath. Tien jaar later stapte Ozzy uit de band om een solocarrière op te starten. Met groot succes, mogen we wel zeggen. Want in de loop der jaren vlogen de vele albums van Osbourne als een razende over de toonbank, met totale verkoopcijfers in de buurt van de 35 miljoen. Onlangs kreeg de populariteit van de zanger zelfs nog een enorme impuls door MTV’s succesvolle serie “The Osbournes”, waarin de kijker meekijkt hoe Ozzy zijn gezin leidt (of was dat nu andersom?). Het is dan ook niet vreemd dat Osbourne ook tegenwoordig zonder moeite volle zalen trekt. Zo ook de Budokan Hall in Tokio.

De DVD Live at Budokan bevat een registratie van het eerder genoemde concert in Japan. Bijgestaan door zijn band, voornamelijk bestaande uit langharige, bebaarde hardrockers, bracht Ozzy daar op 15 februari 2002 de volgende nummers ten gehore:

- I Don’t Know
- That I Never Had
- Believer
- Junkie
- Mr. Crowley
- Gets Me Through
- Suicide Solution
- No More Tears
- I Don’t Want To Change The World
- Road To Nowhere
- Crazy Train
- Mama, I’m Coming Home
- Bark At The Moon
- Paranoid

In totaal zijn de nummers goed voor een ruime 84 minuten Ozzy. De zanger is niet meer zo levendig als dertig jaar geleden (vleermuizen over de gehele wereld halen opgelucht adem), maar weet het enthousiaste Japanse publiek toch op voortreffelijke wijze aan te zetten tot meeklappen, -zingen en -deinen. Ieder die de Japanse bevolking als rustig en ingetogen beschouwt, heeft deze duidelijk nog nooit bij een Ozzy Osbourne-concert gezien! De Japanse fans zullen dan ook kunnen beamen dat de combinatie van de karakteristieke stem van Ozzy, het pompende baswerk van Robert Trujillo, de vette gitaar-riffs van Zakk Wylde en de strakke percussie van Mike Bordin in Tokio garant stond voor een avondje ouderwets muzikaal raggen!

Beeldkwaliteit

De transfer op Live at Budokan heeft een verhouding van 1.78:1, maar is niet geoptimaliseerd voor breedbeeld-TV’s. Ondanks het niet anamorf zijn van de weergave heeft het beeld een prima scherpte. Bovendien verschijnt de kleurige lichtshow in al zijn spetterende glorie op het scherm. Overigens is het gezien de hoeveelheid rook, lichteffecten en snelle camerabewegingen opmerkelijk dat de transfer vrijwel geheel verstoken is van compressieartefacten. Dit is voor een groot deel te danken aan de gebruikte bitrate, die met een gemiddelde van bijna 8Mbit/s vrij dicht in de buurt komt van de maximaal mogelijke 10Mbit/s. Verder beslaat ieder nummer zoals gebruikelijk een eigen track, en zijn de gezongen teksten niet ondertiteld.

Geluidskwaliteit

Het eerste audiospoor op Live at the Budokan is een volwaardige Dolby Digital 5.1-track (448kbit/s). Deze heeft een voortreffelijke kwaliteit. De linker- en rechterspeaker zorgen voor de hoofdmoot van de muziek, de center voor subtiele aanvulling. Dit is precies wat je zou verwachten van een concert in een middelgrote zaal, waarbij het meeste geluid uit de zijluidsprekers komt. Bovendien worden de achterluidsprekers uitstekend benut voor het ten gehore brengen van het publiek en de reflecties van het geluid, zodat het net lijkt of je midden tussen de uitbundige Japanners staat. Het LFE-kanaal ondersteunt de stevige muziek, en laat daarbij flink van zich horen. Het geluid op het tweede spoor, de LPCM-stereotrack, is met een bitrate van 1536kbit/s minder gecomprimeerd, en bevat dan ook meer detail dan het Dolbyspoor. De betere klank gaat wel ten koste van het gebruik van subwoofer en surrounds, zodat het laag wat minder prominent aanwezig is en het PCM-spoor de uitstekende ruimtelijkheid van zijn DD-broertje mist.

Extra's

De eerste paar extra’s op Live at Budokan kunnen in een klein aantal woorden omschreven worden. Het gaat namelijk om een redelijk uitgebreide biografie, een discografie (verschenen albums) en een videografie (verkrijgbare VHS-tapes).

De laatste toevoeging is tevens de leukste. In “The Osbournes in Japan” zien we namelijk hoe het complete gezin in verband met het concert afreist naar Tokio. Lach en geniet als je ziet hoe de vreemde Japanse cultuur ervaren wordt door de nog vreemdere Obournes. Ozzy-citaat van de week: “Next time she wants me to go sightseeing in Japan, I turn on the f*cking Travel Channel!” Overigens krijgen we ook een korte blik achter de schermen bij het maken van de DVD.

Sony heeft met Ozzy Osbourne: Live at Budokan een DVD afgeleverd waar de fans van zullen smullen. Het beeld heeft, afgezien van het niet-anamorf zijn, geen grote minpunten, en de geluidsmix is van uitstekende kwaliteit. Ook de hilarische extra “The Osbournes in Japan” is de ruimte op het schijfje meer dan waard. Dus: DVD-speler aan, meubels aan de kant en headbangen maar!

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Sony Music Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Amadeus Director’s Cut (DVD)
• Volgende: Pulp Fiction (DVD)