["Dredd"]

We leven in de toekomst. Het grootste deel van de Verenigde Staten is veranderd in een nucleair maanlandschap. De paar honderd miljoen inwoners leven allemaal in één grote stad, genaamd Megacity 1. Deze oneindige zee aan gebouwen strekt zich uit over de hele oostkust. Het is verdeeld in vele districten. Judge Dredd (Karl Urban) is rechter in district 13. De misdaadcijfers en de werkloosheid zijn al even torenhoog als sommige van de grote wooncomplexen. Een handjevol wetshandhavers kan maar reageren op een nihil deel van alle misdaden die op een willekeurige dag gepleegd worden. Om de zaak toch wat te versnellen wordt er een vorm van snelrecht toegepast. Judge Dredd en zijn collega’s zijn bij machte om rechter, jury en beul in één te spelen. Als de straf voor een misdaad de doodstraf is, wordt deze ter plaatse voltrokken. Op bevel van zijn baas (Rakie Ayoloa) krijgt Dredd een nieuwe collega op sleeptouw. Cassandra Anderson (Olivia Thirlby) is buiten de stadsmuren geboren. Meestal leidt dit tot vreselijke misvormingen. Anderson had meer geluk en heeft de gave van het gedachtenlezen gekregen. Dit biedt legio voordelen in een baan als wetshandhaver. Dredd en Anderson komen terecht in het Peach Tree complex, waar zojuist een meervoudige moord is gepleegd. Daar zwaait de oppermachtige maffiabazin Madeline ‘Ma-ma’ Madrigal (Lena Headey) met de scepter. Wanneer Dredd en Anderson gevangen raken en versterking verder weg lijkt dan ooit, begint er een dodelijk kat-en-muisspel.

Dredd. Een korte en krachtige titel. Judge, Jury, Executioner. Een al even korte en krachtige slagzin voor de film. Dit is een betrouwbare voorbode voor het feit dat deze productie – een verfilming van een stripboekenreeks - consistent is in haar opzet. De goedzak (Dredd) neemt het op tegen de slechterik (Ma-ma), maar bereikt deze niet voordat er zeeën en zeeën van handlangers vakkundig omver zijn gelegd. Toch zijn er wat nieuwe ingrediënten die nieuw elan toevoegen aan deze beproefde formule. Te starten met de futuristische setting. Deze heeft haar basis sterk in de realiteit. Het is een deprimerend, maar tegelijkertijd realistisch toekomstbeeld. De sets zijn prachtig ontworpen en de digitale effecten passen naadloos in het geheel. De hoofdrol in Dredd komt voor rekening van Karl Urban. Deze breedgeschouderde acteur uit Nieuw-Zeeland acteert meer met enkel zijn kin en zijn stem dan menig acteur met zijn hele smoel voor elkaar krijgt. Zijn stoïcijnse voordoen en bijbehorende diepe stem maken het karakter bijzonder mysterieus en gewelddadig. Naar verluidt kwam de inspiratie hiervoor voor een belangrijk deel vanuit het bekende personage Dirty Harry, vereeuwigd door Clint Eastwood. Een sterke keuze van de makers is bovendien om het masker nooit af te laten doen. In de eerste verfilming met Sylvester Stallone uit 1995, besloot men anders. Het geweld is zo mogelijk een nog meer gewaagd stijlelement. Dit is namelijk bij vlagen behoorlijk extreem. Zodanig dat een deel van de kijkers zal denken: ‘is dit nu echt nodig?’. Toch past het bij de algehele opzet van deze verfilming. Het geweld wordt extra dik aangezet door het gebruik van speciale cameratechnieken. Naast de 3D wordt er namelijk ook extreme vertraging van het beeld toegepast, tot maar 1% van de werkelijkheid. Inventief is dat dit een basis heeft in verhaal, waar de drug ‘Slo-Mo’ bij gebruikers voor deze ervaringen zorgt. Toch zijn niet alle elementen in Dredd even geslaagd. Zo is de casting van de bijrollen ongeïnspireerd. Olivia Thrilby en Lena Headey acteren nog verdienstelijk (hoewel Heady onderbenut wordt). De overige personages zijn niets meer dan van bordkarton. Deze keuze is ook wel weer begrijpelijk gezien de korte speelduur van de film. Hierdoor is er weinig tijd om de personages meer diepgang te geven. Maar eigenlijk is dit muggenziften. Dredd is een zuivere actiefilm. Na 5 minuten introductie rondom de wereld waarin het verhaal zich afspeelt, is er sprake van nagenoeg non-stop actiescènes. Dat maakt de film zeer genietbaar, zonder dat deze beklijft. Dit is ook helemaal niet erg. Liefhebbers van het actie/scifi -genre zijn hier aan het juiste adres.

Dredd is door Entertainment One uitgebracht op DVD en Blu-ray Disc. Hieronder bespreken we de Blu-ray Disc.

Beeldkwaliteit

De Blu-ray Disc-uitgave van Dredd heeft de originele beeldverhouding van 2.35:1. Het High Definition beeld heeft een 1080/24p resolutie. Dit betekent dat het beeld progressief is opgebouwd uit 1920*1080 beeldpunten en dat de beeldsnelheid 24 beelden per seconde is (de originele filmsnelheid). Voor de encodering is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC codec. Deze Blu-ray Disc-uitgave bestaat uit een 50 GB dubbellaagse disk.

2D weergave

Deze transfer vereist even wat gewenning door de vele artistieke elementen die erin verweven zijn. Het beeld doet wat softer aan dan gewoonlijk. Het draagt wel bij aan de surreële sfeer van de film. De wereld in Dredd is bovendien omhuld in strakke kleurfilters (vooral groen) en wat ingetogen kleuren. Deze bewerking van de kleuren heeft overigens geen effect op het zwartniveau en schaduwdetail. Deze zijn beide prima. Ook de mate van detail (vooral in close-ups) is niets minder dan indrukwekkend. Dredd staat bol van slimme en gewaagde keuzes met betrekking tot het uiterlijk, dit samen een uniek geheel vormen. Een effect waar wel discussie over mogelijk is, is de bij vlagen enorme hoeveelheid beeldruis. Vooral evident in de meer donkere scènes. Dit maakt de transfer strikt gezien misschien niet optimaal. Echter geheel vrij van defecten en zoals eerder genoemd gestoken scherp, is deze presentatie na enkele minuten gewenning een uitstekende ervaring.

3D weergave

Evenals het beeld in 2D is de 3D-weergave prachtig om naar de kijken. De film is ook in 3D ietwat softer als dat we gewend zijn maar levert daarmee vrijwel niet aan detail in. Bij de 3D-weergave is de beeldruis in mindere mate aanwezig dan bij de 2D-weergave, maar in enkele scènes nog steeds duidelijk te zien. Er komen veel shots voorbij zoals die ook in de stripboeken getekend staan en een uitstekende weergave bieden van wat er zich in de betreffende scène afspeelt. In 3D wordt dit waanzinnig mooi weergegeven en wordt het stripgevoel aangewakkerd, dit is absoluut een toevoeging voor de film. Het 3D-aspect van de film ligt het grootste deel van de film achter het nulpunt van het scherm, slechts bij enkele close-ups met vertraging wordt het 3D-aspect voor het nulpunt van het scherm weergegeven. De ondertiteling wordt net iets voor het nulpunt van het scherm weergegeven en is slechts sporadisch lastig te lezen, dit is enkel het geval bij lichtere scènes met veel diepte.

Geluidskwaliteit

Deze Blu-ray Disc van Dredd is voorzien van een DTS-HD Master Audio 5.1-track (16bit/48kHz) in de originele Engelse taal. Om maar meteen met de deur in huis te vallen (als deze niet al uit het kozijn is gesprongen): de audiopresentatie van Dredd is overweldigend. Vanaf de eerste tot en met de laatste minuut is er sprake van enorm veel spreiding en een prachtige surroundervaring. De kogels vliegen je om de oren en de toffe techno-soundtrack brengt ook de lagere frequenties in het geluidsspectrum in beeld. Het meest knappe is nog dat de track niet bombastisch is zoals die van zoveel actiefilms. Alle effecten zijn optimaal gemixt en dragen echt bij aan het gevoel van locatie. Dit is een presentatie waar liefhebbers van optimale audio nog lang over na zullen praten.

Extra's

Voordat je in het hoofdmenu terechtkomt, passeren een aantal trailers de revue. Vanuit het hoofdmenu is een reeks extra’s te bekijken, deze worden hieronder afzonderlijk besproken. Alle extra’s zijn te bekijken in prachtige HD-kwaliteit met Dolby Digital 2.0 audio (448kb/s). Een gemiste kans is dat bij geen van de extra’s ondertiteling is opgenomen. Dit is niet passend voor een uitgave die op de Nederlandse markt is uitgebracht. Het aantal extra’s lijkt indrukwekkend, maar de speelduur is erg kort. Dit geldt met uitzondering van de interviews, die een half uurtje duren. Twee langere extra’s van 15 minuten elk zijn wel te vinden op buitenlandse uitgaves maar ontbreken hier.

Dredd: 2000AD The Original (3 min.)
Een korte introductie in het personage en de wereld van Dredd.

Slo-mo (2 min.)
Een uitleg van de drug uit de film en de werking daarvan.

Welcome to Peachtrees (3 min.)
Hierin staat het gebouwencomplex centraal, waarin bijna de hele film zich afspeelt.

The 3rd dimension (2 min.)
Over het gebruik van 3D in de film.

Dredd’s gear (3 min.)
De uitrusting van Dredd wordt besproken. Van zijn wapen (een uitbouw van een 9mm-pistool), tot zijn motor (echt gebouwd) en zijn versleten aandoende pak.

Dredd (2 min.)
Hier ligt de focus op het legendarische personage Dredd.

Interviews (27 min.)
De enige extra met een speelduur die nog even voortduurt nadat je met je ogen hebt geknipperd. Helaas zijn de interviews niet erg diepgaand en is het vooral een complimenteus festijn. Iedereen vond het natuurlijk geweldig om met elkaar samen te werken. Hier en daar komen er wel wat interessante achtergrondfeitjes boven water, die nog niet uit de film bleken.

Dredd is rechter, jury en beul in één verenigd. Hij werkt als wetshandhaver in een toekomst waarin de wereld er niet bepaald beter op is geworden. Samen met zijn nieuwe compaan Anderson raakt hij gevangen in een gebouwencomplex en rest hen niets anders dan het op te nemen tegen de machtige maffiabazin Ma-ma. Dredd is een actiefilm van de zuiverste soort. Het uiterlijk van de film staat bol van de stijlelementen. Het hoge tempo, het extreme geweld en de slowmotion en 3D-effecten maken deze film zeer onderhoudend. Technisch is deze BD-uitgave in orde met een prima beeldkwaliteit en een zelfs nagenoeg perfecte audiopresentatie. Tenslotte is er een vrij standaard pakketje aan extra’s te bekijken, die de liefhebbers wat meer achtergrondinformatie verschaft.