["Present to the Highest Pudding - Robert Jan Stips Plays Supersister"]

Buiten is het 38 graden, binnen zit… Robert Jan Stips. In het Beauforthuis in Austerlitz staan drie vleugels opgesteld. Op zo'n beetje de warmste dag van het jaar speelt Robert Jan Stips de eerste drie elpees van Supersister solo. Present from Nancy (1970), To the Highest Bidder (1971) en Pudding en Gisteren (1972) worden in z'n totaliteit gespeeld. Stips neemt ook de vocalen voor z'n rekening, waarbij hij af en toe ondersteund wordt door een klein koortje (buiten beeld) voor de achtergrondvocalen. Tussen de nummers door geeft Stips hier en daar wat informatie over de opnames van toen, zoals bij Dona Nobis Pacem en Supersisterretsisrepus.

In het begin van de jaren '70 bracht de Nederlandse progressieve rockband Supersister drie elpees uit, voordat de band in een andere bezetting verder ging en later zelfs nog onder een andere naam. Een van de grondleggers van Supersister was zanger/toetsenist Robert Jan Stips, die later nog furore maakte als toetsenist van Golden Earring en met The Nits. Supersister speelde aan jazz en pop gelieerde rock en behaalde bescheiden hitjes met She Was Naked en Radio. In 2000 maakte Supersister in de originele line-up een comeback, maar lang kon dat niet duren door het overlijden van fluitist Sacha van Geest. Dat betekende het definitieve einde van de groep Supersister. Maar niet van hun muziek. Want op een bijzonder warme dag in juli 2015 geeft Robert Jan Stips een solo-concert waarbij hij de eerste drie platen van Supersister in z'n geheel ten gehore brengt. Hij bespeelt daarbij drie vleugels, waarvan soms twee gelijktijdig en neemt ook alle vocalen voor z'n rekening, af en toe ondersteund door een klein achtergrondkoor. De muziek van Supersister weet ook na ruim 40 jaar nog steeds mensen aan te spreken, al is de doelgroep wel enigszins beperkt. Want de progressieve jazz zal niet iedereen kunnen bekoren. Toch slaat Stips zich uitstekend door het concert, waarbij hij het publiek met enige regelmaat ook trakteert op anekdotes uit de tijden van de opnames. Soms mist de muziek de finesses die de originele instrumentatie wist op te roepen, maar de meeste nummers blijven ook op slechts toetsten gespeeld goed overeind. Een goed nummer blijft een goed nummer, hoe je het ook speelt. De fans zullen dit concert op DVD zeker weten te waarderen, maar de kans dat Supersister (her)ontdekt wordt door een nieuw (lees: jonger) publiek zal niet zo groot zijn. Maar petje af voor Robert Jan Stips dat hij dit project, in z'n eentje nog wel, is aangegaan.

Beeldkwaliteit

Het concert Present To The Highest Pudding is opgenomen met een aantal eenvoudige camera's, waarvan enkele vastgemaakt zijn aan de vleugels. Ze zijn ook duidelijk zichtbaar in beeld. Het beeldformaat op de DVD is 1.78:1. Het concert heeft duidelijk de uitstraling van video. De camera's leveren op zich voldoende kwaliteit, maar het houdt niet over. Vooral de scherpte en detaillering laten het wat afweten en dan met name in de close-ups. De belichting is eenvoudig, maar wel voldoende helder. De kwaliteit is nog wel voldoende, maar het houdt niet echt over.
De hoes heeft teksten in het Engels, maar de gesprekjes tussen de nummers door doet Stips in het Nederlands. De DVD bevat geen ondertiteling, dus het nut van Engelse teksten op de hoes ontgaat hier dan ook een beetje. De melding op de hoes Language: English is zelfs misleidend!

Geluidskwaliteit

De DVD van Present To The Highest Pudding heeft alleen een Dolby Digital 2.0 (192 kb/s) geluidstrack. Op de hoes noemt men het uitbundig 2.0 Surround, maar waar men de surround in een stereosignaal vandaan haalt is onduidelijk. Helaas heeft men geen LPCM-spoor op de DVD gezet, wat de kwaliteit zeker ten goede zou zijn gekomen. Nu moet men het doen met het kwalitatieve mindere Dolby Digital 2.0. De opnames zijn prima, dat laat de bijgeleverde CD ook horen. Maar op DVD heeft het allemaal wat minder dynamiek en kracht. Hier had duidelijk meer in gezeten.

Extra's

De DVD heeft een statisch menu, zonder muzikale begeleiding. Er staan twee extra tracks op de DVD, maar die kun je alleen benaderen als je in het menu op Track Selection klikt en dan naar de tweede pagina gaat. Er is rechtstreekse toegang naar de extra's.

Introduction of the Concert (6 min)
De bioscooptrailer van de film. De speech van president Obama die gebruikt wordt in de trailer is niet aanwezig in de film.
Spiral Staircase (3 min)
Als opwarmertje speelt Robert Jan Stips het nummer Spiral Staircase, waarbij hij het publiek uitnodigt om mee te doen.

CD
Als bonus is ook de CD van het concert bijgevoegd, zonder de introducties tussen de nummers door.

Robert Jan Stips van Supersister speelt de eerste drie elpees van deze Nederlandse progressieve band uit het begin van de jaren '70. Dat doet hij solo, spelend op drie vleugels en waarbij hij ook zelf de vocalen voor z'n rekening neemt. Present to the Highest Pudding is een registratie van het concert dat Stips in 2015 gaf in het Beauforthuis in Austerlitz. Supersister speelde progrock, jazz en pop en dat wordt nogmaals duidelijk tijdens dit concert. De DVD is eigenlijk alleen voor de fans, maar die zullen heel blij zijn met deze bijzondere opnames. Robert Jan Stips heeft de muziek van Supersister op een unieke wijze weer tot leven gebracht. De DVD heeft een redelijke beeld en geluidskwaliteit. Jammer dat voor geluid is gekozen voor het magere Dolby Stereo in plaats van LPCM. Gelukkig laat de CD horen hoe het werkelijk kan klinken. Deze uitgave komt in een digibook met hardkartonnen sleeve, wat een mooie uitstraling geeft.