Meg, The

Jonas Taylor (Jason Statham) is een meesterlijke duiker, gespecialiseerd in reddingsoperaties. Hij laat het vak voor wat het is wanneer hij niet iedereen kan redden van een gestrande onderzeeboot. De reden? Er was ‘iets’ dat tegen de onderzeeboot ramde. Weinigen geloven dit verhaal en Jonas wordt uitgemaakt voor lafaard. Hij leidt al een tijdje een teruggetrokken leven in Thailand, wanneer er toch weer een beroep op hem wordt gedaan. Het mysterieuze wezen is opnieuw opgedoken en ditmaal weet men wat het is: een megalodon. Dit is een enorme haai, waarvan men dacht dat deze al miljoenen jaren geleden uitgestorven was. Dankzij een natuurlijke beschermlaag in het diepste van de oceaan is daar een apart ecosysteem ontstaan. De haai kon daar overleven en tegelijkertijd niet ontsnappen. Maar nu heeft de mens zich ermee bemoeit en ontstaat er een kans voor de haai uit te breken. Daarmee komen vele levens in gevaar. Er begint een strijd op leven en dood, waarbij snelheid van het grootste belang is. De reusachtige haai moet worden geneutraliseerd, voordat deze de kustlijn bereikt en nog veel meer slachtoffers kan maken. Maar hoe schakel je zo’n enorm dier uit?

Monsterfilms zijn van alle tijden. Soms zijn ze succesvol, soms een stuk minder. Maar het stramien is altijd hetzelfde. Het monster moet eerst ontdekt worden, vervolgens veroorzaakt deze de nodige schade en uiteindelijk moeten er nogal wat obstakels overwonnen worden om het dier hopelijk uiteindelijk uit te schakelen. En dan maar hopen dat het geen staartje krijgt… Het leuke aan The Meg is dat men binnen deze formule toch nog relatief veel aandacht besteed aan verhaal en spanningsopbouw. Dit verhaal moet je niet zoeken in de diepgang van personages. Dit zijn allemaal typetjes waar je vrijwel niets over te weten komt. Zelfs je informatie over de hoofdrolspeler blijft behoorlijk beperkt. Dit komt omdat er volledig prioriteit wordt gegeven aan spanning en actie. En daar is heel wat voor te zeggen. Er zit een leuke opbouw in de film waarbij je de haai niet direct te zien krijgt. Ook wordt even de tijd genomen om uit te leggen hoe dit dier heeft kunnen overleven en hoe het ontsnapt. Dit verhaal klinkt nog best plausibel, op een pseudowetenschappelijke manier. Wat The Meg zo leuk maakt is de aandacht die besteed is aan de pure fun-factor. Het voelt als een soort achtbaanrit waarbij gore en schrikmomenten evenzo makkelijk worden afgewisseld met tamelijk flauwe humor. Hierdoor is er altijd wat te beleven. En het verhaal kent een drijvende kracht waarbij er veel gebeurt en ook veel afwisseling is qua actiescènes. The Meg heeft wel één tekortkoming die nogal storend is en bovendien makkelijk had kunnen worden voorkomen. De haai ziet er wel erg digitaal uit en komt dan ook volledig uit de computer. Het had er zoveel beter uit kunnen zien als men naar manieren had gezocht om dit af te wisselen met echte beelden van een mechanische haai. Met dit formaat zou dat zeker een uitdaging zijn, maar het hoge budget voor deze zomer blockbuster biedt veel mogelijkheden. The Meg is een heerlijke no-brainer. Een spektakel van actie, schrikmomenten, spanning, avontuur en (flauwe) humor.

Jonas Taylor is een meesterlijke duiker, gespecialiseerd in reddingsoperaties. Hij laat het vak voor wat het is wanneer hij niet iedereen kan redden van een gestrande onderzeeboot. Maar dan wordt er opnieuw een beroep op hem gedaan om een aantal gestrande onderzoekers te redden uit de kaken van een megalodon. Een gigantische haai waarvan men dacht dat deze miljoenen jaren geleden al was uitgestorven. The Meg volgt strak de formule van de monsterfilm, maar besteed daarbij relatief veel aandacht aan verhaal en spanningsopbouw. The Meg is een heerlijke no-brainer. Een spektakel van actie, schrikmomenten, spanning, avontuur en (flauwe) humor.

Lees meer

• Vorige: Foxtrot (DVD)
• Volgende: Lady Bird (Blu-ray)