Natural Born Killers DC

Het moordlustige duo Mickey (Woody Harrelson) en Mallory (Juliette Lewis) doodt onschuldige mensen voor hun plezier. Overal waar ze komen laten ze een spoor van lijken achter, waarbij altijd één persoon in leven blijft om het verhaal na te kunnen vertellen. Het psychotische stel leeft op de rand van waanzin en geluk. Dit gevoel wordt versterkt door de media, die de zwaar bewapende antihelden tot nationale idolen maakt. Als beroemde journalist Wayne Gale (Robert Downey Jr.) echter een exclusief live-interview met Mickey weet te regelen lijkt de situatie uit de hand te lopen...

Het uiterst gewelddadige en (mede hierdoor) controversiële Natural Born Killers (NBK) van regisseur Oliver Stone is geen eenvoudige film om te omschrijven. In NBK bekritiseert Stone de samenleving, waarin men massamoordenaars dezelfde status toebedeelt als filmsterren, en stelt hij de enorme invloed van de media aan de kaak. Hij doet dit op een weinig subtiele maar doeltreffende manier, waarbij hij alle Hollywood-regels aan de laars lapt (hij zegt daarover zelf dat NBK “de anarchist in hem naar boven bracht”). Het is dan ook een film die het predikaat “onconventioneel” ruimschoots verdient. Kijk dus niet vreemd op als er tijdens sommige scènes beelden geprojecteerd worden op het decor, als kunstmatige belichting tijdens een scène meerdere malen van kleur wisselt, als gewelddadige moordpartijen plaatsvinden op cartoongeluid, als een stuk van het verhaal gepresenteerd wordt in de vorm van een Amerikaanse sitcom, of als de filmbeelden plotseling afgewisseld worden door tekenfilmanimaties. Ook de gebruikte manier van filmen, waarbij allerlei verschillende soorten film en video zijn gebruikt en het beeld vrijwel geen enkel moment horizontaal lijkt te staan, draagt bij aan de unieke, bijna surrealistische stijl van de film. De nadrukkelijke manier waarop de moorden van Mickey en Mallory in beeld worden gebracht was echter een doorn in het oog van de filmkeuring. Als gevolg werd voor de eerdere release van NBK een groot aantal gewelddadige shots uit de film verwijderd. Dit tot groot ongenoegen van Stone, die met deze Director’s Cut de kans krijgt om de werkelijke versie van NBK, die meer expliciet geweld bevat, te laten zien. De Director’s Cut is daarmee dus de definitieve versie van deze duistere over-the-top satire. De experimentele stijl en de maatschappijkritische ondertoon maken Natural Born Killers tot een uniek stukje werk. Het mag echter tevens duidelijk zijn dat vanwege het vele geweld en de onconventionele opzet niet iedereen de film evenveel zal kunnen waarderen.

Beeldkwaliteit

Wat beeld betreft valt er nogal wat te melden over Natural Born Killers. Laten we beginnen met op te merken dat NBK op visueel gebied meer op een uit de hand gelopen experiment van een ambitieuze filmstudent lijkt dan op een grote Hollywood-productie. Naast vele andere factoren is dit mede te danken aan het feit dat bij de opnames zo ongeveer alle beschikbare soorten film (waaronder 8mm, 16mm en 35mm) en tapes (bijvoorbeeld video en Super-8) gebruikt werden. De resulterende beeldkwaliteit, die gedurende de film enorm varieert (de enige consistente factor lijkt de beeldverhouding van 1.78:1 te zijn), is niet altijd even goed, maar onderstreept op prima wijze het experimentele karakter van NBK. Van de gebruikte soorten levert de 35mm-film logischerwijs de kwalitatief beste beelden, met een prima scherpte, mooie kleurverzadiging en afwezigheid van storende filmgrain, vuil of krassen. De overige delen van NBK hebben vaak in ruime mate te leiden onder filmgrain, een ver van perfecte kleurweergave en een matige scherpte, maar zoals gezegd past dit uitstekend bij de opzet van de film. Toch kent de anamorfe transfer tevens enkele tekortkomingen die niets te maken hebben met de unieke stijl. De voornaamste hiervan heeft betrekking op de compressie. Deze heeft namelijk zichtbaar moeite gehad met enkele fragmenten in de film, waardoor incidenteel enkele compressieartefacten (bijvoorbeeld macro blocking bij vuur en rook) opduiken. Daarnaast is tevens wat edge enhancement te zien in contrastrijke delen van het beeld, iets wat gelukkig nergens als storend wordt ervaren. De ondertiteling is echter op sommige momenten wel degelijk storend te noemen. Wanneer namelijk de ingebakken Engelse ondertiteling op het scherm verschijnt wordt de Nederlandse tekst daar gewoon overheen geplaatst, met als gevolg dat deze zeer moeilijk leesbaar is (zie rechter screenshot). Een erg slordig foutje, dat gemakkelijk verholpen had kunnen worden door de tekst naar boven te verplaatsen. Ook de indeling van de bijna twee uur durende film in een magere 8 tracks en de merkbare plaatsing van de laagwisseling (na ca. 37 min.) zijn niet echt geweldig. Desalniettemin is de transfer in zijn geheel zeker acceptabel, al mag het inmiddels duidelijk zijn dat de beeldkwaliteit van NBK niet te vergelijken met die van de big-budget blockbusters.

Geluidskwaliteit

Op de DVD van Natural Born Killers vinden we zowel een Engels Dolby Digital 2.0-spoor als een volwaardige Dolby Digital 5.1-track (met de hoge bitrate van 448kb/s) terug. Voor de recensie is laatstgenoemde track beluisterd. Deze klinkt mooi helder en strak, met goed verstaanbare dialogen. Het surroundgebruik is op momenten zeer agressief, met veelvuldig gebruik van split-surround, maar er zijn tevens fragmenten waarbij de achterspeakers tegen de verwachting in geen geluid laten horen. De luidsprekers aan de voorkant brengen een breed stereobeeld ten gehore, waarbij chaotische muziek en effecten hun plaats vinden naast de dialogen uit de centerspeaker, zonder deze te overschaduwen. Het LFE-kanaal is regelmatig actief, maar het gebruik van lage tonen blijft voornamelijk subtiel. Al met al dus een prima geluidskwaliteit, die zeker een dikke voldoende verdient!

Extra's

Het elementaire Nederlandstalige menu van NBK (verhouding 1.33:1, zonder geluid of animatie) biedt de toegang tot een aantal informatieve extra’s. Alle toevoegingen zijn Nederlands ondertiteld, met uitzondering van het audiocommentaar.

Dit commentaar is de eerste optie die men in het menu tegenkomt. Bij het inschakelen horen we tijdens de film de gesproken toelichting van regisseur Oliver Stone. Ondanks dat er redelijk veel (korte) stiltes vallen en het vrij vermoeiend is om bijna twee uur naar de monotone stem van Stone te luisteren hebben we hier te maken met een inzichtelijke commentaartrack. De regisseur spreekt onder meer over de controverse rond de film, de symboliek en de opzet van het verhaal.

Hierna kan gekozen worden voor een introductie op de film door Stone. De term “introductie” is echter nogal misplaatst, aangezien deze toevoeging niets meer is dan de regisseur die in een enkele minuut iets over de soundtrack van de film vertelt.

Daarna volgen zes verwijderde scènes (The Desert, The Courtroom, The Drive-in, Steven Wright, The Hun Brothers en Denis Leary) in totaal goed voor een speelduur van 22 minuten. Elke scène wordt ingeleid door Stone, waarbij hij aangeeft waarom het betreffende fragment moest sneuvelen. De scènes zelf zijn volledig gemonteerd en voorzien van muziek (DD 2.0), wat het des te interessanter maakt om ze te bekijken. Een nadeel hierbij is de aangepaste beeldverhouding van 1.33:1.

Hierna kan men het alternatieve einde bewonderen, ook hier weer voorafgegaan door een inleiding van Stone. Het hier gepresenteerde einde is het compleet tegenovergestelde van de in de film gebruikte afsluiting. En er zullen dan ook zeker mensen zijn (vooral de meer traditioneel ingestelde kijkers) die het alternatief de voorkeur geven. Net als de verwijderde scènes verschijnt ook het einde helaas met 1.33:1 verhouding op het scherm, maar is verder wel volledig gemonteerd en van filmmuziek voorzien.

Dit brengt ons bij de “Making of” (Engelse titel: “Chaos Rising – The Storm Around Natural Born Killers”) van ongeveer 26 minuten. Het is een uitstekende toevoeging, die voornamelijk bestaat uit interessante interviews met cast en crew. Geen nutteloos promotiegebrabbel, maar nuttige informatie en leuke anekdotes. De meest verrassende uitspraak komt voor rekening van Stone, die aangeeft dat hij van Natural Born Killers oorspronkelijk een lichtvoetige Schwarzenegger-achtige actiefilm wilde maken. Ik vrees dat dat helaas mislukt is...

Tenslotte zijn er een aantal extra’s op het schijfje aanwezig die tegenwoordig als standaard te beschouwen zijn. Hieronder vallen de trailer, fotogalerie en de bio- en filmografieën. Om met de trailer te beginnen: deze dient ter promotie van de Director’s Cut van Natural Born Killers. In deze trailer (1.33:1 DD 2.0) laat Stone overigens direct weten dat de eerder verschenen versie in zijn ogen niet de echte versie van de film is. De fotogalerie bevat een magere 9 foto’s van scènes uit de film en is daarmee niet bijzonder interessant. De bio- en filmografieën van Juliette Lewis, Woody Harrelson en Tommy Lee Jones zijn wat boeiender. Ondanks dat deze met 4 tot 6 pagina’s per persoon vrij beknopt zijn bevatten ze aardig wat nuttige (Nederlandstalige!) informatie. Bovendien zijn de filmografieën bijgewerkt tot begin 2002, waardoor ze een compleet beeld vormen van de verrichtingen van de betreffende persoon.

Natural Born Killers is een unieke film, één die met vrijwel geen enkele andere film te vergelijken valt. Door de experimentele stijl en het gewelddadige uitgangspunt is het zeker geen film voor iedereen. Spreekt de film je echter wel aan, dan kun je deze Director’s Cut DVD van Natural Born Killers, die een redelijke goede beeldkwaliteit, prima geluid en een ruime hoeveelheid interessante extra’s bevat, gerust in huis halen.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Bridge Entertainment Group.

Lees meer

• Vorige: Herman Brood – Rock ’n Roll Junkie (DVD)
• Volgende: Unforgiven (DVD)