["Phone Booth"]

Stu Shepard (Colin Farrell) is een verwaande, egoïstische, snelle PR-jongen die een meester is in mensen voor zijn karretje spannen. Hij liegt en bedriegt, ook tegen zijn vrouw Kelly (Radha Mitchell). Die weet namelijk niet dat Stu de jonge actrice Pamela (Katie Holmes) het bed in probeert te praten. Maar zijn gedrag zal hem duur komen te staan als hij nietsvermoedend de rinkelende telefoon in een telefooncel opneemt. De kille stem aan de andere kant van de lijn vertelt namelijk dat er een scherpschuttersgeweer op Stu gericht is, en dat hij zal sterven als hij niet precies doet wat de stem hem opdraagt...

Er zijn maar weinig acteurs die al op hun 26e, in het begin van hun carrière, kunnen zeggen dat ze samengewerkt hebben met grootheden als Tom Cruise, Bruce Willis en Al Pacino. Colin Farrell (Minority Report, Hart’s War, The Recruit) is er daar een van. Maar hij is dan ook een van de meest veelbelovende acteurs van dit moment, die aan een grote opmars in Hollywood bezig is. Zijn doorbraak heeft de Ierse acteur grotendeels te danken aan regisseur Joel Schumacher, die Farrell castte voor het volgens de Dogma-principes gefilmde Tigerland. De indrukwekkende vertolking van Farrell in dit oorlogsdrama deed alle gezichten zijn kant opdraaien, en zette hem voorgoed op de kaart. De samenwerking tussen beide heren is blijkbaar goed bevallen, want twee jaar later kreeg Farrell de hoofdrol in Schumacher’s Phone Booth, een thriller met een originele, maar minimalistische opzet. De kleinschaligheid van het project blijkt al uit de opnametijd. In plaats van de gebruikelijke maanden werd Phone Booth namelijk geschoten in een ongekende tien dagen. Dat dit mogelijk was is ongetwijfeld voor een groot deel te danken aan het feit dat de film zich voornamelijk op een enkele locatie afspeelt, de telefooncel op 53rd en 8th in Manhattan’s West Side. Dat het eindresultaat desondanks niet statisch aanvoelt komt mede door het levendige camerawerk, waarbij men volop beweging houdt in de shots en effectief gebruik maakt van split-screens. Dit heeft, samen met het uitstekende acteerwerk van Farrell en de onvoorspelbaarheid van het verhaal, tot gevolg dat Phone Booth de volledige 72 minuten (exclusief aftiteling) blijft boeien. De duur van de film lijkt wat magertjes, maar het is precies lang genoeg: veel meer had men echt niet uit de opzet kunnen halen. Daarom is het maar goed dat men niet getracht heeft om met behulp van allerlei kunstgrepen de duur op te rekken. Immers: beter 72 boeiende dan 120 langdradige minuten. Een spannende film en een regelrechte aanrader!

Beeldkwaliteit

Zoals we van een moderne film mogen verwachten, is de beeldkwaliteit van Phone Booth prima. Qua scherpte, helderheid en detaillering laat de anamorfe 2.35:1-transfer dan ook weinig te wensen over. Kijken we naar de weergave van de kleuren, dan constateren we dat die eveneens dik in orde is: de koele blauwe tint, die perfect past bij de kille sfeer die men neer wil zetten, is zonder problemen naar DVD vertaald. Tevens is het beeld erg schoon, en vrij van storende artefacting. Eigenlijk is het gebruik van wat lichte edge enhancement het enige echte bezwaar, zodat we de transfer kunnen belonen met een vette voldoende.

Geluidskwaliteit

Gezien de kleinschalige opzet van Phone Booth zou je wellicht verwachten dat er op audiogebied weinig tot niets te beleven valt. Niets is echter minder waar, want de aanwezige Dolby Digital 5.1-track (448kbit/s) levert onverwacht goede prestaties. Dat begint al direct bij de openingsscène, waarbij alle luidsprekers aan het werk gezet worden. Ook de rest van de film kom je weinig tekort. Zo komt de uitstekende muziek van Harry Gregson-Williams met een goede helderheid en dynamiek uit de speakers, en zijn de dialogen netjes in het midden geplaatst. Behalve als er gebruik wordt gemaakt van split-screen. Dan is de plaatsing van de spraak namelijk gelijk aan de plaatsing van het split-screen (links of rechts), wat een aardig effect geeft. En met de stem van de mysterieuze beller, die velen ongetwijfeld direct zullen herkennen, is ook iets aparts aan de hand. Door deze naast de center ook over de achterkanalen te sturen benadrukt men namelijk op prima wijze de dreiging en macht die van de beller uitgaan. Valt er dan helemaal niets te klagen? Jawel, een klein minpuntje is het feit dat het geluid uit de center een tikje te zacht is vergeleken met het overige geluid. Maar dat is eenvoudig te verhelpen door het volume handmatig te verhogen, en doet daarom weinig af aan de algehele kwaliteit van het spoor.

Extra's

Deze uitgave van Phone Booth bevat slechts twee extra’s. Dat lijkt bijzonder weinig, maar gelukkig zijn deze twee wel heel wat interessanter dan de gebruikelijke promotionele prietpraat.

Audiocommentaar
De eerste van de twee extra’s is een Nederlands ondertiteld commentaarspoor, waarop Joel Shumacher te horen is. De regisseur heeft er totaal geen moeite mee om de hele film vol te praten. Daarbij komt hij met verschillende feiten & weetjes en flink wat interessante achtergrondinfo over de cast, het script en de opnames. Zo kom je bijvoorbeeld te weten dat Phone Booth, in tegenstelling tot de meeste films, volledige chronologisch is opgenomen. De talloze lofuitingen aan het adres van de volledige cast en crew beginnen op een gegeven moment nogal te vervelen, maar afgezien daarvan is het een boeiende toelichting.

The Making of Phone Booth
Deze “Making Of” (1.33:1, DD 2.0) geeft in een klein halfuurtje een kijkje achter de schermen. Je kijkt mee bij de opnames, en tevens komen allerlei mensen van de cast en crew aan het woord. Als een ding duidelijk wordt, dan is het wel wat een enorme uitdaging het is om een film in minder dan twee weken te schieten. Dat dit desondanks toch is gelukt verdient dan ook alle complimenten. Een interessante extra, die je vanwege het spoiler-gehalte pas moet kijken na de film.

Als er één film het predikaat ‘minimalistisch’ verdient, dan is het Phone Booth wel. Vrijwel de volledige duur van 72 minuten kijk je namelijk naar Colin Farrell in een telefooncel. Dat de film desondanks toch continu weet te boeien is te danken aan het unieke uitgangspunt, het spannende verhaal, de prima cinematografie en het ijzersterke acteerwerk van Farrell. De DVD van Phone Booth gooit vooral hoge ogen op audiovisueel gebied. Qua extra’s is het daarentegen geen topper, al zien we natuurlijk liever een interessant commentaar en goede Making Of dan dertig nietszeggende promotionele extra’s. En daarmee is het toch een aardige DVD van een zeer originele, spannende en goed gemaakte thriller, die je op zijn minst een keer moet huren.