["Taken"]

Bryan Mills (Liam Neeson) leidt een eenzaam leven in Los Angeles. Af en toe heeft hij een verzetje in de vorm van een barbecue met wat vrienden. Hij is gescheiden van zijn vrouw Lenore (Famke Janssen), die hem heeft verlaten voor de rijke zakenman Stuart (Xander Berkeley). Bryan adoreert zijn dochter Kim (Maggie Grace) en is enorm begaan met haar veiligheid. Wanneer ze, als minderjarig zijnde, de toestemming van haar vader nodig heeft om een reis door Europa te maken, voelt Bryan hier aanvankelijk dan ook helemaal niets voor. Vanuit zijn voormalig beroep als beveiliger tijdens levensgevaarlijke opdrachten, is hij uitermate goed op de hoogte van de criminele wereld en de dingen die zijn dochter allemaal kunnen overkomen. Uiteindelijk zwicht Bryan dan toch voor haar niet aflatende gesmeek en geeft hij Kim toestemming om haar reis te starten in Parijs. De voorwaarde is wel dat ze hem elke dag voor het slapen gaan belt en continu laat weten waar ze verblijft. De naïeve Kim en haar vriendin Amanda (Katie Cassidy) zijn nog maar net aangekomen op het vliegveld, of ze hebben hun adres al vergeven aan een ogenschijnlijk aardige jongen die hen die avond op komt halen voor een feest. Dit blijkt een grote fout te zijn geweest, wanneer Kim en Amanda kort na aankomst in hun luxe appartement op brute wijze worden ontvoerd. Gelukkig kan Kim nog helder genoeg denken om via de telefoon wat informatie door te geven aan haar vader. Deze vertrekt direct op het eerste vliegtuig naar Parijs en is genadeloos in zijn intense zoektocht naar zijn geliefde dochter. Bryan zal al zijn vaardigheden nodig hebben om deze getrainde en georganiseerde criminelen de baas te kunnen zijn. Maar zal hij zijn dochter op tijd weten te vinden?

Wraakfilms bestaan al sinds jaar en dag in Hollywood en Taken kan zeker tot deze categorie gerekend worden, samen met recente films als Man on Fire en Death Sentence. Doorgaans vindt er eerst een introductie plaats waarin we de hoofdpersoon en enkele mensen die hem dierbaar zijn leren kennen. Vervolgens gebeurt er iets verschrikkelijks met hen en zet de protagonist alles op alles om persoonlijk de daders te straffen. Taken volgt dit stramien nauwgezet en loopt daarmee het risico om over te komen als ‘meer van hetzelfde’. Regisseur Pierre Morel zorgt er door middel van flitsend camerawerk, strak gechoreografeerde actiescènes en een emotioneel hart van het verhaal voor dat de film boven het eerder genoemde format uitstijgt. Hij is bekend van zijn samenwerking met Luc Besson, die ook het script voor deze film geschreven heeft). Morel zette met zijn regiedebuut Banlieu 13 (District 13) al een krachtige film neer die zich eveneens afspeelt in een Parijs dat er grijs, grauw en realistisch uitziet. De film kent zeker ongeloofwaardigheden, maar door het moordend hoge tempo krijgt je nauwelijks tijd om hier bij stil te staan. Een ander sterk punt dat deze productie boven de middenmoot doet rijzen is het sterke acteerwerk van de ervaren acteur Liam Neeson. Hij staat bekend als karakteracteur en heeft nog niet eerder in een dergelijke volbloed actiefilm gespeeld, maar dit gaat hem goed af. Hij weet zelfs de broodnodige emotionele diepgang aan zijn personage te geven, wat de gebeurtenissen extra impact geeft. Neeson is de ster van de film met de meeste screentime, waardoor de bijrolletjes er wat karig vanaf komen. Maggie Grace, die menigeen nog zal herkennen als Shannon uit de hitserie Lost, vertolkt haar rol best aardig maar echt bijzonder is het niet te noemen. Onze eigen Famke Janssen zien we na de de eerste akte nauwelijks nog terug, wat een gemis is. Je vraagt je af wat haar personage als moeder op dat moment doormaakt en of ze in haar machteloosheid niet ook zelf dingen gaat ondernemen. Aan de andere kant houdt de sterke focus de vaart er goed in en wordt grof geweld niet geschuwd. Dit staat echter altijd in dienst van het verhaal en draagt bij aan de intensiteit. De grauwe weergave van Parijs en de strakke actiescènes maken Taken tot een guilty pleasure van de bovenste plank. Het ontbreekt de film nogal eens aan de nodige logica en geloofwaardigheid, maar dit wordt ruimschoots goedgemaakt door de actie van de bovenste plank.

Beeldkwaliteit

De film is door Warner in de originele beeldverhouding van 2.35:1 op de DVD geplaatst. Het valt al snel op dat de scherpte niet altijd van voldoende niveau is. Dit geldt vooral tijdens de wide shots, bijvoorbeeld in het begin van de film (zie screenshot 1). De kleuren zijn hier dan wel weer mooi en het contrast is ook goed. Al snel neemt de film, zowel inhoudelijk als qua uiterlijk, een donkere wending en spelen scènes zich voortdurend af gedurende de nacht. Op deze momenten blijft het schaduwdetail voldoende en is er sprake van een mooi diep zwart. Alles is goed te volgen en de grauwe sfeer komt mooi over. De matige scherpte die in het begin behoorlijk opvalt, is hier minder evident. De transfer is verder vrij van enige artefacten, afgezien van wat zeer lichte filmgrain.
De plaatsing van de ondertiteling is goed en de vertaling is in orde. De film had in iets meer dan de gebruikte 12 hoofdstukken kunnen worden verdeeld, maar gezien de korte speelduur is het wel voldoende.

Geluidskwaliteit

Taken wordt ondersteund door maar liefst 3 Engelstalige audiotracks. Het betreft hier een Dolby Digital 2.0 (224kb/s), Dolby Digital 5.1 (448kb/s) en DTS-track (768kb/s). De eerstgenoemde is van voldoende kwaliteit, maar er is geen reden om voor deze 2.0 variant te kiezen als je een surround set tot je beschikking hebt. De Dolby Digital 5.1 track klinkt erg goed. Dialogen komen altijd goed verstaanbaar uit de middelste speaker. Daarnaast is er sprake van de nodige omgevingseffecten en komt ook de muziek ruimtelijk uit alle speakers. De track gaat echter pas echt los tijdens de actiescènes en maakt op die momenten veelvuldig gebruikt van actieve split-surround effecten. Vooral de autorace tegen het verkeer in is qua audio een knap staaltje demonstratiemateriaal. Schoten hebben ook een grote impact dankzij een goed volume. De DTS-track klinkt nog net iets voller dan de Dolby Digital 5.1 versie, maar het verschil is in dit geval verwaarloosbaar. Indien je geluidsset het ondersteunt is de DTS-track de beste keuze, maar als je voor de Dolby Digital 5.1 kiest, mis je weinig. Al met al indrukwekkende audiotracks, waarbij de hele trukendoos van stal wordt gehaald.

Extra's

Voorafgaande aan het hoofdmenu wordt er een trailer van de Warner-productie Deception afgespeeld.

Trailer (2 min.)
Een trailer van de hoofdfilm.

Making of (18 min.)
Deze making of is van Franse makelij, maar de interviews met de cast zijn Engelstalig en alles is netjes voorzien van Nederlandse ondertiteling. Inhoudelijk doet deze feature nogal ongeïnspireerd aan en krijgen we de verplichte mix van beelden achter de schermen, interviews en filmbeelden te zien. Wees voorbereid op de nodige lofbetuigingen die over en weer worden uitgedeeld. De beeldverhouding is 1.78:1 en de audio Dolby Digital 2.0 (224kb/s).

Bryan denkt zijn gewelddadige verleden als beveiliger achter zich te hebben gelaten, totdat zijn geliefde dochter Kim wordt ontvoerd. Hij heeft al zijn vaardigheden nodig om het op te nemen tegen de criminele organisatie die achter deze wanstaltige daad zit. Taken is een compromisloze, keiharde actiefilm geworden met een hoog tempo, grof geweld en Liam Neeson die overtuigt in een voor hem zeer atypische rol. De beeldkwaliteit van de film is goed en het geluid is zelfs van demonstratiekwaliteit. Als extra is er een standaard making of beschikbaar.