["Star Wars Episode VIII: The Last Jedi"]

Nadat de Republiek uiteen is gevallen, staat enkel het verzet tussen de First Order en gehele heerschappij over het heelal. Prinses Leia (Carrie Fisher) en Commandant Poe (Oscar Isaac) leiden de vloot van het verzet en lijken de schepen van Generaal Hux (Domhall Gleeson) en Supreme Leader Snoke (Andy Serkis) maar niet van zich af te kunnen schudden. Het licht van hoop lijkt steeds meer minder fel te schijnen. Rey (Daisy Ridley) heeft Luke (Mark Hamill) gevonden en probeert de oude Jedi-master ervan te overtuigen dat hij het verzet en de hoop op een goede toekomst weer nieuw leven in kan blazen. In de tijd dat het kost te proberen Skywalker uit zijn zelf opgelegde ballingschap te halen, wordt de macht en dreiging van Kylo Ren/Ben Solo (Adam Driver) groter en groter.

Nadat J. J. Abrams' The Force Awakens nieuw leven in de Star Wars-saga blies, is het aan Rian Johnson om met Star Wars Episode VIII: The Jast Jedi het succes door te zetten. Visueel en qua actie en humor is dit zeker gelukt. Verhaaltechnisch is dat iets minder gelukt. The Last Jedi begint direct waar episode VII ophield; Rey ontmoet Luke en de rebellen worden opgejaagd door The First Order. Wat volgt is een donkerder en creatiever verhaal dan in The Force Awakens, vol twists, onthullingen en bijzondere verschijningen. Er wordt voortgeborduurd op bestaande verhaallijnen, die hier en daar worden uitgediept. Het is een feest van herkenning voor Star Wars-fans met hints naar het verleden, maar een stuk subtieler dan in voorgaande films. Op de oppervlakte is hier genoeg uit te halen en zullen de meeste kijkers – zeker degenen die wellicht toch vooral voor het spektakel komen – zich hier prima mee vermaken. Wanneer je kritischer kijkt mist The Last Jedi een duidelijke focus, een echt verhaal om te vertellen. De film lijkt net zoveel een product van liefde voor de Star Wars-saga als een product van de commercie, waarbij het tweede te vaak de boventoon voert. Men gaat van situatie naar situatie zonder achterliggende gedachte, personages komen en gaan zonder duidelijk doel. Er is veel prachtigs om naar te kijken en er zijn zeker indringende, emotionele momenten over de gehele film verspreid, maar er zijn ook veel gemiste kansen. Dramatische momenten waar juist veel dieper op ingegaan had kunnen worden zijn gehaast uitgevoerd en kennen een abrupt einde, vrijwel altijd zonder echte consequenties. De actiescènes zijn stuk voor stuk uitmuntend uitgevoerd, creatief en erg gevarieerd (vooral de lightsaber-gevechten zijn een echt hoogtepunt). Helaas wordt er buiten zeer basale zaken door alle personages weinig geleerd (wel over situaties, maar niet over zichzelf/elkaar) en is er niet veel echte karakterontwikkeling. Daisy Ridley's Rey en Adam Drivers Kylo hebben veruit de interessantste verhaallijn, die meer ruimte had mogen krijgen. Beide acteurs zijn een stuk zekerder in hun rollen. Poe en Finn – respectievelijk gespeeld door de zeer enthousiaste Oscar Isaac en John Boyega zijn hun heroïsche zelf, maar krijgen helaas zelden tijd om te schitteren of voor het publiek om ze beter te leren kennen. Er zijn momenten van confrontatie voor beiden die helaas niet de impact hebben als gehoopt. Mark Hamill krijgt als Luke veel speeltijd en het is fantastisch om de acteur weer bezig te zien (die ook duidelijk veel lol heeft en voor de beste humor uit de film zorgt), echter lijkt zijn personage het zwakste. Kelly Marie Tran voegt veel toe aan de film en erg intrigerend. Benicio Del Toro is onnodig. Domhnall Gleeson speelt heerlijk vilein, wijlen Carrie Fisher is een genot om nog een laatste keer te mogen zien. The Last Jedi is een prachtig spektakel die de interesse in Star Wars doet aanhouden, maar onder de oppervlakte zelf niet heel veel weet te vertellen.

Star Wars Episode VIII: The Last Jedi is het middelste deel in de nieuwste trilogie en brengt veel spektakel en ijzersterke actie. Het verhaal is in in de basis prima, maar kent geen duidelijke focus en verschillende gemiste kansen. De meeste kijkers zullen sowieso met een grijns de bioscoopzaal verlaten, hoewel The Last Jedi niet zonder gebreken is en iets van het plezier uit The Force Awakens lijkt te missen.