Qui Vive

In Qui Vive zien we een familie met de nodige spanningen. Persoonlijke relaties staan onder grote spanning en buitenechtelijke verhoudingen brengen de gemoederen aardig in beroering. Daarnaast weet de oude Zwart (Rijk de Gooijer) niet goed om te gaan met zijn eerste vrouw, die in een concentratiekamp om het leven kwam. Dit werkt ook door in het leven van zijn zoon Nico (Pierre Bokma), die flink in de knoop zit met zichzelf en een succesvolle baan als ziekenhuisdirecteur opzegt en zich terugtrekt op de boerderij waar hij tijdens de oorlog ondergedoken zat. De familie lijkt een stuurloos schip, op weg naar de ondergang.

Qui Vive is een film die gaat over intermenselijke relaties binnen een gewone Hollandse familie met een oorlogsverleden. De littekens uit de oorlogstijd werken ook nu nog door in het hedendaagse leven van de familieleden en daarnaast zijn er de gebruikelijke spanningen die je in iedere familie terugvind. Dat maakt de film erg herkenbaar voor velen van ons. Het doodzwijgen van gevoelige onderwerpen is ons allen niet vreemd en in deze film is dat vrij goed uitgewerkt. Wat dat betreft deed deze film me heel in de verte ook wel een beetje denken aan de Dogma95 klassieker Festen. Dat wordt ook benadrukt door de ietwat documentaire-achtige manier van filmen, met veel hand-held camerawerk en regelmatig gebruik van beelden van een videocamera. Het niveau van een film als Festen wordt echter nergens geëvenaard. De film werd beloond met maar liefst drie Gouden Kalveren, en hoewel het zeker geen slechte film is vind ik dat wel lichtelijk overdreven. Erg storend trouwens was de veel te neutrale voice-over van Kitty Courbois tijdens de film; ze acteert deze gesproken stukken alsof ze een wasmiddel zit aan te prijzen en weet niet de juiste emotie op te roepen. Ook is het in het begin niet helemaal precies duidelijk hoe de verschillende familiebanden in elkaar zitten. Een sterk element uit de film was één van de laatste scènes waarin juist een buitenstaander de emotie weet te vinden waar een complete familie naar op zoek is. En wat dat betreft complimenten voor het acteerwerk van Hugo Haenen, die in deze scène echt schittert. Helaas biedt de film wat mij betreft niet genoeg motivatie om hem nog een keer te zien, waardoor ieder voor zich zal moeten uitmaken of een aanschaf gerechtvaardigd is. Eerst huren!

Beeldkwaliteit

Het is altijd even schrikken als je “4:3” op een DVD-verpakking ziet staan, maar ik zal met het goede nieuws beginnen. Het is een letterboxed transfer, dus hoewel het geen anamorfe presentatie betreft, is wel de originele beeldverhouding van 1.85:1 uit de bios behouden gebleven. Eén druk op de zoomknop van je breedbeeld TV betekent dan ook dat de film beeldvullend wordt weergegeven en het enige gemis is dus de extra resolutie die een anamorfe transfer had kunnen opleveren. Dat was het goede nieuws, het slechte nieuws is helaas dat de kwaliteit van de transfer nog wel eens te wensen overlaat. Allereerst is het beeld vrij flets en niet superscherp. Het contrast is meestentijds aardig, helaas kon het zwartniveau wel wat beter. Het schaduwdetail is redelijk, maar had ook wat beter gekund. De gebruikte print is jammer genoeg niet vrij van beschadigingen en die zijn dan ook van een storend niveau. Filmgrain blijft gelukkig beperkt, maar het beeld doet toch vrij onrustig aan door wat posterisatie in de achtergronden, gepaard gaand met enige macro-blocking. Dit had wellicht verholpen kunnen worden door een ietwat hogere bitrate te gebruiken. Ook is er in lichte mate cross-colouration aanwezig, wat bijvoorbeeld te merken is tijdens de openingstitels die wat regenboogachtig aandoen. In hoofdstuk 22 zien we een lelijk en gelukkig op DVD bijna nooit voorkomend artefact opduiken: digitale tape dropouts. Dit duidt op een beschadiging in de digitale tape waar deze DVD van afstamt en dit uit zich in extreme blokvorming kriskras door het beeld (zie screenshot 4). Gelukkig blijft dit beperkt tot enkel die ene scène, maar het verknalt de filmervaring danig. Aangezien de film Nederlandstalig is valt er weinig te ondertitelen, hoewel het blijkbaar niet nodig is om Duitsers te ondertitelen. Denken de makers soms dat iedere Nederlander vloeiend Duits spreekt? De chapterverdeling in 24 hoofdstukken is toereikend voor een film van deze lengte.

Geluidskwaliteit

De mix wordt in MPEG 2.0 stereo (192 Kbit/s) gepresenteerd. Ten eerste een vreemde keuze, aangezien het MPEG audioformaat bij DVD vrijwel nooit meer wordt toegepast, ten tweede omdat de film in de bioscoop in Dolby Digital EX werd gepresenteerd. Dat blijkt ook tijdens de aftiteling, wat het zout nog eens extra in de wond wrijft. Op de verpakking wordt onterecht melding gemaakt van een Dolby Digital 2.0 track. Een Dolby Digital spoor zou sowieso een betere keuze zijn geweest, ook omdat sommige moderne AV-receivers niet meer overweg kunnen met MPEG 2 audio. Sommige scènes hadden daarnaast goed kunnen profiteren van het Dolby Digital EX formaat, onder andere de scène in de regen bij het standbeeld. Nu blijft de mix geconcentreerd op de voorkanalen. Het is een vrij dialooggeoriënteerde track die af en toe wat minimalistische muziek bevat die weliswaar goed bij de film past, maar verder niet voor spectaculaire momenten zal zorgen. Verder klinkt de track aardig met geen noemenswaardige geluidsproblemen, behalve een zeer storende sis in het geluid in chapter 22, als de tape dropouts voorkomen. Een aardige track, maar het gemis van de originele Dolby Digital EX mix is een enorme domper.

Extra's

Naast de Trailer van Qui Vive vinden we op de DVD ook een korte film terug. De film heet Babyphoned, duurt ongeveer 10 minuten en is redelijk vermakelijk. Helaas zijn er geen extra´s die dieper ingaan op Qui Vive

Qui Vive is een aardige, maar geen bijzondere film. Het verhaal is simpel, maar kent toch enkele zeer mooie momenten. Dit maakt van deze film een aardig tussendoortje die zeker een keer de moeite van het huren waard is. De beeldkwaliteit is helaas niet anamorf en vertoont wat problemen zoals posterisation en de scène met de digitale tape dropouts. Onbegrijpelijk is ook waarom we hier een MPEG 2.0 geluidstrack voorgeschoteld krijgen, terwijl de film in de bioscoop een Dolby Digital EX track toebedeeld kreeg. Qua extra´s is er niet veel meer te beleven dat een aardige korte film, maar veel inzicht in de hoofdfilm krijg je hierdoor niet. Een redelijk onderhoudende film op een technisch zeer ontoereikend schijfje.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Paramount Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Hunt for Red October, The (SCE) (DVD)
• Volgende: Salton Sea, The (DVD)