["Ghost Rider: Spirit of Vengeance"]

Johnny Blaze (Nicolas Cage) is de Ghost Rider. In zijn vorige leven was hij een doodnormale sterveling. Om zijn zieke vader te redden sloot hij een pact met de duivel Mephistopheles (Cirián Hinds). Hierdoor is hij nu opgezadeld met een duivel in hem die er op elk moment uit kan komen. Daarom leidt Johnny tegenwoordig een teruggetrokken bestaan en is hij gevlucht naar een afgelegen gebied in Oost-Europa. Hij kan immers niet voor zichzelf instaan en zou anderen kwaad kunnen doen. Wanneer Johnny door Nadya (Violante Placido) wordt benaderd om haar zoon Danny (Fergus Riordan) te beschermen tegen een demonisch wezen, is hij aanvankelijk niet al te happig. Totdat een mysterieuze priester genaamd Moreau (Idris Elba) hem de belofte doet zijn duivel te verdrijven als hij deze opdracht volbrengt. Hiermee is Johnny opnieuw bereid om de strijd tegen het kwaad aan te gaan. Hij wordt daarbij achtervolgt door de duivel zelf die nu de naam Roarke draagt en een van zijn handlangers Ray (Johnny Whithworth). Hij is opnieuw klaar om de strijd tegen het kwaad aan te gaan.

Het afgelopen decennium zijn er al behoorlijk wat stripboekverfilmingen onder de noemer Marvel naar het witte doek gebracht. Sommigen van deze behoren zelfs tot de grootste kassuccessen uit de historie van de film. Hoewel de films inhoudelijk sterk van elkaar verschillen hebben ze allemaal een ding met elkaar gemeen, namelijk een hoge productiewaarde. Het budget van Ghost Rider: Spirit of Vengeance, het vervolg op Ghost Rider, is met 75 miljoen dollar eveneens niet kinderachtig. Het lijkt er echter op dat niemand die aan deze film heeft gewerkt enig idee heeft wat hiermee gedaan kan worden. De hele look en feel van de film is nogal armoedig. De special effects zijn naar de huidige maatstaven op zijn best matig te noemen en zelfs verslechterd ten opzichte van het vorige deel. Kan Ghost Rider: Spirit of Vengeance dan nog gered worden doordat er sprake is van een bepaalde B-film vibe die het weer vermakelijk maakt? Helaas niet. Bij het eerste deel waren er nog een aantal zaken die wel goed zaten. Zo was er sprake van een redelijk coherent verhaal. In dit vervolg hangt alles nogal in het luchtledige. Er is sprake van een typische set-up waarbij iedereen een bepaalde persoon achtervolgt, maar het hoe en waarom blijven onbesproken. Ook de personages worden geen van alleen uitgediept, noch geïntroduceerd. Dit gaat zelfs op voor onze held Johnny Blaze, toch een van de donkerste striphelden uit het Marvel-universum. Hier liggen onwijs veel gemiste kansen. Nicolas Cage lijkt er ook al niet al te veel zin in te hebben en levert de zoveelste ‘op de automatische piloot’ prestatie af. Eva Mendes, die het eerste deel nog op mocht fleuren, bedankte hier voor de eer. Een karakteracteur als Cirián Hinds moet het doen met een rol die niet veel meer is dan een cameo. De actie zou de film dan nog kunnen redden maar deze is ontstoken van elke vorm van spanning. De Ghost Rider is dan ook simpelweg te sterk voor gewone stervelingen. Feitelijk het enige lichtpuntje aan het einde van de tunnel is dat de film visueel soms best interessant is. De regisseurs van actiefilms als Crank spelen naar lievelust met slow-motion, fast-forward en andere interessante camera-effecten. Deze gimmick – want veel meer is het feitelijk niet – kan helaas deze productie niet meer redden. Deze was van het begin af aan gedoemd (phun intended) te mislukken.

Ghost Rider: Spirit of Vengeance is door Entertainment One uitgebracht op DVD en Blu-ray Disc. Hieronder bespreken we de Blu-ray Disc.

Beeldkwaliteit

De Blu-ray Disc-uitgave van Ghost Rider: Spirit of Vengeance heeft een beeldverhouding van 2.35:1, gelijk aan het orgineel. Het High Definition beeld heeft een 1080/24p resolutie. Dit betekent dat het beeld progressief is opgebouwd uit 1920*1080 beeldpunten en dat de beeldsnelheid 24 beelden per seconde is (de originele filmsnelheid). Voor de encodering is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC codec. Deze Blu-ray Disc-uitgave bestaat uit een 50 GB dubbellaagse disk.

Het beeld van Ghost Rider: Spirit of Vengeance is gestoken scherp en vrij van onvolkomendheden. Uitzondering hierop zijn een aantal scènes in fel licht, waarin duidelijk banding zichtbaar is. Dit doet echter niets af aan de mate van detail die de hele film zichtbaar is. De helderheid is al even goed op orde. De kleuren zijn goed in balans en sluiten goed aan op het bronmateriaal. Dit betekent ook dat er zo nu en dan sprake is van vrij grove kleureffecten, om een bepaalde sfeer te bereiken. Er is geen sprake van noise en enkel van wat grain hier en daar als welbedoeld effect. Een beeldpresentatie waar vrijwel niets op is aan te merken.

Geluidskwaliteit

Deze Blu-ray Disc van Ghost Rider: Spirit of Vengeance is voorzien van een DTS HD MA 5.1-track (16bit/48kHz) in de originele Engelse taal. Deze is ruimtelijk van aard en valt op in haar onopvallendheid. Doordat alle effecten zo nauwkeurig geplaatst zijn gaat de audio naadloos op in de film. Dit roept alleen nog het vraagteken op of het hier en daar misschien niet een tikkeltje luider had gemogen. Als toonpunt van harmonie en balans is deze track desalniettemin een genot voor het oor. Elk klein detail komt goed aan. Subtiele achtergrondgeluiden maken het helemaal af. En ook niet onbelangrijk, de dialogen zijn altijd goed verstaanbaar. Evenals het beeld een professionele presentatie waar vrijwel niets op af te dingen is.

Extra's

Afgezien van een aantal trailers zijn er geen extra´s te vinden op deze uitgave. Buitenlandse uitgaven kennen echter een groot palet met onder andere een videocommentaar tijdens de hele film en een uitgebreide making of bestaande uit zes delen.

Johnny Blaze is vervloekt en leidt daarom een eenzaam leven. Hij krijgt nu echter de kans om de vloek op te laten heffen, als hij een jongetje weet te redden uit handen van de duivel. Ghost Rider: Spirit of Vengeance is zo mogelijk nog slechter dan het eerste deel. Afgezien van het dynamische camerawerk kan de film niet van verdoemenis gered worden. Technisch is deze Blu-ray Disc-uitgave prima verzorgd. Op het gebied van extra’s moeten we het helaas zonder stellen.