Black Mama, White Mama

Op een eiland in Zuid Amerika komt bij een vrouwengevangenis weer een bus met nieuwe vrouwelijke delinquenten. Onder hen ook de donkere Lee Daniels (Pam Grier), die voor drugshandel en prostitutie vast zit en de blanke Karen Brent (Margaret Markov), die een belangrijke guerrilla-activiste is. In de gevangenis heerst een broeierige sfeer, waar de vrouwelijke bewaarders de gevangen ook misbruiken voor persoonlijke geneugtes. Wanneer Lee en Karen met elkaar op de vuist gaan, worden beide aan elkaar vastgeketend opgesloten in een klein hok in de brandende zon. Niet veel later worden beide, nog steeds aan elkaar vastgeketend, in een bus vervoerd om verhoord te worden. Tijdens de rit wordt de bus aangevallen door guerrilla-activisten, die Karen willen bevrijden. Lee en Karen weten te ontsnappen en vluchten de jungle in. Ze worden door verschillende partijen achternagezeten. Uiteraard de politie, dan drugshandelaar Vic Cheng (Vic Diaz) die achter Lee aanzit omdat zij geld van hem heeft achterovergedrukt en de guerrilla omdat Karen weet waar een belangrijke partij wapens is opgeslagen.

In de jaren zeventig werd een groot aantal films gemaakt met een overwegend donkere cast. Films met een flinterdun plot, veel geweld en wat naaktscènes. Deze films staan bekend als het ‘blaxploitation’ genre. Één van de bekendste actrices van dit genre is de actrice Pam Grier die in de begin jaren ’70 ongeveer 15 van dit soort films heeft gedraaid. Jaren later, in 1997, valt Pam Grier op door haar uitstekende hoofdrol in Quentin Tarantino’s film Jackie Brown. De film ‘Black Mama, White Mama’ uit 1972 is een goed voorbeeld van bovengenoemd genre en bevat alle ingrediënten. Het verhaal van de film is afkomstig van Joseph Viola en Jonathan Demme. De laatste is inderdaad dé Jonathan Demme, bekend geworden door zijn uitstekende verfilming van The Silence of The Lambs (1991) en Philadelphia (1993). Naar het schijnt kwam Demme op het idee voor deze film toen hij op een avond op de bank in slaap was gevallen bij het kijken naar The Defiant Ones. Verwacht in deze film geen hoogdravende acteerprestaties, die vind je niet. Het is een actievehikel waarin de hoofdrolspeelster vooral ook om hun aantrekkelijke lichaam meespelen. De film opent met een douchescène waarin dit aspect zichtbaar in beeld is gebracht. Het belangrijkste deel van het verhaal is de jacht op beide dames, waarbij duidelijk wordt dat er maar weinig respect is voor de (vrouwelijke) medemens. Ach, eigenlijk is de film zo belachelijk dat het gewoon weer leuk wordt. MGM/Fox brengt een serie van deze Afro-Amerikaanse actiefilms uit de jaren ’70 uit onder het kopje ‘Soul Cinema’. Bij soul denk je direct aan soul music, de muziek die bij deze films voor de soundtrack werd gebruikt.

Andere ‘Soul Cinema’ uitgaven met Pam Grier in de hoofdrol:
- Black Mama, White Mama (1972)
- Coffy (1973)
- Foxy Brown (1974)

Beeldkwaliteit

De film staat in de oorspronkelijke beeldverhouding van 1.85:1 anamorf op deze DVD. De beeldkwaliteit is redelijk. De film ziet er schoon uit, met slechts heel af en toe een spettertje als gevolg van beschadiging van het materiaal. Het totale plaatje doet qua kleur een beetje gedateerd aan. Contrast is prima in orde met een goed diep zwart. Scherpte van het beeld is redelijk met een magere detaillering. In het beeld is constant filmgrain aanwezig. Ook edge enhancement is in lichte mate toegepast. Door de aanwezige ‘cigarette burns’ (screenshot 5), ongeveer elke 17 minuten, weet je dat een releaseprint voor deze DVD uitgave is gebruikt.
De film is verdeeld in 16 chaptersstops. De DVD is van het type DVD-5 (enkelzijdig, enkellaags), dus geen last van een laagwisseling. De ondertiteling (wit) is duidelijk met een net lettertype en staat netjes onder in het beeld.

Geluidskwaliteit

De Engelstalige mono soundtrack staat in Dolby Digital 2.0 mono (bitrate 192 kb/s) op de DVD. De mono soundtrack wordt door beide frontspeakers gelijk weergegeven, wat de illusie geeft dat de soundtrack uit het midden komt. Bij gebruik van de Dolby ProLogic decoder komt de soundtrack uit de centerspeaker. De mono soundtrack klinkt schoon, zonder kraak of ruis en helder. Alle filmgeluiden zijn goed en duidelijk hoorbaar. Stemmen zijn goed te volgen. Het hoog is redelijk helder, maar klinkt af en toe een beetje vervormd. Laag is nauwelijks aanwezig, wat vooral merkbaar is aan het iele geluid van de pistoolschoten.

Extra's

De breedbeeld menuschermen zijn statische plaatjes en zonder achtergrondgeluid. Als extra vinden we alleen een bioscooptrailer (1:50 minuten), in 1.85:1 anamorf beeldformaat met DD2.0 (mono)– 192 kb/s geluid.

‘Black Mama, White Mama’ is een gewelddadige actiefilm met de actrice Pam Grier in de hoofdrol als de prostitué Lee Daniels die samen met een guerrilla-activiste op de vlucht is. De film valt onder het zogenaamde ‘blaxploitation’ genre. Films met een overwegend donkere cast, een flinterdun plot, veel geweld en wat naaktscènes.
MGM heeft deze film in de budgetserie ‘Soul Cinema’ uitgebracht met een magere beeld- en geluidskwaliteit. Als extra is alleen een trailer op de DVD geplaatst.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Fox Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Towering Inferno, The (DVD)
• Volgende: Coffy (DVD)