["L’Avventura"]

Anna (Lea Massari) is een verwend rijkeluiskindje met een zorgeloos leventje. Ze heeft een relatie met Sandro (Gabriele Ferzetti), maar van echte passie kun je al lang niet meer spreken. Het feit dat het een lange-afstands-relatie betreft maakt het er niet gemakkelijker op. Er is dan ook sprake van een fikse woordenwisseling na een discussie over de betekenis en richting van hun relatie. Anna wil meer, maar Sandro is hier nogal onverschillig onder. Ondanks dit akkefietje gaat het paar toch door met het geplande boottripje, samen met Claudia (Monica Vitti), een vriendin van Anna, en een aantal andere vrienden. Nabij een afgelegen vulkanisch eiland neemt het gezelschap een duik en Anna doet alsof ze een haai ziet. Wanneer haar vriendin Claudia later vraagt waarom ze hierover loog, is haar antwoord: uit verveling. Eenmaal weer op het droge volgt er nog een ruzie tussen Anna en Sandro, waarna ze spoorloos verdwijnt. Sandro en Claudia beginnen aan een uitputtende zoektocht door het hele land, waarin ze ook elkaar weten te vinden. Vooral Claudia voelt zich echter schuldig bij deze relatie, zo kort na het verdwijnen van haar vriendin. Zullen ze de verdwenen Anna uiteindelijk terugvinden?

Bovenstaande omschrijving van het verhaal klinkt misschien wat vaag en de gebeurtenissen weinig veelbewogen noch samenhangend, en dit is ook zeker het geval. Deze alom gewaardeerde en bejubelde film is vrij ontoegankelijk. Tijdens de première destijds in Cannes werd regisseur Michelangelo Antonioni uitgejouwd en moest hij het theater ontvluchten. Nu, decennia later, prijkt de film al jaren hoog op de favorietenlijstjes van vele filmadepten, waaronder in de polls van het gerenommeerde filmblad Sight & Sound. L’Avventura is duidelijk een film die moeilijk op intellectueel niveau te begrijpen is. De gebeurtenissen lijken op het eerste gezicht nogal banaal. Waar er in de opening nog sprake is van enig coherent narratief, is dit wel anders naarmate de film vordert. Vanaf het moment dat het personage Anna verdwijnt, lijken alle erop volgende gebeurtenissen nogal willekeurig en is van logica geen sprake meer. Hoewel het verhaal anders doet vermoeden, is er ook geen concrete zoektocht. Elk spoor van Anna ontbreekt en aanwijzingen worden ook niet gegeven. Het mysterie vormt enkel de aanleiding voor het drama dat volgt, waarin de nieuwbakken relatie tussen Claudia en Sandro centraal staat. De spaarzame dialoog is niet altijd betekenisvol, en het is vooral wat er onder de oppervlakte speelt wat belangrijk is. Dit wordt uitstekend vertolkt door de hoofdrolspelers, middels subtiele trekjes in het acteren. Even nauwgezet is de visuele stijl van L’Avventura. Het is Antonioni wel toevertrouwd om op dit vlak iets bijzonders af te leveren. De composities zijn stuk voor stuk doordacht en de camera is vaak niet, of zeer traag in beweging. Deze abstracte stijl vormt een mooie synergie met de eveneens moeilijk te duiden inhoud van de film. Deze productie mag dan volgens velen tot het beste uit de cinema behoren, je moet er wel voor in de stemming zijn. Het zal je mateloos fascineren en goed zijn voor talloze herkijkbeurten of het is een ontzettend lange zit die je niet graag nogmaals zou willen ondergaan. Welke het voor jou is, kun je alleen achterhalen door L’Avventura te ondergaan.

Beeldkwaliteit

De transfer heeft een anamorfe beeldverhouding, die dicht in de buurt komt van de originele aspect ratio van 1.78:1. De productie is bijna 60 jaar oud, waardoor een perfect beeld niet binnen de verwachtingen ligt. De staat van dit beeld is echter ook dan nog ondermaats. De scherpte is erg wisselvallig. Soms net voldoende, maar op veel momenten simpelweg onscherp. Ook de detaillering is ondermaats, vooral in de wide shots. Voeg hier de trillingen in het beeld, de ghosting bij beweeglijke beelden en de veelvuldig aanwezige vuiltjes aan toe, en je hebt te maken met een transfer die ternauwernood kijkbaar is. Als klap op de vuurpijl is er ook nog sprake van edge enhancement. De film komt nog wel tot zijn recht, maar de technische mankementen vereisen zeker gewenning. Dit is extra spijtig gezien er in de VS een uitgave beschikbaar is gesteld door Criterion die, afgaande op buitenlandse recensies, van véél betere kwaliteit is. Het is zonde dat deze transfer niet kon worden overgenomen voor deze uitgave.
L’Avventura is verdeeld in een krappe 13 hoofdstukken. De Nederlandse ondertiteling staat wat te hoog in het beeld en is ingebrand (kan niet worden uitgezet).

Geluidskwaliteit

De originele Italiaanse mono track is voor deze DVD behouden gebleven en wordt gepresenteerd in Dolby Digital 2.0 formaat (224kb/s). De dialogen zijn doorgaans goed verstaanbaar, maar klinken soms wat schel in het hoog. Hetzelfde geldt helaas voor de muziek en geluidseffecten, die in het hoog behoorlijk vals klinken en je doen zoeken naar de volumeknop om het geheel een toontje lager te laten zingen. Van richtingseffecten is uiteraard geen sprake gezien het formaat van het geluid. Tot zover geen grote problemen, ware het niet dat er continu een forse ruis in de track aanwezig is. Deze is het best hoorbaar tijdens momenten van ‘stilte’, maar zelfs nog evident tijdens dialogen en muziek. Dit leidt onnodig af en een dergelijke ruis is met de huidige technieken niet nodig. Hiermee is het geluid helaas al niet veel beter dan het beeld.

Extra's

De DVD zit verpakt in een keepcase met daaromheen een lichtkartonnen sleeve, die dezelfde opdruk heeft als de inlay. De menu’s bestaan uit statische schermen met de optie om de film te starten, een hoofdstuk te kiezen of naar de trailers te gaan. Op de achtergrond is het muziekthema van de film te horen. De speelduur die vermeld is op de cover is foutief. De film duurt geen 143 minuten zoals vermeld, maar slechts 133 minuten. Waarschijnlijk een tikfout.

Trailers
Een viertal trailers van Italiaanse producties met verschillende beeldverhoudingen en vaste Nederlandse ondertiteling. De audio verschilt per geval en is bij Identificazione Di Una Donna en Riso Amoro opvallend genoeg PCM (1536kb/s).

L’Avventura gaat over Anna die tijdens een boottripje verdwijnt en haar vriend Sandro en vriendin Claudia die vervolgens geen enkele moeite sparen en het hele land doorkruisen om haar te vinden. Onderweg vinden ze echter elkaar. Het verhaal is hier niet het belangrijkste en ook lastig te volgen. Michelangelo Antonioni heeft een moeilijk te doorgronden, visueel bijzondere film gemaakt, waar je voor in de stemming moet zijn. Het is lovenswaardig dat Home Screen deze film een Nederlandse release verschaft, maar de technische kwaliteit ervan is ronduit ondermaats. Van extra’s is eveneens geen sprake. Deze DVD-uitgave is dan ook enkel aan te raden wanneer je per se Nederlandse ondertiteling wilt, anders kun je beter uitwijken naar de Amerikaanse DVD van Criterion.