Pete Townshend – Music form Lifehouse

Het is 30 jaar geleden dat Pete Townshend een begin maakte met schrijven voor zijn muzikale experiment Lifehouse. Nu pas is het mogelijk om het experimentele project dankzij de voortgang van de technologie succesvol uit te voeren.
De registratie van dit concert, gehouden in Sadler’s Wells in Londen op 25 en 26 februari 2000, is eerder een viering ter gelegenheid van de muziek van Lifehouse dan een afsluiting van het 30 jaar geleden gestarte project. Tot op de dag van vandaag zet Pete Townshend de opwindende muzikale experimenten voort waarmee hij voor het eerst begon in een klein theater in Londen-Zuid in 1971.

Na het immense succes van de rockopera Tommy, stond Pete Townshend met zijn groep The Who voor de uitdaging voor een evenzo succesvol vervolg te zorgen. Townshend had een zeer experimenteel idee voor een concert waarin de interactie met het publiek centraal stond. Al in 1970 was Townshend begonnen met het schrijven van materiaal hiervoor. Ideeën voor een film waren er ook.

Met Lifehouse had Townshend een visie voor een virtuele wereld, nu een algemeen bekend en geaccepteerde term, maar toentertijd was dat iets dat niemand kon begrijpen. Deze virtuele wereld was geplaatst in een postapocalyptische wereld waarin ieder binnenshuis leeft zonder enige vorm van onderlinge communicatie. In de veiligheid van de eigen woning is iedereen verbonden aan een soort van televisie, die voorziet in alle dagelijkse levensbehoeften. Behoeftes als voedsel, vermaak, nieuws en zelfs seks. Dit alles natuurlijk onder controle van de overheid.
Lifehouse is dan een soort plaats waar opstandige mensen het ‘echte’ leven kunnen ervaren. En waar ze kunnen genieten van rock & roll, uiteraard gespeeld door The Who.

Townshends ideeën voor Lifehouse vonden geen begrip. Hoe harder hij probeerde dit uit te leggen, hoe meer onbegrip hij tegenkwam. Let wel, dit is dus in 1970. De groep The Who heeft een aantal songs uit Lifehouse gebruikt voor het album ‘Who’s Next’, dat door velen wordt beschouwd als het beste album dat The Who ooit heeft gemaakt.

Townshend is al de jaren met zijn idee voor Lifehouse bezig gebleven. Uiteindelijk is het project Lifehouse in 1999 gerealiseerd voor de BBC radio en uitgezonden op 5 december 1999. In 1999 werd meer aandacht besteed aan dit project van Townshend, onder andere in het BBC-televisieprogramma ‘Classic Albums’.

Het concert op deze DVD is een volledige uitvoering van Townshends ideeën van Lifehouse nu. Een samenspel tussen klassiek en pop. Townshend zingt en vertelt zijn verhaal, terzijde gestaan door John Bundrick (keyboards), Peter Hope-Evans (harp, mondharmonica), Jody Linscott (slagwerk), Chucho Merchan (bas), Phil Palmer (gitaar) en het London Chamber Orchestra onder directie van Liam Bates. De vocalisten Billy Nichols, Chyna en Cleveland Watkiss zorgen voor vocale ondersteuning.

Ondanks alle progressieve ideeën van Townshend is het een traditioneel concert, waarin de artiest optreedt en het publiek applaudisseert. Vocaal gezien is het concert niet zo sterk, vooral Townshend is met zijn stem niet echt toonvast en heeft moeite op de juiste toon te zingen. Onder de gespeelde nummers zitten ook bekende songs van het album ‘Who’s Next’. Het publiek is laaiend enthousiast.

Beeldkwaliteit

Het concert is vastgelegd met een standaard televisiebeeldverhouding van 1.33:1. Wel jammer dat het concert niet in breedbeeld is opgenomen, dit was de registratie zeker ten goede gekomen. Nu oogt het beeld wat te krap.
De beeldkwaliteit is goed. De kleuren van de belichting van het concert worden goed weergegeven. Het contrast en het zwartniveau zijn allebei goed. Scherpte en de detaillering zijn beide ook goed. Compressiefouten en andere mogelijke beeldfouten heb ik niet geconstateerd.
Het concert is verdeeld in 19 tracks, elke song een track. De DVD is van het type DVD-9, dus een enkelzijdige DVD met een dubbele laag. De laagwisseling is niet merkbaar.
Er is geen ondertiteling aanwezig, dat is jammer want de songteksten zijn ook niet in het bijgeleverde boekje opgenomen.

Geluidskwaliteit

De Engelstalige soundtrack staat in twee smaken op de schijf. Een Dolby Digital 5.1 track met de hoge bitrate van 448 Kb/s en een ongecomprimeerde PCM Stereo track (bitrate 1536 K/bs).
De soundtrack klinkt goed, maar wel wat vlakjes en droog. Het geluid klinkt erg direct zonder dat er sprake is van ruimte om de instrumenten. De dynamiek is redelijk met weinig verschil tussen hard en zacht. Het geluid van het orkest klinkt ook vrij direct, waarbij de violen een wat scherpe klank hebben. Dit alles ligt aan de opname, want beide geluidstracks klinken wat dat betreft nagenoeg gelijk.
De nadruk van de muziek ligt op de voorkanalen. De zangstem van Pete Townshend en zijn gitaar zijn netjes in het midden geplaatst waarbij de centerspeaker een natuurlijke ondersteuning geeft in het geluidsbeeld van de beide frontspeakers. Het geluid van het aanwezige publiek komt voornamelijk uit de achterkanalen. De achterkanalen worden in split-surround (stereo) gebruikt. Het aanwezige laag is goed, maar gaat niet erg laag door. De subwoofer heeft hier nauwelijks werk. De detaillering van het geluid is goed, alle instrumenten zijn duidelijk te plaatsen.
De ongecomprimeerde PCM track, dus eenzelfde geluidstrack als op een CD, klinkt goed. De detaillering is hier beter dan bij de DD5.1 track. Maar door de vrij directe opname van alle instrumenten klinkt deze track niet erg ruimtelijk. In kwaliteit is deze track superieur aan de DD5.1 track. Maar de DD5.1 track geeft een mooier ruimtelijk geluidsbeeld. Beide soundtracks zijn goed, welke geluidstrack de voorkeur heeft is aan smaak gebonden.

Extra's

Het menu is een 4x3 standaard beeldformaat geanimeerd plaatje. Op de DVD staan geen extra’s.

Bij de DVD zit een 8 pagina’s tellend Engelstalig boekje met uitgebreide informatie over dit bijzondere project van Townshend en een tracklisting. Helaas geen songteksten, erg jammer aangezien ook een ondertiteling ontbreekt.

Het is 30 jaar geleden dat Pete Townshend een begin maakte met schrijven voor zijn muzikale experiment Lifehouse. Nu pas is het mogelijk om het experimentele project dankzij de voortgang van de technologie succesvol uit te voeren.
De registratie van dit concert, gehouden in Sadler’s Wells in Londen op 25 en 26 februari 2000, is eerder een viering ter gelegenheid van de muziek van Lifehouse dan een afsluiting van het 30 jaar geleden gestarte project.
Beeld- en geluidskwaliteit van deze DVD zijn beide goed. Bij het geluid zorgen zowel de DD5.1 als een ongecomprimeerde geluistrack voor prima muzikaal genot. Ondertiteling ontbreekt helaas zodat de songteksten niet beschikbaar zijn. Goed luisteren dus. De DVD heeft geen extra’s.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Video Film Express.

Lees meer

• Vorige: Final Fantasy: The Spirits Within (DVD)
• Volgende: Depeche Mode - One Night in Paris (DVD)