Three Billboards outside Ebbing, Missouri

Het is negen maanden geleden sinds de brute verkrachting en moord van Mildred Hayes' (Frances McDormand) dochter. Er is nog altijd geen dader, een relevante aanwijzing of ook maar een telefoontje van de lokale sheriff Willoughby (Woody Harrelson) over hoe het onderzoek loopt. Mildred is verbeten en kwaad. De politie moet hier toch bovenop zitten in plaats van kruimeldieven oppakken of – in het geval van de erg simpele agent Jason Dixon (Sam Rockwell) – Afrikaanse Amerikanen martelen? Dit is geen gerechtigheid. Wanneer ze voor de zoveelste keer over een verlaten weg naar huis rijdt, merkt ze pas echt de drie grote billboards er vlak naast op. Drie gigantische borden waar ze alles op mag laten zetten wat ze wilt, zolang het maar geen scheldwoorden bevat. Zodra de billboards behangen zijn met Mildreds boodschap komt er vrij snel reactie.

Het charmante en gewelddadige 'sprookje' In Bruges maakte Martin McDonagh een schrijver/regisseur met een geheel eigen stijl die je als filmliefhebber in de gaten zou moeten houden. Seven Psychopaths wat vier jaar later in de bioscopen verscheen, was wederom doordrenkt met scherpe dialogen en donkere humor, maar sloeg minder goed aan door een onevenwichtig verhaal en wel erg over-de-top acteerwerk, Het heeft vijf jaar geduurd, maar dan is er eindelijk McDonaghs derde speelfilm. En wat voor één.
Three Billboards Outside Ebbing, Missouri is een serieuze overpeinzing over verschillende mensen hun leven, de gemaakte en nog te nemen keuzes naast de vraag wat je doet als je wordt geconfronteerd met ingrijpende gebeurtenissen. De film heeft in toon iets weg van Calvary, geschreven en geregisseerd door Martins jongere broer John Michael, hoewel duidelijk anders in uitvoering. Veel zware onderwerpen passeren de revue zoals verlies van een naaste, omgaan met gevoelens van onmacht en frustratie, naast haat en jaloezie die tot extreme gevolgen kunnen leiden. Dit maakt de film ogenschijnlijk een vrij dramatische aangelegenheid, maar Martin McDonagh weet door natuurlijke dialogen en (botte) humor voor een goede balans te zorgen tussen drama en luchtigere momenten. Wat Three Billboards outside Ebbing, Missouri vooral erg sterk maakt, is dat het een zeer menselijke film is. Onderwerpen die besproken worden en problemen waar personages tegenaan lopen, zijn zaken waar de meeste mensen ooit mee geconfronteerd zullen worden. Handelingen zijn wat in hun extreme getrokken, maar logisch en begrijpelijk. Oplossingen, keuzes die geboden worden zijn wellicht niet allemaal even bevredigend – zeker niet wanneer kijkers een conventionele film verwachten –, maar wel realistisch. McDonagh laat niet veel, maar enige ruimte voor kijkers om zich af te vragen hoe zij zouden handelen als zij in een situatie die in de film geschetst wordt te zitten. Het acteerwerk in Three Billboards Outside Ebbing, Missouri is simpelweg subliem. De sterke dynamiek tussen de drie hoofdpersonen is het kijken van de film al meer dan waard; een solide emotionele kern zoals Colin Farrell, Brendan Gleeson en Ralph Fiennes vormden in In Bruges. Frances McDormand zet een zeer gelaagd personage neer die duidelijk worstelt met verschillende dingen in haar leven en vooral maar iets lijkt te doen om het gevoel van machteloosheid tegen te gaan. Woody Harrelsons Sheriff Willougby is zeer betrokken en empathisch, maar die duidelijk iets schuilhoudt. McDormand en Harrelson zetten hun beste rollen neer sinds decennia. Ook op zijn beste niveau is Sam Rockwell die in tegenstelling tot zijn werk in Seven Psychopaths gekweld en vooral zeer menselijk overkomt als agent Jason Dixon. Zeker in scènes met Woody Harrelson of Sandy Martin - die Jasons moeder speelt - is Rockwell ijzersterk. Peter Dinklage en Caleb Landry Jones hebben niet erg grote bijrollen, maar weten wel impact te maken. De overige acteurs - hoe klein hun rol ook - zetten duidelijk hun beste beetje voor.

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri is een rauwe, botte, maar vooral zeer menselijke dramafilm. De focus ligt op de personages die stuk voor stuk subliem zijn uitgewerkt en perfect worden neergezet door acteurs op het hoogste van hun kunnen. Zware thema's of scheldkanonnades worden niet geschuwd, maar ook rauwe emoties of zeer menselijke gedachtes passeren de revue. De humor is gitzwart en het geweld soms wat over-de-top, maar slechts zelden zonder reden. Niet een film voor iedereen, maar een prachtige die je eigenlijk niet kunt missen.

Lees meer

• Vorige: End of the F***ing World - Seizoen 1, The (Streaming)
• Volgende: Greatest Showman, the (Bioscoop)