["San Andreas"]

Ray (Dwayne Johnson) is de coole held en de helikopterpiloot binnen het team van Los Angeles Fire and Rescue. Geen redding is te moeilijk, geen slachtoffer kan niet gered worden. Echter de op handen zijnde echtscheiding van zijn vrouw Emma (Carla Gugino) gaat hem en zijn dochter Blake (Alexandra Dadario) niet in de koude kleren zitten. Hij moet node toezien hoe Daniel Riddick (Ioan Gruffudd), de nieuwe en rijke vriend van zijn vrouw, zijn plek in de familie opeist. Ondertussen doet Lawrence Hayes (Paul Giamatti) en zijn team seismologen een bijzondere ontdekking. Het lukt ze voor eerst om een aardbeving te voorspellen met een innovatieve manier van meten. Wat zij uit de laatste metingen langs de gehele San Andreas-breuklijn ontdekken, jaagt ze de schrik op hun lijf. Hun vermoeden wordt werkelijkheid en laat grote delen van de staat Californië in puin achter. Ray raakt gescheiden van zijn familie en moet en zal ze redden, koste wat het kost… Maar kan hij ze nog vinden in het verwoeste San Francisco van na de ramp?

Iets langer dan een maand geleden werd Nepal opgeschrikt door een verwoestende aardbeving en de gevolgen lieten niets aan de verbeelding over. De timing van deze film zou je iets ongelukkig kunnen noemen. De regie van San Andreas wordt verzorgd door Brad Peyton, die al eerder samenwerkte met Dwayne Johnson in de film Journey 2: The Mysterious Island. San Andreas is een echte rampenfilm die onvermijdelijk gepaard gaat met de nodige CGI. Ondanks dat dit er erg indrukwekkend uitziet, zijn het vooral vallende gebouwen die het doek vullen. Hoe kan het ook anders bij een film die de naam draagt van de breuklijn van de tektonische plaat, de San Andreas-breuklijn. Na een kort intro van de personages ontvouwt het onheil zich al snel en zijn we getuigen van de ene na de andere aardbeving. Voor een typische rampenfilm is San Andreas zeker niet slecht te noemen, alles wat je van zo’n film mag verwachten zit erin, zonder verder al teveel in details te treden. Het komt allemaal ook niet onbekend voor. De clichématige held die gebukt gaat onder een traumatisch verlies uit het verleden en uiteindelijk het uiteenvallen van zijn gezin, maar door heldendaden hun liefde en respect weer weet terug te winnen. Niets, maar dan ook niets staat de held in de weg om zijn vrouw en knappe dochter - die uiteraard veel van haar vaders kwaliteiten heeft meegekregen - te redden van het doomscenario. Naast de held is er ook een team met seismologen, geleid door Paul Giamatti, maar meer dan verschrikt staren naar wat uitslagen, het roepen van wat nummers op de Schaal van Richter en wat constateringen achteraf, komen ze niet. Het zal duidelijk zijn dat een rampenfilm als San Andreas niet een diepgaand verhaal heeft of veel ruimte laat voor karakterontwikkelingen. De prestaties van de cast zijn dan ook niet slecht, maar nergens stijgt het enigszins boven het visuele geweld uit. Het is dus zo’n film waar je vooraf al een beetje weet wat je kunt verwachten en doet sterk denken aan de film 2012. Daar hoeft op zich niks mis mee te zijn als je zin hebt om een kleine twee uur vermaakt te worden met wat ongecompliceerde, CGI-gevulde, nonstop-actie. Geen hoogvlieger, maar wel een redelijk geslaagde rampenfilm.