About Time

Tim (Domhnall Gleeson) leidt een doodnormaal leventje. Met zijn vader (Bill Nighy), zijn moeder (Lindsay Duncan), zijn zusje Kit Kat (Lydia Wilson) en zijn oom D (Richard Cordery), woont hij in een idyllisch huis aan het strand. Elke dag gaat de hele familie, Brits als ze zijn, thee met koekjes nuttigen. Op het strand wel te verstaan… Een gewone jongen dus, net als ieder ander? Op het moment dat hij 21 wordt, verandert Tim’s leven. Zijn vader vertelt hem een familiegeheim. De mannen uit de familie hebben al generaties lang de mogelijkheid om door de tijd te reizen. Ze kunnen niet naar de toekomst, maar wel terug naar enig gewenst moment uit hun eigen leven. Als ze het zich maar herinneren. Hoe Tim deze bijzondere gave zal gebruiken? Nou, vooral om zijn ware liefde te vinden, te veroveren en voor zich te houden. Maar dit blijkt nog niet zo eenvoudig als hij dacht. Door schade en schande wijs geworden ontdekt Tim de (on)mogelijkheden van het tijdreizen. En ontwikkelt daardoor een heel eigen kijk op het leven en hoe dit het beste geleefd kan worden.

Richard Curtis is de Britse schrijver en regisseur die misschien wel de koning van de romantische komedies genoemd mag worden. Zijn grootste successen waren Love Actually en Bridget Jones’s Diary. Maar ook zijn Notting Hill en Four Weddings and a Funeral behoren tot de beste films uit het genre. De vraag is hoe Richard Curtis als inmiddels 56-jarige veteraan toch nog originaliteit kan vinden. Zeker in het genre van de romantische komedie dat niet bepaald uitblinkt in originaliteit. En warempel, het is hem gelukt. Het element van tijdreizen roept onherroepelijk vergelijkingen op met andere films, Groundhog Day voorop, maar het speelt in About Time niet de hoofdrol. Het wordt ingezet als een vernuftig mechanisme om een onwijs ontroerende film neer te zetten. About Time is niet bepaald sciencefiction maar gaat over universele thema’s als liefde in al haar verschijningsvormen, maar vooral de grote vraag: Wat maakt een mens nu echt gelukkig? Om dat verhaal te vertellen heeft de film ruim twee uur nodig, wat ietwat aan de lange kant is. Sommige scènes zijn inhoudelijk geheel overbodig en hadden geschrapt kunnen worden om de film wat meer vaart te geven. Het biedt ons echter wel meer tijd om naar het wonderschone spel te kijken van de hele cast. Domhnall Gleeson en Rachel McAdams hebben een geloofwaardige chemie samen. Hun relatie staat centraal, maar wordt gecompleteerd door een capabele ondersteunende cast, met Bill Nighy voorop als misschien wel de ideale vaderfiguur. Eenieder die een of meerdere van de films van Curtis heeft gezien, weet dat hij het sentiment niet schuwt. About Time is dan ook een genadeloze tranentrekker. Het hier en daar overdreven bespelen van de emoties van de kijker is een overbodige actie, aangezien de materie op zichzelf al sterk genoeg is om te overtuigen. De een zal hier van smullen, de andere zal erop afknappen. Feit is echter dat er een bepaalde oprechtheid in de film schuilt. About Time heeft een verhaal te vertellen en het biedt een visie op hoe je de tijd die we hier op aarde hebben het beste kunt benutten. Dat zijn geen woorden die je aan de gemiddelde romantische komedie kunt toevertrouwen, waarbij vergeleken de Donald Duck een literair meesterwerk is. In About Time wordt het genre serieus genomen en dat merk je aan het eindresultaat. 

Lees meer

• Vorige: Gravity (Bioscoop)
• Volgende: Welcome to the Punch (Blu-ray)