65

Een astronaut belandt na een crash op een mysterieuze planeet. Hij is er in het gezelschap van een jonge vrouw. Hun nieuwe omgeving blijkt levensgevaarlijk wanneer ze het moeten opnemen tegen een onbekende vijand.

65 is een science fiction-film met Adam Driver (Star Wars: Episode VII, VIII, IX) in de hoofdrol. De film is geschreven en geregisseerd door het duo Scott Beck en Bryan Woods, die vooral furore hebben gemaakt als schrijvers van de hitfilm A Quiet Place. In 65 brengen ze een bezoekje aan de pre-historie en aan science fiction. Aan het begin van de film denk je als kijker dat de film zich afspeelt in de verre toekomst met ruimte exploratie, maar niets is minder waar. De titel slaat dan ook op 65 miljoen jaar....geleden. Dit is nauwelijks een spoiler, want als de titel na een kwartier in beeld komt, komt de uitleg er direct achteraan. in 65 zie je in totaal maar 4 acteurs een rol spelen, waarvan hoofdrolspeler Adam Driver en de jonge Ariana Greenblatt de meeste tijd in beeld zijn. 65 is als een film een beetje vreemde eend in de bijt. Films met gestrande of beschadigde ruimteschepen zijn niet nieuw, kijk bijvoorbeeld naar After Earth en Passengers. Films met dinosauriërs zijn ook niet nieuw, kijk uiteraard maar naar de Jurassic Park-films. Een combinatie zie je niet veel, en dat maakt 65 op zich wel onderscheidend. Maar daar houdt de spanning wel een beetje op. Gelukkig heeft de film een strakke speelduur van 93 minuten, want als hij langer had geduurd dan was het lastig volhouden. Het verhaal is best aardig, maar erg voorspelbaar. De actie-momenten zijn aardig gedaan maar er staat weinig op het spel, dus extra spanning brengt dit niet mee. Ook (het gebrek aan) onderlinge communicatie tussen de twee hoofdrolspelers door de taalbarrière zorgt ervoor dat je als kijker niet echt het verhaal wordt ingetrokken. 65 is een aardig tussendoortje, maar heeft helaas te weinig onderscheidend vermogen om bij de kijker echt te blijven hangen.

Een astronaut belandt na een crash op een mysterieuze planeet. Hij is er in het gezelschap van een jonge vrouw. Hun nieuwe omgeving blijkt levensgevaarlijk wanneer ze het moeten opnemen tegen een onbekende vijand. Gelukkig heeft 65 een strakke speelduur van 93 minuten, want als hij langer had geduurd dan was het lastig volhouden. Het verhaal is best aardig, maar erg voorspelbaar. De actie-momenten zijn aardig gedaan maar er staat weinig op het spel, dus extra spanning brengt dit niet mee. Ook (het gebrek aan) onderlinge communicatie tussen de twee hoofdrolspelers door de taalbarrière zorgt ervoor dat je als kijker niet echt het verhaal wordt ingetrokken. 65 is een aardig tussendoortje, maar heeft helaas te weinig onderscheidend vermogen om bij de kijker echt te blijven hangen.