["Napoleon"]

De snelle en meedogenloze opmars van Napoleon Bonaparte naar het keizerschap van Frankrijk botst met zijn verslavende en wispelturige relatie met zijn vrouw en ware liefde, Josephine.

Regisseur Rideley Scott is een waar fenomeen in de hedendaagse cinema en heeft al vele klassiekers en epossen om zijn naam staan. Zijn meest bekende zijn uiteraard Alien, Gladiator (waarvan een vervolg op stal staat) en Blade Runner, maar ook films als Kingdom of Heaven, Exodus: Gods and Kings, Robin Hood en The Last Duel. Hier bewijst Scott mee dat hij historische verhalen over vaak historische grote karakters goed aankan. Toen werd aangekondigd dat hij Napoleon ging regisseren, een biografische verfilming van één van historisch meest bekende en markante figuren, keek men reikhalzend uit naar dit epos. en het is dan ook zo jammer dat Napoleon dan ook zo tegenvalt, zeker met een zwaargewicht als Joaquin Phoenix in de hoofdrol. Zeker hij heeft met bijvoorbeeld Joker bewezen dat hij complexe karakters goed kan spelen en naar een hoger niveau kan brengen. Maar bij Napoleon ging dit helaas heel anders en kon Phoenix die verdieping niet vinden. Het verhaal dat zelfs hij op de eerste dag van filmen op de set aankwam en absoluut niet wist wat hij moest doen en gedurende het filmen samen met Ridley Scott bepaalde wat hij ging doen in een bepaalde scène, is op zijn zachtst gezegd erg opvallend te noemen. Het maakt de film best oppervlakkig en onsamenhangend. Wellicht heeft dit ook te maken met de speelduur, want de versie die in de bioscopen en op Apple tv+ speelt is een versie van net 2,5 uur, en Scott geeft zelf alf aan dat er een versie van 4 uur bestaat die binnenkort wordt uitgebracht. En dat is wel interessant, want deze bestaande versie komt erg fragmentarisch over. De film volgt bepaalde veldslagen va Napoleon en daaromheen zijn complexe romance met zijn grote liefde Josephine. Je krijgt daarbij niet of nauwelijks inzicht in het karakter van Napoleon en wat hem tot bepaalde acties drijft. Verder is zijn karakter nogal vlak en zie je verder ook geen emoties, behalve soms bij zijn interacties met Josephine. Het is echter te weinig om je als kijker echter te verplaatsen of zelfs sympathie (of afgrijzen) op te brengen voor zijn karakter. Het maakt Napoleon een op zich interessante film, maar te oppervlakkig en te fragmentarisch om echt te beklijven. Wellicht brengt de 4 uurs Director's Cut daar nog verandering in, zoals bij Kingdom of Heaven ook het geval was.

De snelle en meedogenloze opmars van Napoleon Bonaparte naar het keizerschap van Frankrijk botst met zijn verslavende en wispelturige relatie met zijn vrouw en ware liefde, Josephine. Napoleon is een op zich interessante film, maar te oppervlakkig en te fragmentarisch om echt te beklijven. Wellicht brengt de 4 uurs Director's Cut daar nog verandering in, zoals bij Kingdom of Heaven ook het geval was.