["Death Proof (SE)"]

Voor DJ Jungle Julia (Sydney Poitier) biedt het vallen van de nacht de gelegenheid om zich te ontspannen met haar beste vriendinnen. De meiden belanden in een kroeg en drinken en flirten er op los. Maar wat aanvankelijk een onschuldige avond leek, verandert als een van Julia’s vriendinnen vermoedt dat ze gevolgd worden door iemand in een eng uitziende zwarte auto. De betreffende wagen blijkt van Stuntman Mike (Kurt Russell) te zijn. Op het eerste gezicht lijkt deze stuntman niks kwaads in zijn mars te hebben. Maar schijn bedriegt...

In 2007 verscheen Grindhouse in de Amerikaanse bioscopen, een \"double feature\" bestaande uit Death Proof van Quentin Tarantino (Pulp Fiction, Kill Bill) en Planet Terror van Robert Rodriguez (From Dusk Till Dawn, Sin City). Twee horror/aktiefilms achter elkaar, inclusief neptrailers in het midden. Het geheel was bedoeld als eerbetoon aan de campy B-film vertoningen van weleer. In Nederland verschenen de films afzonderlijk in de bios, en ook op DVD zijn beide producties apart uitgebracht. De DVD-uitgave van Death Proof bevat de \"uncut European version” van de film, die bijna twee uur duurt (ongeveer een half uur langer dan de Amerikaanse bioscoopversie). Wat overigens niet wil zeggen dat we hier met een complex verhaal te maken hebben. Puur wat plot betreft, \"maniakale stuntman stalkt mooie meiden\", zou de film namelijk aan een half uurtje ruim voldoende hebben. Maar dan zou je wel scherpe, goed geschreven dialogen moeten missen. En dat is uiteraard juist een van de redenen waarom je een film van Tarantino kijkt. Samen met het cinematografisch aspect. Want ook nu heeft Tarantino een film afgeleverd met een unieke uitstraling. Zo is het beeld gedurende de eerste helft van Death Proof bewust oud gemaakt, vol krassen en vuil en komt er halverwege terloops een stuk in zwart-wit voorbij. Ook de begintitels zijn geheel in stijl. Toch mist de film wat. Dat heeft vooral te maken met het gebrek aan inhoud. Death Proof kabbelt namelijk maar wat voort, met typische Tarantino-dialogen die weliswaar vermakelijk zijn, maar slechts een beperkte functie binnen het overkoepelende verhaal hebben. Afgezien van de vakkundig gemaakte actiescène aan het eind (met een knap staaltje stuntwerk) valt er eigenlijk bar weinig te beleven. Over het acteerwerk daarentegen geen klachten: Kurt Russell heeft zichtbaar plezier in zijn over-the-top rol en ook de actrices leveren goed werk af. Bovendien bevat de film voor fans van Tarantino een berg aan verwijzingen naar andere producties van de regisseur. Daarmee is Death Proof, ondanks dat het niveau van een prent als Pulp Fiction bij lange na niet gehaald wordt, een aardig filmpje voor Tarantino-liefhebbers.

Beeldkwaliteit

Death Proof is anamorf op DVD gezet, in de oorspronkelijke verhouding van 2.35:1. Zoals al eerder opgemerkt heeft Tarantino omwille van sfeer en stijl de eerste helft van de film bewust oud willen doen lijken. Dat is uitstekend gelukt: het materiaal zit vol krassen, vlekken en stof, en ook de kleuren ogen gedateerd. Het ziet er dus echt uit alsof het filmblik tientallen jaren op een stoffige zolder heeft gelegen (screenshot 1 en 2). Aangezien deze \"tekortkomingen\" een bewuste keus zijn en geen gevolg van een slechte transfer, leiden ze uiteraard niet tot puntenaftrek. Voor de tweede helft van de film, die begint met een scène in zwart-wit, heeft Tarantino de scratches-and-dirt look achterwege gelaten en krijg je een beeldkwaliteit zoals je die van een moderne productie mag verwachten (zie screenshot 3 en 4). Schoon, met een aanvaardbare scherpte en natuurlijk ogende kleurweergave. Wel is er wat edge enhancement zichtbaar, maar dat is slechts een klein minpuntje. Rekening houdend met de bedoelingen van de regisseur kunnen we spreken van een prima transfer.

Geluidskwaliteit

Het geluid van Death Proof staat als Dolby Digital-track (448kbit/s) en DTS-spoor (754kbit/s) op het schijfje, met minimaal onderling verschil. Wat vooral opvalt is dat tijdens de eerste helft van de film de nadruk erg op de voorkanalen ligt, met slechts incidenteel gebruik van de achterspeakers. En dus kan het gebeuren dat je bij een regenbui de druppels uit alle luidsprekers hoort vallen, maar dat bij een scène in een drukke kroeg alle vorm van surroundgeluid ontbreekt. Ongetwijfeld een bewuste keus van de regisseur, wat niet wegneemt dat het inconsistente surroundgebruik tamelijk gekunsteld en onnatuurlijk overkomt. Echter, net als bij het beeld verandert ook het geluid in de tweede helft van de film. De surrounds worden dan veel meer gebruikt, waardoor een moderner geluidsbeeld ontstaat. Ook de klank is prima, met waar nodig ondersteuning van het LFE-kanaal (bijv. het zware geronk van Mike\'s auto). Afgaande op het eerste uur van Death Proof lijkt het een weinig bijzondere audiobeleving te worden, maar met name bij de actievolle laatste act is er van gedateerdheid totaal geen sprake meer.

Extra's

De hier besproken 2-disc Special Edition van Death Proof bevat een ruime hoeveelheid (Nederlands ondertitelde) extra’s, identiek aan de Amerikaanse uitgave. Zoals verwacht staan de meeste toevoegingen op de tweede schijf.

Death Proof International Trailer (2 min)
De extra’s op de eerste DVD beginnen met de trailer van de film, die met niet-anamorf 2.35:1 beeld en DD 2.0-geluid op het scherm verschijnt.

The Hot Rods of Death Proof (12 min)
Het maken van een van de beste auto-achtervolgingen ooit, dat was een van de doelen van Tarantino. In deze featurette vertelt hij hoe dit (in zijn ogen) voor elkaar heeft gekregen.

International Poster Gallery
Een collectie promoshots uit de film.

Trailers
Voorproefjes op andere uitgaven van A-Film, te weten Planet Terror, Exiled en Ex-Drummer. Ook tref je een kortere versie van de internationale trailer van Death Proof aan.

Death Proof (Extended) Music Selection
Tarantino-films staan altijd garant voor goede, verrassende soundtracks. Zo ook Death Proof. De laatste extra op disc 1 geeft je de mogelijkheid om fragmenten uit de film te bekijken (2.35:1 anamorf, DD 2.0) waarin de betreffende nummers verwerkt zijn. Van drie nummers is een langere versie te beluisteren (zonder filmfragment).

Stunts On Wheels: The Legendary Drivers Of Death Proof (21 min)
In de eerste extra op de tweede disc staan gemotoriseerde stunts centraal, en dan met name degenen die ze uitvoerden. Tarantino wist namelijk enkele grote namen uit het wereldje te strikken, zoals veteranen Buddy Joe Hooker, Terry Leonard en Tracey Keehn Dashnaw. Daarnaast wilde de regisseur ook nieuw talent een kans geven, in de vorm van Chrissy Weathersby. In deze extra vertellen deze stuntmannen en -vrouwen over hun ervaringen bij het maken van Death Proof. Tevens kijk je mee bij de opnames van enkele stunts.

Introducing Zoë Bell (9 min)
Deze korte featurette focust op de Nieuw Zeelandse Zoë Bell, een jonge stuntvrouw die in Death Proof in feite zichzelf speelt. Tarantino leerde haar kennen als stunt-double van Uma Thurman in Kill Bill, maar voor Death Proof wilde hij haar een meer prominente rol geven. In deze extra vertelt Bell onder andere wat de stap van stuntwerk naar acteerwerk voor haar betekende.

Kurt Russell As Stuntman Mike (10 min)
Tarantino vertelt waarom voor de rol van Stuntman Mike de keus op Kurt Russell was gevallen. De acteur zelf komt ook aan het woord en vertelt dan vooral over hoe het was om met Tarantino te werken.

Finding Quentin\'s Gals (21 min)
In de hoofdrollen van Death Proof zien we verschillende jonge actrices. In deze extra licht Tarantino zijn castingkeus toe. Tevens vertellen de betreffende dames over hoe ze bij de productie betrokken raakten.

The Uncut Version Of Baby It\'s You Performed By Elizabeth Winstead (2 min)
Een langere versie van het fragment waarin actrice Elizabeth Winstead meezingt met haar iPod.

The Guys Of Death Proof (8 min)
Eerder kwamen al de dames van de film aan bod, nu is het de beurt aan de heren. Een aantal van de mannelijke rollen komen aan bod, waaronder het rolletje van Tarantino zelf.

Quentin\'s Greatest Collaborator: Editor Sally Menke (5 min)
Als de opnames afgerond zijn is een film nog lang niet klaar. Een belangrijk onderdeel van het verdere productieproces is de montage. De manier waarop het materiaal gemonteerd is kan een film maken of breken. Vandaar dat Tarantino in deze featurette kort stil staat bij het werk van Sally Menke, zijn vaste editor.

Double Dare Trailer
De trailer voor de geprezen documentaire uit 2004 waarin je meekijkt in het leven van ervaren stuntvrouw Jeannie Parks en nieuweling Zoë Bell.

Nailed by Nikita
Deze gewelddadige over-the-top neptrailer was de winnaar van A-Film’s “Fake Trailer Contest”.

In Death Proof wordt een groep meiden belaagd door een maniakale stuntman, gespeeld door Kurt Russell. Aan veel zaken is te merken dat dit een Tarantino-prent is, zoals aan de scherpe dialogen en uitstekende cinematografie. Maar Death Proof is duidelijk geen Pulp Fiction. De film kabbelt namelijk maar wat voort, met meiden die over hun belevenissen en liefdesleven vertellen, zonder dat er echte dreiging of spanning is. Toch wordt dit op het eind deels goedgemaakt door een uitstekende slotact. Al met al is het geen topper, maar wel een aardig tussendoortje voor Tarantino-liefhebbers. Zij kunnen de DVD gerust in huis halen, want met een goede beeldkwaliteit (rekening houdend met het feit dat de helft van het materiaal bewust oud is gemaakt), prima geluid en een redelijk pakket aan extra’s is het een nette uitgave.