["Time Machine, The (1960)"]

In het Victoriaanse Londen van 1899 doet uitvinder George (Rod Taylor) een wonderlijke ontdekking. Hij bedenkt en bouwt een machine waarmee hij in staat is door de tijd te reizen. Met deze tijdmachine reist George ver in de toekomst, naar het jaar 802701. Daar is hij er getuige van hoe het vreedzame bestaan de Eloi, een ras dat bestaat uit louter jonge, knappe mensen, bedreigd wordt door ondergrondse monsters met gloeiende ogen, de Morlocks. Het lot van de Eloi lijkt bezegeld, of zal de tijdreiziger uit het verleden in staat zijn om de geschiedenis te herschrijven?

In de vele jaren sinds de legendarische H.G. Wells het wereldberoemde The Time Machine schreef, was bovenstaande vertelling het onderwerp voor diverse verfilmingen en TV-series. Pas geleden nog trachtte regisseur Simon Wells het moderne bioscooppubliek op een waardige adaptatie van het klassieke verhaal te trakteren. Het resultaat was echter slechts een sfeerloze afspiegeling van de geliefde verfilming uit 1960. Voor de regie van deze productie tekende de talentvolle regisseur/effectenpionier George Pal, die toentertijd al diverse onderscheidingen op zijn naam had staan. Het feit dat Pal slechts een mager budget kreeg voor deze verfilming doet niets af aan het amusementsgehalte. Zo is het in essentie eenvoudige verhaal, dat een duidelijke maatschappijkritische boodschap bevat, goed uitgewerkt, en zetten Rod Taylor en Alan Young aardige rollen neer. De effecten, die destijds goed waren voor een Oscar, doen in deze tijd van geavanceerde computertechnieken echter tamelijk ouderwets aan. Maar ach, feitelijk draagt dat alleen maar bij aan charme van deze klassieker.

Beeldkwaliteit

Het beeld van The Time Machine werd voor de DVD-release opgepoetst met behulp van moderne digitale technieken. De resulterende weergave (1.78:1 anamorf) heeft een goede scherpte en een mooie natuurlijke kleurweergave. Compressieartefacten zijn nergens te bespeuren, en de lichte edge enhancement is nauwelijks hinderlijk. Eveneens noemenswaardig is de afwezigheid van storende hoeveelheden vuil en beschadigingen, een rechtstreeks gevolg van de nauwgezette restauratie. The Time Machine is verspreid over twee lagen van de DVD-9, de laagwisseling is uitstekend geplaatst. De ondertiteling is minder perfect, aangezien de tekst nogal hoog in het beeld verschijnt. Maar afgezien daarvan valt er totaal niets te klagen over de beeldkwaliteit van deze 42 jaar oude film. Een transfer waar men bij Warner trots op mag zijn!

Geluidskwaliteit

De oorspronkelijke tweekanaals geluidsmix werd voor de DVD-release flink onder handen genomen. De resulterende Dolby Digital 5.1-track (384kbit/s) is compleet vrij van gekraak of andersoortige verstoringen. Bovendien zijn de prestaties op het gebied van surroundgebruik alleraardigst; de achterluidsprekers worden zo nu en dan benut voor de muziek, soms voor omgevingsgeluiden en zelfs voor enkele directionele geluidseffecten. Het LFE-kanaal komt wat minder aan bod. Slechts bij één enkele scène, nadat de tijdreiziger in het Londen van de toekomst belandt, komt de subwoofer namelijk echt tot leven. Op dit moment duikt de deze echter ongepast diep in het laag, wat nogal een groot contrast is met de rest van het spoor. Tenslotte de dialogen: deze zijn goed verstaanbaar, maar bloeden vanuit de center door naar de linker- en rechterspeaker. Gezien het lage volume van de doorgebloede spraak is dit echter niet echt storend. Feitelijk hebben we dus weinig te klagen, vergeleken met een stereospoor is de 5.1-remix zeker een mooie vooruitgang.

Extra's

Wie in het eenvoudige menu van The Time Machine “Special Features” selecteert kan daarna een keus maken uit een aantal extra’s. Te beginnen met enkele weinig bijzondere toevoegingen als een trailer (1.78:1 anamorf, DD 1.0) en overzichten van cast & crew en de gewonnen awards.

Maar daarna beland je bij de voornaamste extra, de documentaire “Time Machine: The Journey Back” (1.33:1, DD 2.0). Deze duurt maar liefst 48 minuten en heeft zelfs een eigen trackoverzicht. De recente documentaire, die wordt gepresenteerd door Rod Taylor, geeft allerlei achtergrondinformatie over de film. Zo wordt er veel (misschien zelfs iets te veel) tijd besteed aan de omzwervingen van één van de bekendste rekwisieten uit de filmgeschiedenis, de met zorg gebouwde Tijdmachine. Verder komt men meer dan veertig jaar na dato met een dertien minuten durende epiloog op de proppen, waarin we zien hoe de tijdreiziger (gespeeld door een inmiddels oude Taylor) na vele avonturen weer in zijn eigen tijd belandt en daar David Filby (Alan Young) ontmoet.

Als er één film is die het predikaat “klassieker” verdient, dan is het de 42 jaar oude verfilming van het door H.G. Wells geschreven The Time Machine wel. Gelukkig onderkent ook Warner deze hoge status, en hebben ze een mooie DVD afgeleverd. Zo werden beeld en geluid opgeknapt om aan de hoge eisen van de huidige filmliefhebber te voldoen. Bovendien heeft men de moeite genomen om een uitgebreide documentaire in elkaar te zetten. Liefhebbers van deze science-fiction-klassieker kunnen dit schijfje dus zonder vrees in huis halen!