["Texas Chainsaw Massacre, The (2003)"]

Het is 18 augustus 1973. Op weg naar een Lynard Skynyrd-concert rijdt een groepje van vijf jongeren, Erin (Jessica Biel), Kemper (Eric Balfour), Morgan (Jonathan Tucker), Andy (Mike Vogel) en Pepper (Erica Leerhsen), met hun busje bijna een meisje omver. Aangezien zij onder het bloed zit en een uitermate verwarde indruk maakt, besluiten ze haar mee te nemen en hulp te gaan zoeken bij een nabijgelegen benzinestation. Daar wordt hen echter verteld dat de sheriff op onderzoek is, maar dat ze hem wel op kunnen zoeken. Dit doen de jongeren, maar al gauw blijkt er iets gruwelijk mis te zijn. Iets wat zomaar uit zou kunnen monden in een van de grootste slachtpartijen ooit…

Geprezen door de een, verafschuwd door de ander. Toen in 1974 The Texas Chainsaw Massacre de bioscopen bereikte maakte dit heel wat tongen los. De horrorprent vertelde een verhaal vol schokkende zaken als kannibalisme en grafschennis, en was tevens het debuut van horror-icoon Leatherface. En dan ook nog ‘geïnspireerd door een waar gebeurd verhaal’, resulterend in die typische “kijk-onder-je-bed-voor-het-slapen-gaan”-factor. Niet zo vreemd dus dat de film onder de liefhebbers een ware cult-status bereikte. Diezelfde fans schreeuwden dan ook moord en brand toen bekend werd dat er een remake van de klassieker in de planning stond. Het feit dat producent Michael Bay, bekend om zijn big-budget films voor Het Grote Publiek, betrokken was bij het project was natuurlijk helemaal uit den boze. Maar de film kwam er toch, onder regie van de Duitse videoclip-regisseur Marcus Nispel. En het mag gezegd worden: het had zeker slechter gekund. Om te beginnen is het geen letterlijke remake. Zo is de insteek van het verhaal ietwat anders en duiken er tevens nieuwe personages op. Ook als je het origineel kunt dromen heeft deze ‘hervertelling’ je dus iets te bieden. Al blijft het basisgegeven (‘Slachter vs Tieners’) natuurlijk identiek. Tevens heeft men wel getracht om de oorspronkelijke stijl en eenvoud te behouden. Als gevolg is de 2003-versie van The Texas Chainsaw Massacre een horrorfilmpje zonder toeters en bellen. Dus geen ingewikkeld plot tjokvol wendingen, gewoon lekker recht-toe-recht-aan horrorvermaak. Dit geeft het geheel een aardig ‘old-school’ karakter, maar zorgt er tevens voor dat er weinig echte verrassingen zijn. Vooral nu de liefhebber de afgelopen jaren doodgegooid is met slasher-films, ligt de lat wel wat hoger dan dertig jaar geleden. Dat neemt niet weg dat de nieuwe Texas Chainsaw Massacre een solide slasher-prent is met alle elementen waar het genre om bekend staat. Zoals de moordlustige maniak met zijn handelsmerk moordwapen (een kettingzaag), die jacht maakt op eendimensionale hoofdpersonages waarvan je weet dat het grootste gros de eindstreep never-nooit-niet zal halen. Echter, ondanks dat diepgang in de personages ver te zoeken is, is het acteerwerk zeker naar behoren. Met R. Lee Ermey (o.a. bekend als de drill-sergeant uit Full Metal Jacket) als creepy uitblinker. Ook het sfeertje is prima, al blijft het qua bloed en goorheid allemaal tamelijk binnen de perken. Maar dat was bij het origineel eigenlijk niet anders. De 2003-versie van The Texas Chainsaw Massacre mag dan niet van hetzelfde kaliber zijn als het origineel, het is ook zeker niet het wanproduct waar de fans bang voor waren.

Beeldkwaliteit

De cover van The Texas Chainsaw Massacre belooft ons beeld in 2.35:1-formaat, maar bij het starten van de film blijkt het om een anamorfe 1.85:1-transfer te gaan. “Aargh, toch geen geknipt beeld?!“, is de eerste reactie, maar gelukkig is dit onterecht. Het getoonde 1.85:1 is namelijk de oorspronkelijke verhouding. Op de kwaliteit van het beeld valt, zoals verwacht van een moderne prent, weinig aan te merken. Het beeld is erg scherp, de kleuren (die met hun zomerachtige gloed het geheel een zeventiger jaren sfeertje geven) worden zonder problemen weergegeven en ook qua ongerechtigheden constateren we geen opvallende zaken. Of het moet zijn dat je heel erg valt over wat minimale edge enhancement en een enkel vuiltje of krasje. Tot slot zijn ook zwartniveau en schaduwdetail prima, waardoor alle donkere scènes in de tweede helft van de film uitstekend te volgen zijn.

Geluidskwaliteit

Tegenwoordig, nu 5.1-geluid de gangbare standaard is geworden, kan een goede geluidstrack veel bijdragen aan de sfeerbeleving bij het bekijken van een DVD-tje. Goed voorbeeld is een horrorfilm als The Texas Chainsaw Massacre. De op deze DVD aanwezige 5.1-tracks, in zowel Dolby Digital- als DTS-formaat, weten je namelijk op prima wijze ‘middenin’ de film te plaatsen. Vooral middels continu aanwezige omgevingsgeluiden, zoals de bekende piepende deuren en krakende vloeren. Daarnaast vallen tevens de goede spreiding en de breedte van het geluidsbeeld op. Ook de klank van beide tracks is uitstekend, vol detail en met een ruime portie laag. Bij een vergelijking tussen de DD-track (448kbit/s) en het DTS-spoor (754kbit/s) zijn geen grote verschillen hoorbaar.

Extra's

In Regio 1 en 4 is Texas Chainsaw Massacre verkrijgbaar als volgepakte DVD-uitgave met commentaartracks, verwijderde scènes en uitgebreide featurettes. In Nederland komen we er helaas heel wat minder goed vanaf, maar het is ook niet zo erg als de cover ons wil doen geloven. Daarop staan namelijk geen extra’s vermeld, alhoewel op het schijfje wel degelijk een aantal toevoegingen te vinden zijn.

Audiocommentaar
De voornaamste extra’s van het schijfje vind je in het audio-menu van de DVD. Daar kun je namelijk kiezen uit maar liefst drie commentaartracks. Elk van de tracks is een samenraapsel van los opgenomen toelichtingen van diverse betrokkenen. Alles bij elkaar krijg je in de sporen flink wat (achtergrond-)info, maar door de afwezigheid van interactie tussen de sprekers is de algehele toon erg droog. De (niet ondertitelde) tracks zijn samengesteld naar onderwerp:
- Production Commentary: Op de eerste commentaartrack mogen producer Michael Bay, regisseur Marcus Nispel en executive producers Andrew Form en Brad Fuller hun zegje doen. De nadruk ligt op de totstandkoming, opzet en casting van de film, alsmede het productieproces.
- Tech Commentary: Zoals de naam al aangeeft is dit een technische toelichting, met info over het visuele aspect en het geluid. Sprekers zijn director of photography Daniel Pearl, ontwerper Greg Blair, art director Scott Gallagher, sound supervisor Trevor Jolly, componist Steve Jablonsky en regisseur Marcus Nispel.
- Story Commentary: Op het laatste spoor hoor je schrijver Scott Kosar, castleden Jessica Biel, Erica Leehrsen, Eric Balfour, Jonathan Tucker, Mike Vogel en Andrew Bryniarski en wederom Michael Bay, Brad Fuller, Andrew Form en Marcus Nispel. Dit maal staat het verhaal centraal, waarbij onder andere de verschillende versies en het hoe en waarom van de remake aan bod komen.

Also on DVD
Een collectie promo-trailers, en wel van Jeepers Creepers 2, The Highway Men en Kill Bill 2. Elk van de trailers heeft ingebakken Nederlandse ondertiteling, DD 2.0-geluid en niet-anamorf beeld.

Het hier besproken The Texas Chainsaw Massacre uit 2003 is een remake van de gelijknamige horrorklassieker uit 1974, die de wereld kennis liet maken met de lugubere Leatherface. Qua verhaal is de remake een weinig verrassende recht-toe-recht-aan bedoeling, maar wat betreft het griezelgehalte hebben we wel eens slechtere films gezien. De DVD-uitgave van RCV laat qua beeld en geluid weinig te wensen over, maar helaas moeten we hier in Nederland wel een aanzienlijk deel van de extra’s van de Regio 1 en 4 uitgaven missen. Toch krijg je in een drietal (vrij droge) commentaartracks aardig wat achtergrondinfo voor de kiezen. Niet de ultieme schijf, maar wel eentje die leuk is voor een avondje horrorvermaak.