["Sliders - Seizoen 1 en 2"]

Quinn Mallory (Jerry O'Connell) is student en bovendien een hele goede. Hij studeert fysica en terwijl hij bezig is met het maken van een anti-zwaartekrachtapparaat, vindt hij per ongeluk een apparaat uit dat hem in staat stelt portalen te openen naar andere dimensies. Hij wil dit uiteraard graag aan zijn professor laten zien en deze Maximillian Arturo (John Rhys-Davies) komt dan ook kijken, samen met collega studente Wade Wells (Sabrina Lloyd). Tijdens de demonstratie gaat er iets fout en de drie worden samen met de toevallig aanwezige zanger Rembrandt Brown (Cleavant Derricks) naar een andere dimensie getransporteerd. Hier bevinden zij zich op de aarde, maar dan in een andere vorm. Heel veel zaken zijn gelijk, maar ook veel dingen verschillen ten opzichte van hun eigen wereld. Het kwartet heeft steeds maar een korte periode de tijd om de uitgang te vinden en via een andere portaal terug te keren naar hun eigen dimensie. Het vinden van het juiste portaal blijkt echter moeilijker dan gedacht en zo blijven ze van dimensie naar dimensie overspringen.

Sliders is een serie waarvan de eerste afleveringen alweer afkomstig zijn uit 1995. Over de jaren heeft de show een aardige aanhang opgebouwd, mede dankzij de vele herhalingen op televisie. Nu zijn dan de eerste twee seizoen beschikbaar op DVD en fans van de show kunnen naar hartelust genieten van deze serie. Een show dus van 12 jaar oud en dit is zeker terug te zien aan het uiterlijk van de afleveringen en de manier waarop alles gemaakt is. Toch valt ook op dat het gewoon een goede serie is met goedgeschreven afleveringen en optredens van de betrokken acteurs. Het zogenaamde "sliden" is dan ook een origineel uitgangspunt en via deze weg komen de karakters terecht in vele verschillende varianten van onze eigen wereld. Dit gaf de makers de kans om veel verschillende dingen uit te proberen en voorzag hen bovendien van eindeloze hoeveelheden plotwendingen. De karakters moesten elke aflevering weer op zoek naar de uitgang voordat deze voorgoed sloot en zij gevangen zouden worden in de wereld waarin zij zich op dat moment bevonden. Dit gaf een zekere tijdsdruk mee aan de afleveringen en maakte het geheel wat extra spannend. Toch treedt er na het bekijken van een aantal afleveringen een soort van verveling op, aangezien de afleveringen vrijwel allemaal gelijk zijn qua opbouw en uitgangspunt. Ook het ontbreken van een rode draad, behalve die van het terug willen keren naar de eigen wereld, zorgt ervoor dat de show wat aan kracht in moet leveren na het bekijken van een reeks afleveringen. Verder zitten er wat onwaarschijnlijkheden in en nemen de makers het niet zo nauw met de continuïteit.
De vier hoofdkarakters hebben allemaal hun eigen sterke en zwakke punten en iedere kijker zal zijn eigen favoriet hebben. Toch mag gezegd worden dat waarschijnlijk de meeste mensen het personage Rembrandt Brown het minst aan zal spreken. Hij heeft weinig extra's te bieden aangezien hij per ongeluk mee wordt genomen op de reis door de verschillende dimensies. Hij heeft ook weinig met de anderen te maken en met hun vakgebied. Jerry O'Connell is iemand die je moet liggen en nog wel eens irritaties oproept maar hier voldoet hij prima. Ook John Rhys-Davies speelt zijn rol met verve maar van hem zijn we eigenlijk niet anders gewend.
Sliders is een typische jaren '90 serie die puur bedoeld is om te vermaken. Op dat gebied voldoet het allemaal prima. Verwacht geen afleveringen die bol staan van de intriges, vrijwel elke aflevering is gelijk qua opzet. Daarom is het aan te raden niet te veel afleveringen achter elkaar te kijken, maar eerder één of twee per keer. Hierdoor blijft het allemaal leuk en slaat de verveling niet al te snel toe. De acteurs doen hun werk naar behoren en de special effects zijn geheel wat je kan verwachten van een show zoals deze.
De hier besproken uitgave bevat het complete eerste en tweede seizoen van de serie, verdeeld over zes schijven. Seizoen één bestaat uit 9 afleveringen, waarvan de pilot een dubbele episode is en het tweede seizoen bevat 13 afleveringen. De afleveringen staan overigens niet in de juiste volgorde op de schijven. Waarom dit is gedaan is niet helemaal duidelijk. De schijven zitten verpakt in drie duo slimcases die op hun beurt weer in een nette slipcase geleverd worden.

Beeldkwaliteit

In de jaren '90 werden televisieseries nog gewoon in het formaat 1.33:1 opgenomen en zo zijn de afleveringen dan ook op de DVD's te vinden. De kwaliteit van het beeld is voldoende, maar toch zijn er wel wat zaken aan te merken. De show is al zo'n 12 jaar oud en dit is dan ook terug te zien aan de transfers. Vooral in de scherpte komt het geheel iets tekort en dit heeft gevolgen voor het detail. Kleuren zien er redelijk natuurlijk uit, hier en daar lopen ze wat in elkaar over. Ook het zwartniveau kent mindere momenten, maar ook dit is toch voldoende over de gehele linie. Contrast en schaduwdetail zijn tenslotte ook zoals het moet zijn en de wat donkerder scènes zijn goed te volgen. Filmgrain is vrij vaak zichtbaar, verder is er soms wat aliasing zichtbaar. Een beeldkwaliteit die geheel in de lijn van verwachting ligt en een goede voldoende scoort.
De optionele ondertitels zijn duidelijk te lezen en staan op een goede hoogte in het beeld.

Geluidskwaliteit

Het geluid tijdens de afleveringen wordt verzorgd door een Dolby Digital 2.0 surroundtrack (384 kb/s). Bij gebruik van Pro Logic Decoder ontstaat er een redelijk ruimtelijk geluidsbeeld waarbij het mono achterkanaal aardig wat geluid laat horen. Dit bestaat uit muziek en omgevingsgeluiden. De dialogen komen netjes uit de centerspeaker en zijn goed te volgen. De frontspeakers laten de muziek en het overige geluid horen en ook hier een helder geluid dat goed te volgen valt. Het geluid klinkt verder mooi helder en ruis of beschadigingen komen niet voor. Prima tracks die goed voldoen, maar een 5.1 track had deze show niet misstaan.

Extra's

De menu's worden weergegeven in het formaat 1.33? en het achtergrondgeluid is Dolby Digital 2.0 (192 kb/s).

Op deze uitgave zijn niet veel extra's te vinden en de extra's die we wel tegenkomen zijn te vinden op de zesde en laatste schijf. Op de cover wordt melding gemaakt van een audiocommentaar tijdens de Pilot, maar deze is helaas nergens te vinden. Direct overgenomen waarschijnlijk van de regio één uitgave, die wél dit commentaar bevat.

Making Of Sliders (13 min.)
De cast en crew blikken terug op de serie en vertellen hoe zij het maken van de serie ervaren hebben. Ook horen we hoe het idee van de show is ontstaan.
Het beeld is 1.33:1 en het geluid is Dolby Digital 2.0 (192 kb/s).

Photo Gallery (1 min.)
Een reeks foto's uit de show en promotionele afbeeldingen komen voorbij in een slide-show.
Het beeld is 1.33:1 en het geluid is Dolby Digital 2.0 (192 kb/s).

In de jaren '90 serie Sliders volgen we het wel en wee van fysicastudent Quinn Mallory. Samen met zijn leraar, een medestudente en een toevallig aanwezige zanger wordt hij via een portaal getransporteerd naar een andere dimensie. Quinn, die dacht een anti-zwaartekrachtapparaat te hebben uitgevonden, creëerde in feite een apparaat dat openingen naar andere werelden kan openen. Nu zit het kwartet vast in een andere dimensie en moeten ze zien terug te komen naar hun eigen realiteit. Dit lijkt echter makkelijker gezegd dan gedaan. Sliders is een typische jaren '90 science fiction show en dus niet vergelijken met series van tegenwoordig met een veel groter budget. Toch valt er genoeg te genieten voor fans van het genre. De show is gelijk qua opzet elke aflevering en daarom minder geschikt om meerdere afleveringen achter elkaar te bekijken. De afleveringen hebben een nette beeld en geluidskwaliteit, qua extra's valt de set wat tegen. Sliders is een leuke serie om af en toe een aflevering tussendoor te bekijken. Het ontbreken van een rode draad kan ervoor zorgen dat het wat gaat vervelen.