["Kung Pow: Enter the Fist"]

Toen hij nog een baby was, werden de ouders van de ‘Chosen One’ (Steve Oedekerk) op brute wijze vermoord. De koter overleefde dit enkel door zijn fenomenale vechtkunsten. Vele jaren later, als de Uitverkorene volwassen is, zweert hij de dood van zijn familie te wreken. Al vlug komt de legendarische strijder op het spoor van de kwaadaardige Master Pain, die zich tegenwoordig ook wel ‘Betty’ noemt. Deze blijkt echter niet zo makkelijk te verslaan...

Sommige lezers zullen Steve Oedekerk wellicht kennen van zijn uit diverse filmparodieen bestaande Thumbs-serie (waaronder de Star Wars-parodie Thumb Wars). Het bizarre daarbij is dat de verschillende rollen vertolkt worden door menselijke duimen, waarop met de computer een gezicht geplaatst is. "Bizar" is ook een woord dat van toepassing is op Oederkerk's meest recente brouwsel, Kung Pow: Enter the Fist. Het recept: men neme een oude, illustere kung fu-film uit 1976 (Hu He Shuang Xing, oftewel Tiger & Crane Fists) en ontdoen deze van het oorspronkelijke geluid. Vervang vervolgens met behulp van de computer het hoofdpersonage door een beeltenis van Dhr. Oedekerk, en vul het geheel tot slot aan met enkele nieuwe fragmenten (waaronder een Matrix-achtig gevecht met een koe) en een onzinnige Engelse nasynchronisatie. Een half uurtje laten koken en dan de ongezouten spijs opdienen met enkele liters van een alcoholische drank naar keuze. Want het is goed denkbaar dat je in nuchtere staat nauwelijks zal kunnen lachen om de capriolen van Oedekerk. Ben je daarentegen in een melige/aangeschoten bui, dan is Kung Pow best vermakelijk, op een "zo flauw dat 'ie grappig wordt"-achtige manier. Voor de liefhebber...

Beeldkwaliteit

Op beeldgebied is Kung Pow een lastig geval. De basis van de film is een kung fu-film uit Lang Vervlogen Tijden, wat vooral te zien is aan de hoeveelheden vuil en beschadigingen op de print, een fluctuerende helderheid en een ietwat fletse kleurweergave. Daar staat echter tegenover dat men duidelijk niet intentie heeft gehad om het beeld er als nieuw uit te laten zien. Sterker nog, men heeft in de nieuw toegevoegde fragmenten juist bewust ongerechtigheden aangebracht, om een consistente look te creëren. Houden we hier rekening mee, dan verdient de transfer zeker het predikaat ‘bovengemiddeld’. De scherpte van de anamorfe 2.35:1-transfer is namelijk heel behoorlijk en ook op het gebied van artefacting vallen er nauwelijks tekortkomingen te constateren.

Geluidskwaliteit

De Engelse Dolby Digital 5.1-track (448kbit/s) die we op het schijfje aantreffen levert zonder twijfel aanvaardbare prestaties, maar echt heel bijzonder is het spoor niet. Toch klinken de dialogen goed verstaanbaar uit de centerspeaker en heeft de muziek een goede klank. Qua ruimtelijkheid en spreiding valt er daarentegen niet zo heel veel te beleven; de achterluidsprekers worden benut voor de muziek en het sporadische directionele geluidseffect, maar meestal ligt de nadruk duidelijk op de voorkanalen. Niet zo vreemd, want veel mogelijkheden voor geavanceerd surroundgebruik zijn er in de film niet te vinden. Tot slot geven we uiteraard geen minpunten voor het feit dat het spoor niet in de oorspronkelijke taal is, want de bewust slechte nasynchronisatie is juist een van de beoogde bronnen van vermaak.

Extra's

Bij de R1-uitgave heeft Kung Pow een zeer luxe behandeling gekregen op het gebied van extra’s. De DVD bevat namelijk verwijderde scènes, verschillende ‘making of’-featurettes en diverse audiotracks, waaronder een gesproken toelichting van Oedekerk en een spoor met het oorspronkelijke geluid van Tiger & Crane Fists. Helaas voor liefhebbers van de film vinden we slechts enkele van deze extra’s op de R2-DVD terug. Wie voor de optie Bonus Materials kiest, krijgt namelijk in 14 minuten achter elkaar de volgende zaken te zien:

Cow Visual Effects (5 min): Een blik op de totstandkoming van de eerder genoemde koe-vechtscène. We krijgen een vergelijking tussen de shots zonder en met CG-effecten, en een pre-visualisatie (een volledig geanimeerde versie van de scène die onder meer dient als storyboard) te zien.

Cut Scenes (9 min): Vier van de oorspronkelijk veertien verwijderde scènes.

Steve Oedekerk's nieuwste creatie Kung Pow: Enter the Fist, waarin een antieke kung fu-film bespot wordt, werd door de critici met de grond gelijk maakt. En inderdaad, met hoogstaande cinema heeft Kung Pow niets te maken. Ben je echter in een zeer melige bui, dan zijn de flauwe grappen en bewust slechte nasynchronisatie best te pruimen, en valt er redelijk wat te lachen. Op de DVD treffen we de film, rekening houdend met de bedoelingen van de makers, met een acceptabele beeld- en geluidskwaliteit aan. Wat extra's betreft is de uitgave daarentegen een tegenvaller. Van de overdaad aan toevoegingen op de R1-uitgave heeft namelijk slechts een handjevol de weg naar Regio 2 gevonden, iets wat voor de enkeling die deze film in de collectie wil hebben een niet te verwaarlozen minpunt zal zijn.