Bad Trip

De vier vrienden Tim, Kris, Sebastiaan en René zijn huisgenoten. Ze zitten in hun laatste week omdat een van hen dit warme nest gaat verlaten om met zijn lieftallige vriendin te gaan samenwonen. Ze hangen wat doelloos rond zoals zo vaak, wanneer er plotseling gewelddadige huisvredebreuk plaatsvindt. Ze raken van de regen in de drup en moeten binnen een week een enorme hoeveelheid coke zien te verkopen. En dat voor de dubbele prijs als die anders gebruikelijk is. Zelfs voor vier ervaren gangsters zou dit een moeilijke opdracht zijn. En deze heren zijn geheel onervaren in het criminele circuit. Ze komen hierdoor steeds dieper terecht in het criminele wereldje, waar ze totaal niet op hun plaats zijn. Hun leven komt hierdoor in gevaar, maar als ze niets doen en de deadline laten verlopen is dit ook het geval. Een duivels dilemma dus. Brengen de boezemvrienden het hier zonder kleerscheuren vanaf?

Het is tegenwoordig moeilijk om een originele film te maken. En het welbekende spreekwoord luidt bovendien: ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’. Maar Bad Trip slaat echt alles. Werkelijk alles in de film is gejat uit andere films, soms zelfs schaamteloos 1-op-1 gekopieerd. Bij sommige films voelt dit aan als het brengen van een ode, hier is het duidelijk een luie kopie. Als het dan nog goed gejat wordt dan is het nog tot daaraan toe, maar de kwalificatie ‘goed’ moeten we helaas ook weglaten. De film begint met een lange voice-over, waarbij je eigenlijk meteen al een soort van onverschilligheid ontwikkelt. De voice-over verwijst op een bepaald moment naar zichzelf (genoeg voice-over, laten we beginnen) en deze zelfgenoegzaamheid past de film totaal niet. Vervolgens leren we de eigenzinnige types uit de vriendengroep kennen, waarbij het niet lang duurt voordat de eerste enorme grote piemel in beeld is. Daarna is er overigens praktisch geen seks meer in de film te bekennen en ook het geweld is spaarzaam en relatief tam. Actiekomedies hebben meestal als probleem dat de actie totaal niet meer spannend is. Door alle kolder is er geen echte dreiging van gevaar. Dit is natuurlijk ook het punt en het hoeft geen enkel probleem te zijn, mits het dan wel grappig is. Helaas is Bad Trip zelden grappig. Ten eerste omdat er simpelweg te weinig grappen in de film zitten. En als er dan grappen zijn, dan treffen ze geen doel. Dit ligt in eerste instantie aan het weinig interessante script, maar ook de acteurs zijn bepaald geen hoogvliegers. Ze zetten stuk voor stuk een typetje neer, zonder enige dimensie daarin. Daarbij brengen ze de grappen op een manier waarbij het lijkt alsof ze er zelf ook niet echt in geloven. Bad Trip is een dappere poging om het succes van gelijksoortige Amerikaanse komedies te evenaren. En het is altijd leuk om een film vanuit de Benelux te zien die dit genre probeert te tackelen. Helaas is dat hier jammerlijk mislukt. Hopelijk leert men van de fouten en wordt een volgende poging wellicht niet origineler, maar op zijn minst beter gemaakt.

Beeldkwaliteit

De Blu-ray Disc-uitgave van Bad Trip  heeft de originele beeldverhouding van 2.35:1. Het High Definition beeld heeft een 1080p/24p resolutie. Voor de encodering is gebruik gemaakt van de VC-1  video codec. Deze Blu-ray Disc-uitgave bestaat uit een 25GB enkellaagse disk.

De beeldkwaliteit is niet direct om over naar huis te schrijven. Tijdens scènes met voldoende lichtinval is het nog ruim voldoende. Het beeld is helder met natuurlijke kleuren en er zijn voldoende details te zien. Minstens de helft van de film speelt zich echter af in het schemer of in het donker. En op die moment is de kwaliteit echt ondermaats. Vooral het schaduwdetail laat te wensen over, waardoor er soms echt te weinig zichtbaar blijft. Zie enkele van de screenshots voor voorbeelden hiervan. Daarnaast is het beeld gewoon niet zo haarscherp als je van een recente Blu-ray zou mogen verwachten. Gelukkig zijn er dan weer geen aantoonbare defecten in het beeld. Ook is de soms gebrekkige kwaliteit niet zo gebrekkig dat het rechtstreeks storend is voor de kijkervaring. Daarom krijgt deze beeldpresentatie toch nog een (nipte) voldoende van ons.

Geluidskwaliteit

Bad Trip wordt ondersteund door een DTS-HD Master Audio 5.1 track (48kHz/16-bit) in de originele taal. Deze is aangeduid als Nederlands, maar eigenlijk is het Vlaams. En wel met een behoorlijk accent soms, maar gelukkig is er optionele Nederlandse ondertiteling beschikbaar. De cover doet misschien een actiefilm vermoeden en er is zeker soms actie, maar het leeuwendeel van de film bestaat uit dialogen. Deze krijgen voldoende prioriteit en zijn goed verstaanbaar. Er zit een grote schietpartij in de film, waarbij de track de kans krijg om meer van zichzelf te laten zien. Dat komt er helaas maar mondjesmaat uit. Er is beperkte surroundwerking en niet heel veel dynamiek. Je hoort wel wat schoten om je heen, maar je zit er niet middenin. Het is het gewoon nét niet. Ook hier geldt dat het geluid zeker niet zodanig ondermaats is dat het storend is, maar meer dan middelmatig kunnen we deze audiopresentatie helaas niet noemen.

Extra's

Er is geen menu en er zijn geen extra’s. Na een aantal trailers begint direct de hoofdfilm.

De vier vrienden Tim, Kris, Sebastiaan en René zijn huisgenoten. Ze raken verstrikt in het criminele circuit wanneer ze binnen een week een enorme partij coke moeten verkopen voor de dubbele prijs. Brengen ze het hier zonder kleerscheuren vanaf? Bad Trip steelt werkelijk alles van andere films, maar het spreekwoord ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’ gaat ook niet op. De uitvoering is op zijn best matig te noemen. Het acteerwerk is vlak en de film is zelden grappig. De BD-uitgave heeft een net voldoende beeldkwaliteit, die bij scènes met weinig licht ondermaats is. Het geluid is redelijk, maar maakt geen indruk op de actievolle momenten waar dit wel had gekund. Er zijn geen extra’s op de disk inbegrepen.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Entertainment One.

Lees meer

• Vorige: Thank You For Your Service (Blu-ray)
• Volgende: Pacific Rim Uprising (Bioscoop)