Feast III: The Happy Finish

De slotscène van Feast II vormt de beginscène van dit derde en laatste (?) deel in deze reeks. Hieruit blijkt dat niet iedereen aan zijn/haar einde is gekomen. We maken wederom kennis met Bartender (Clu Culager), Biker Queen (Diana Ayala Goldner), Slasher (Carl Anthony Payne II), Secrets (Hanna Putnam), Greg (Tom Gulager) en Lightning (Juan Longoria Garcia). Nog steeds zitten zij vast in het kleine dorpje belaagd door de bloeddorstige wezens. Er lijkt echter hoop. In eerste instantie is daar namelijk Shitkicker (John Allen Nelson). Dit eenmansleger kon nog wel eens hun weg uit de waanzin zijn. Helaas zitten ook ongelukken in kleine hoekjes. Het karakter Prophet (Josh Blue) is hun volgende hoop. Deze priester heeft namelijk mentale krachten waarmee hij de wezens weg kan jagen. De hele groep probeert hiermee via de riolen een grote stad te bereiken. In deze riolen ontmoeten ze karatemeester Jean Claude Segal (Craig Henningsen). Gezamenlijk ontdekken zij het nest van de wezens en een bloederige strijd om voor eens en voor altijd korte metten te maken met het gevaar breekt aan…

Doordat Feast II zo abrupt eindigde, zat het er al dik in. Een derde deel in deze reeks dus, die nog zo aardig begon. Net als het tweede deel verscheen het slotstuk ook direct op DVD. Het spreekt in het voordeel van de serie dat wederom dezelfde cast en crew achter deze release zitten. Zo blijft in ieder geval de sfeer van de reeks op hetzelfde niveau. Helaas geldt dit niet voor de rest van de productie. Qua hoofdfiguren zijn er een aantal nieuwe karakters te bespeuren. Echter mag het idee van een karatekoning met de naam Jean Claude Segal voor een kleine glimlach zorgen, de uitvoering ervan is niet erg bijzonder. Dit geldt overigens ook voor Prophet, een figuur die eerder irriteert dan imponeert. Je gunt hem zelfs een pijnlijke dood. Grote man achter de reeks John Gulager had beter nieuwe schrijvers in de arm kunnen nemen. Ook zou het prettig zijn als de beste man eens niet zijn broer, vader en vrouw optrommelt voor belangrijke rollen in de reeks. Deze beste mensen kunnen simpelweg niet zo goed acteren. Als het om gore en absurde zaken gaat, zijn schrijvers Patrick Melton en Marcus Dunstan (bekend van delen vier tot en met zes van de Saw-reeks) compleet doorgeslagen. De wezens zijn in dit deel namelijk in staat zich voort te planten via mensen. Dit levert een aantal bizarre scènes op. Het gaat zelfs zo ver, dat al vrij in het begin een mensenhoofd in moordtempo van de romp wordt gescheiden, opgegeten en uitgepoept. Deze scène roept eerder walging op dan een relativerende schaterlach. De finale slaat helemaal alles. Het vinden van het “nest” van de wezens wordt zo weergegeven dat de kijker hier epileptische aanvallen aan over kan houden door het gebruik van flikkerende beelden. Dan volgen er nog wat stukjes die werkelijk alles slaan. Alleen de grootste fans van deze reeks zullen deze episode uit kunnen staan. Het blijft jammer voor een reeks die zo veelbelovend begon, dat deze zo moet eindigen.

Beeldkwaliteit

De verhouding van het beeld is 1.78:1 anamorf. Net als bij de vorige delen oogt het beeld bewust grof. Dit geeft een passende sfeer mee aan de prent. Ook bij dit deel hebben de makers weer een bepaalde manier van het introduceren van de karakters. Het beeld staat bij hun eerste screentime even stil en geeft direct informatie over de desbetreffende figuur weer (zie screenshot 1). Verder wordt er in de donkere scènes night vision toegepast (zie screenshot 3). De kwaliteit van het beeld valt goed te vergelijken met Feast II. Dit houdt in dat de detaillering nogal tegenvalt, evenals de scherpte. Artefacten als filmgrain en edge enhancement zijn aanwezig. Tevens lijkt er sprake van interlacing. Dit geeft figuren een dubbel uiterlijk. De interlacing valt pas op wanneer de DVD bekeken wordt via een computermonitor of beamer. Kleuren lijken een beetje dof, maar ogen verder wel natuurlijk. Alleen het veelal aanwezige bloed is een tikkeltje te donkerpaars. De optionele Nederlandse ondertiteling is duidelijk leesbaar en staat op een juiste hoogte in het beeld geplaatst. De film is verdeeld in 12 chapterstops.

Geluidskwaliteit

Er is een Dolby Digital 5.1 track (448 kbit/s) aanwezig, iets wat niet gold voor de voorgaande delen. Bij deze delen schreven we al in de recensie dat een 5.1 track wellicht wat moois kon doen qua geluid. Nu het dan zo is, valt het geheel toch een beetje tegen. De track is niet zo bombastisch als gehoopt. Vele geluidseffecten vragen net om iets meer dynamiek, zodat je door de soundtrack de film in wordt gezogen. Dit is vaak niet het geval. Het resultaat is namelijk een recht door zee 5.1 track. Hierbij komen de dialogen, vaak net te zacht, uit de centerspeaker. De voorste kanalen worden gebruikt voor het weergeven van de overige filmgeluiden en de muziek. De surrounds worden minimaal gebruikt voor ondersteuning. Het LFE-kanaal doet nauwelijks van zich spreken. Een audiospoor wat volstaat, maar zeker niet meer dan dat.

Extra's

Het statische menuscherm staat in de verhouding 1.78:1 anamorf op de schijf. Als achtergrondmuziek krijgen we het slotlied van de trilogie voorgeschoteld. Dit is een Dolby Digital 2.0 track (192 kbit/s). Extra’s zijn niet aanwezig.

Met het derde deel in de Feast-reeks, The Happy Finish komt er dan een einde aan deze serie. Hopelijk is dit einde ook voorgoed, want net als het tweede deel valt het slotstuk ook behoorlijk tegen. Dit is met name te danken aan de makers die volledig ontspoord zijn bij het bedenken van nieuwe gruwelijkheden. Het beeld is goed te vergelijken met dat van het tweede deel. Voor het geluid geldt dat dit het enige deel is dat een 5.1 track meekreeg bij zijn R2NL release op DVD. Helaas had hier iets meer in gezeten, maar het volstaat. Extra’s zijn niet aanwezig. Alleen voor de echte fans van deze reeks en dan hooguit als huurtip.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Paradiso Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Not the Messiah (DVD)
• Volgende: Dear John (Blu-ray)