Femme Nikita, La

Nikita (Anne Parillaud) is aan drugs verslaafd en samen met vrienden breekt ze in bij een apotheek, op zoek naar drugs. Ze worden echter op heterdaad betrapt, waarbij Nikita een politieagent doodschiet. Ze wordt veroordeeld tot 30 jaar gevangenisstraf. In plaats van achter de tralies komt ze echter in een speciaal programma terecht. Bob (Tchéky Karyo) heeft namelijk andere plannen met haar. Nikita krijgt de keuze: of sterven, of worden opgeleid tot een moordenaar die opdrachten van de geheime politie uitvoert. Ze kiest voor het laatste, maar het proces verloopt niet gemakkelijk. Nikita is recalcitrant en wil nauwelijks meewerken. Het duurt jaren voordat Nikita eindelijk zover is dat ze haar eerste opdracht kan uitvoeren. Ze gaat dan door het leven als agente Josephine, een zeer koelbloedige killer.

De originele naam van de film is Nikita, maar de titel waar de film grotendeels bekendheid mee kreeg is La Femme Nikita. Regisseur van de film is de Fransman Luc Besson, die later grotere bekendheid zou krijgen met Leon en The Fifth Element. Nikita was reeds zijn vierde speelfilm, maar ten tijde van de release heeft de film niet veel potten kunnen breken. De reviews waren ook overwegend negatief. De voorganger Le Grand Bleu kreeg veel meer positieve reacties, al was het maar vanwege de cinematografische inhoud. Dat is ook een belangrijk onderdeel van de Cinema du Look, waaronder Luc Besson wordt geschaard. Deze beweging ontstond in de jaren '80 in Frankrijk en bestond uit een aantal filmmakers die vorm belangrijker vond dan inhoud, het beeld was belangrijker dan het verhaal. Dat geldt zeker voor Le Grand Bleu, maar ook voor Nikita. Dat is ook te zien in de film, met name dus aan de decors en het camerawerk. Besson maakt veelvuldig gebruik van een groothoeklens (herkenbaar aan de kromme lijnen aan de randen van het beeld), wat voor een vrij surrealistisch beeld zorgt. Het eerste deel van de film doet wat gedateerd aan, wat vooral wordt veroorzaakt door de jaren '80 electropop van Eric Serra. In het tweede deel van de film is deze muziek vervangen door echte filmmuziek, wat de film zeker ten goede komt. Nikita heeft z'n momenten, zeker wat betreft de wisselwerking tussen Nikita - mooi recalcitrant gespeeld door Anne Parillaud - en haar begeleider Bob. De rol van Bob wordt vertolkt door Tchéky Karyo, die met bijna sarcastisch genoegen deze rol speelt. Het zijn deze twee mensen waar de film het van moet hebben. In de film zien we ook een vrij kleine rol van Jean Reno als Victor de Opruimer. Hij moet zorgen dat lijken verdwijnen. Heel veel impact heeft Reno niet in deze film, maar het is wel een kleine voorbode van zijn optreden in Léon, waarin hij deze rol veel verder uitwerkt. Dat geldt eigenlijk voor de hele film. We zien duidelijk herkenbare vormen van Besson, die hij verder en beter heeft uitgewerkt in Léon en The Fifth Element.
In 1993 werd er een Amerikaanse remake gemaakt door John Badham, The Assassin, met Bridget Fonda in de rol van Nikita. In 1997 is er ook een Canadese televisieserie gemaakt, gebaseerd op de originele film van Luc Besson. De Fransman heeft echter geen enkele binding met deze serie.

Dutch Filmworks heeft La Femme Nikita uitgegeven op DVD en Blu-ray Disc. Hieronder volgt de bespreking van de BD.

Beeldkwaliteit

La Femme Nikita staat in een beeldformaat van 2.35:1 op deze Blu-ray Disc uitgave, wat gelijk is aan het originele formaat. Deze film staat op een 25 GB enkellaags disc, waarvan bijna 24 GB is gebruikt. Het beeld heeft een resolutie van 1080/24p, dus 1080 beeldlijnen progressief met 1920*1080 beeldpunten en een beeldsnelheid van 24 beelden per seconde. Voor de encoding van het beeld is gebruik gemaakt van de SMPTE VC-1 codering.

De film kent een redelijk goede HD-presentatie op Blu-ray Disc. Er valt wel het een en ander over te melden. Het mooiste is het behoud van de kleuren. Ondanks dat de film alweer bijna twintig jaar oud is zien de kleuren er nog steeds prachtig verzadigd en fel uit. Ook de huidtinten zijn heel naturel. Het contrast is ook goed, al is het soms wel aan de hoge kant. Daardoor loopt het zwart een beetje dicht, waardoor er geen schaduwdetail meer is. Dat is echter niet op alle momenten zo. Het zwartniveau is heel goed. De film bevat wat filmgrain, maar in wisselende mate. Binnen dezelfde scènes is het soms heel weinig, dan weer vrij veel, zonder dat daar enige aanleiding toe is. Ook de scherpte is wisselend. Soms is het heel mooi scherp, vooral bij close-ups, maar de wat ruimere shots blijven in scherpte toch een beetje achter. Het beeld heeft in ieder geval niet de diepte die we van modernere films gewend zijn. Als we opmerken dat er af en toe beeldruis is waar te nemen en dat er ook af en toe edge-enhancement is toegepast kunnen we tot de conclusie komen dat het een vrij wisselvallige beeldtransfer is. Over de gehele linie genomen is het echter nog wel ruim voldoende, zeker ook gezien de leeftijd van de film.

De High Definition screenshots zijn verkleind naar 1280*720 formaat en gecomprimeerd opgeslagen. Ze zijn daarom geen exacte weergave van de hoge beeldkwaliteit van Blu-ray Disc, maar geven wel een goede indruk. Wil je de screenshots bekijken in Full HD-resolutie? Neem dan een Platinum Member account!

Geluidskwaliteit

Waar het behoorlijk mis gaat bij deze uitgave is het geluid. Een HD-audiotrack is namelijk niet te vinden op deze Blu-ray Disc. We moeten het doen met een Franstalige Dolby Digital 5.1 (640 kb/s) track. Op de hoes staat overigens een Engelstalige track vermeld, maar dat is incorrect. Op zich hoeft een DD 5.1 track geen slecht geluid op te leveren, maar op een Blu-ray Disc mogen we toch op z'n minst een HD-audiotrack verwachten. De film heeft genoeg scènes die zo'n track rechtvaardigen, waaronder de openingsscène in de apotheek. Nu mist het geluid het detail dat we van HD-audio kennen. Het geluid zelf richt zich voornamelijk op de frontkanalen. De surroundkanalen worden eigenlijk alleen gebruikt voor muziek en enkele omgevingsgeluiden. Soms zitten er wat rare echo's in de surroundkanalen, die heel erg elektronisch en nep klinken. De dialogen zijn goed te volgen en komen bijna in z'n geheel keurig uit het midden. Een ander opvallend iets is dat het beeld bijna de hele film door iets voorloopt op het geluid. Het is maar een fractie en op een gegeven moment went het wel, maar het is niet zoals het hoort te zijn. Voldoende redenen dus om niet geheel tevreden te zijn met deze geluidstrack. Een voldoende is dan ook niet op z'n plaats.

Extra's

De serie Blu-ray Discs van Luc Besson die Dutch Filmworks heeft uitgegeven zitten allemaal in een keepcase met opdruk aan de buitenkant van de hoes. Dat is mooi, maar is wel gevoelig voor beschadigingen. De disc zelf zit in een schuifgedeelte van de keepcase. Tot zover het mooie. Het mindere is dat deze uitgave van La Femme Nikita geen extra's heeft en zelfs een (pop-up)menu ontbreekt. Ondertiteling is daarom alleen via de afstandsbediening in of uit te schakelen.

De aan drugs verslaafde Nikita wordt veroordeeld voor moord. In plaats van in de gevangenis komt ze in een speciaal programma terecht, waarbij ze opgeleid wordt tot een koele killer van de geheime politie. La Femme Nikita is een heftige misdaadfilm van Luc Besson, die nog niet de klasse heeft die zijn latere films wel hebben. Toch is het een interessante film, mede gezien het originele verhaal. Deze Blu-ray Disc kent een nogal wisselend karakter als het gaat om beeld en geluid. Het meest storende is de afwezigheid van een HD-audiotrack, we moeten het hier doen met een standaard Franstalige Dolby Digital 5.1 track (en niet Engelstalig, zoals op de hoes staat). Extra's heeft deze uitgave niet. Zo erg als de geruchten gingen is deze uitgave niet, maar er valt nog wel degelijk wat aan te verbeteren.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Dutch FilmWorks.

Lees meer

• Vorige: Across the Hall (Blu-ray)
• Volgende: Moody Blues, The - Threshold of a Dream (Blu-ray)