Breakfast at Tiffany's (Anniversary Edition)

Opmerking: de tekst van deze recensie is grotendeels afkomstig van onze eerder recensie van de Golden Classics uitgave van Breakfast at Tiffany’s.

Holly Golighty (Audrey Hepburn) is een eigenzinnig meisje dat zich in haar onderhoud voorziet door zich mee uit te laten nemen door aantrekkelijke rijke mannen en $50 te vragen als ze naar het toilet moet of een taxi nodig heeft. Sommige mannen verwachten andere services van Holly. Tot grote ergernis van haar huisbaar Mr.Yunioshi (Mickey Rooney) worden deze mannen erg luidruchtig als blijkt dat Holly niet die services verleent. In het appartementcomplex waar Holly woont is een nieuwe bovenbuurman komen wonen, de schrijver Paul Varjak (George Peppard). Wanneer Holly weer eens door haar raam vlucht voor een wat te opdringerige man, ziet zij hoe een weggestelde dame (Patricia Neal) geld neerlegt en het appartement verlaat. Holly stapt bij Paul binnen en gaandeweg de nacht ontstaat tussen Holly en Paul een gevoel van genegenheid. Paul ontdekt dat de charmante Holly erg wispelturig en impulsief is en ook een beetje onbetrouwbaar, vooral als hij haar echtgenoot ontmoet.

Breakfast at Tiffany’s is een romantische komedie van regisseur Blake Edwards. De film is gebaseerd op de korte gelijknamige roman uit 1958 van de Amerikaanse schrijver Truman Capote. Voor de film is het verhaal nogal aangepast door scriptschrijver George Axelrod. Dit script was goed voor een Oscar® nominatie, naast nog twee andere Oscar® nominaties (voor beste set en beste hoofdrolspeelster Audrey Hepburn) en twee gewonnen Oscars® voor beste muziek (Henry Mancini) en het beste liedje (Moon River). Dit prachtige liedje Moon River, ook geschreven door Henry Mancini, is een klassieker geworden en menig zangeres heeft het op haar repertoire staan. Toch is de uitvoering van Hepburn ongeëvenaard. En dat is best bijzonder, als je beseft dat Hepburn eigenlijk niet kan zingen en er bij ( My Fair Lady gebruik was gemaakt van een stemdubbel. Maar Mancini had de zangpartij speciaal voor Audrey beperkt tot één octaaf zodat zij in staat was het liedje te zingen.
Het verhaal van Capote is voor de film veel kuiser gemaakt, waar Holly in het originele verhaal een lesbische verhouding had en enkele naaktscènes zou geven. Begin jaren zestig was dit in een speelfilm nog niet mogelijk. Bij het schrijven van het verhaal had Capote de actrice Marilyn Monroe in gedachten voor de hoofdrol. Oorspronkelijk zou John Frankenheimer (Path to War (2002), Reindeer Games (2000), Ronin (1998)) de regisseur worden. Toen Audrey Hepburn de hoofdrol kreeg, drong zij aan op een andere regisseur, omdat zij nog nooit van Frankheimer had gehoord. En na haar grote successen in Roman Holiday (1953), Sabrina (1954), War and Peace (1956)en Funny Face werd er naar Hepburn geluisterd.
Naast dat het verhaal kuiser is gemaakt, wordt het verhaal in de originele roman via flashbacks verteld door een (onbekende) verteller. In de film heeft George Peppard in de rol van de schrijver Paul Varjak de vertellerrol, maar wordt niet gebruik gemaakt van flashbacks. George Peppard zal bij menigeen nog bekend zijn als Hannibal Smith uit de jaren ’80 televisie hit The A-Team.

Twee jaar geleden heeft Paramount Breakfast at Tiffany’s uitgebracht in de Golden Classics serie. Omdat het dit jaar 45 jaar geleden is dat de film is uitgebracht, is de film nu opnieuw uitgebracht. Niet alleen de beeldkwaliteit van deze editie is verbeterd, ook enkele uitstekende extra’s zijn nu toegevoegd.

Beeldkwaliteit

Het originele 1.85:1 filmbeeld staat in iets afwijkend beeldformaat van 1.78:1 anamorf op de DVD. Bij de voorgaande release van de film was de ruim aanwezige filmgrain en daardoor matige detaillering van het beeld nog een belangrijk kritiekpunt. Met deze release is dat verleden tijd. Het beeld is zichtbaar opgeknapt en verbeterd. Filmgrain is nauwelijks meer een issue. Het beeld dat je nu voorgeschoteld krijgt, ziet er bijzonder goed uit. De kleuren zien er goed verzadigd en zien er nu ook veel natuurlijker getint uit. De scherpte en detaillering van het beeld is enorm verbeterd en ziet er nu ook bijzonder goed uit. Helderheid en contrast van het beeld zijn ook prima in orde. Alle andere artefacten als spetters en aliasing behoren ook nu tot de verleden tijd. Kortom, met deze 45-jarige heruitgave van de film laat Paramount zien hoe fraai het beeld oorspronkelijk was. Een enorme verbetering ten opzichte van de voorgaande release. Ter vergelijking zijn bij de screenshots bij deze bespreking gelijk aan de screenshots van onze bespreking van de Golden Classic uitgave. Wat hierbij opvalt is dat ook de framing van de film anders is ten opzichte van de voorgaande release.
De film is opgedeeld in 14 chapterstops. De DVD is van het type DVD-9, met een laagwisseling die slechts kort merkbaar is. De optionele ondertiteling (wit) is duidelijk leesbaar en staat netjes onder in het beeld geplaatst.

Geluidskwaliteit

Bij de voorgaande release was alleen een opgewaardeerd Engelstalige Dolby Digital 5.1 (bitrate 448 kb/s) soundtrack aanwezig en ontbrak de originele mono soundtrack. Dat is bij deze release niet veranderd. De aanwezige soundtrack is identiek aan de soundtrack zoals die op de eerdere release van de film aanwezig was. We herhalen derhalve wat we hierover schreven: “De soundtrack klinkt prima, waarbij het vooral de muziek van Henri Mancini is die gebruikt maakt van meerdere kanalen. De muziek heeft een goede stereospreiding over de frontspeakers. De surrounds worden zo subtiel gebruikt, voornamelijk bij de muziek, dat deze nauwelijks hoorbaar zijn. De nadruk van de soundtrack ligt dus op de voorste kanalen. Dialogen en andere filmgeluiden blijven beperkt tot de centerspeaker, enkele effecten (een trein of regen) uitgezonderd. De dialogen zijn goed te volgen. Het LFE kanaal is weliswaar aanwezig, maar wordt niet gebruikt”.

Extra's

Het hoofdmenu is een geanimeerd breedbeeld menu met achtergrondgeluid. De overige menuschermen zijn statische plaatjes zonder achtergrondgeluid. Had de voorgaand release alleen een trailer als extra, deze nieuwe Anniversary Edition heeft enkele goede extra meegekregen.

Commentary by producer Richard Shepherd
Een nieuw ingesproken commentaar dat redelijk informatief is, maar waarbij ook lange stilteperiodes vallen. Het commentaar is niet ondertiteld.

The Making of a Classic (16 min)
Regisseur Blake Edwards en producer Richard Shepherd kijken terug op de periode van het maken van de film. Ook enkele andere cast & crewleden, maar ook andere indirect betrokkenen komen kort aan het woord. Daarnaast natuurlijk afgewisseld met veel zwart/wit fotomateriaal en fragmenten uit de film.

It\'s So Audrey: A Style Icon ( 8 min)
Een kort stukje waarin mensen zich in positieve zin uitlaten over Audrey Hepburn en hoe belangrijk haar uitstraling en aanwezigheid was voor de film. Maar ook hoe zij zich ontwikkelde tot een grote persoonlijkheid met een overzicht van haar andere filmrollen en natuurlijk haar inzet voor Unicef.

Brilliance in a Blue Box (6 min)
In deze korte featurette staat de winkel Tiffany & Co. centraal. Deze bekende Amerikaanse winkel vind haar wortels al in 1837.

Audrey\'s Letter to Tiffany
Directeur John Loring van Tiffany & Co. vertelt welke rol en bijdrage Audrey Hepburn aan de historie van Tiffany heeft gegeven.

Theatrical Trailer (2½ min)
De originele bioscooptrailer in 1.78:1 anamorf beeldformaat met DD2.0 mono geluid.

Breakfast at Tiffany’s van regisseur Blake Edwards, is één van Audrey Hepburn’s bekendste speelfilms en leverde haar wederom een Oscar® nominatie op. Gebaseerd op de korte gelijknamige roman van Truman Capote, vertelt de film de relatie tussen de eigenzinnige partygirl Holly Golightly en de schrijvende gigilo Paul Varjak. Als tegenspeler had Hepburn George Peppard tegenover zich staan. Mancini kreeg voor deze muziek een Oscar®, evenals voor het beroemde liedje Moon River, dat door Hepburn zelf gezongen is.
Paramount heeft deze prachtige film opnieuw uitgebracht als een Anniversary Edition vanwege de 45 jarige leeftijd van de film. Vergeleken met de voorgaande release is het beeld enorm opgeknapt en ziet er nu zeer goed uit. De soundtrack is identiek en is nog steeds alleen de opgewaardeerde DD5.1 surroundtrack. Toegevoegd zijn nu enkele informatieve extra’s waarin teruggekeken wordt op het maken van de film en Audrey Hepburn als hoofdrolspeler en ster. Alleen al vanwege de sterk verbeterde beeldkwaliteit is dit zeker een hernieuwde aanschaf waard.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Paramount Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Echnaton & Nefertiti (DVD)
• Volgende: Moody Blues, The – On the Threshold of a Dream (SACD)