Peppermint

Riley North (Jennifer Garner) is een jonge moeder met een leuke man en een prachtige dochter. Ze geniet van alles wat ze heeft, al is hun leven financieel niet altijd even makkelijk. Ze moeten allebei hard werken om het hoofd boven water te houden. De man van Riley overweegt zelfs even om het slechte pad op te gaan. Een vriend van hem tipt hem namelijk over een lucratieve drugsdeal. Op het laatste moment besluit hij om zich terug te trekken, maar het kwaad is dan al geschied. Drugsbaas Diego Garcia (Juan Pablo Raba) is op de hoogte van het plan en geeft zijn handlangers de opdracht om de man van Riley te vermoorden. En zo geschiedde. De man en dochter van Riley worden in alle openbaarheid nabij de kermis dodelijk geraakt in een drive-by shooting. Riley zelf overleeft de aanslag ternauwernood. Niet lang daarna probeert men haar om te kopen om niet te getuigen en ook andere getuigen houden allemaal hun mond uit angst voor represailles. Riley laat zich niet omkopen, maar stuit in de rechtbank op corruptie. Hierdoor gaan de daders vrijuit, ondanks haar getuigenis. Er knapt iets in Riley. Ze heeft nu niets meer te verliezen. Ze verdwijnt van de aardbodem om vervolgens precies vijf jaar na de moord weer in Los Angeles op te duiken. Ze is getraind en tot de tanden toe bewapend. Ze heeft maar één doel over in het leven: wraak nemen op iedereen die dader of medeplichtig was in de moord op haar gezin.

De wraakfilm is al bijna zo oud als de film zelf. Al decennia lang krijgen we films voorgeschoteld waarin de hoofdpersoon een vreselijk drama ondergaat, justitie het doorgaans laat afweten en het slachtoffer vervolgens het recht in eigen handen neemt. Peppermint volgt de regels van dit subgenre tot op de letter. Meestal zien we een man in de hoofdrol in dit soort films. Het is daarom verfrissend om nu eens een sterke vrouw deze rol op zich te zien nemen. Jeniffer Garner keert weer wat terug naar haar roots. In de spionage TV-serie Alias moest ze ook regelmatig een robbertje vechten. Alleen was het geweld daar een stuk tammer en was er veel meer aandacht voor verhaal. In Peppermint is het ‘verhaaltje’ niets meer of minder dan een excuus voor veel brute, grove en expliciete actie. Garner is daarin zeker geloofwaardig als vechtersbaas. Je kunt zien dat ze veel getraind heeft voor haar rol. Daarnaast komen de gevechten ook natuurlijk over, ook al is in werkelijkheid waarschijnlijk elke beweging onderdeel van een nauwgezette choreografie. Garner laat het allemaal natuurlijk lijken, alsof ze nooit iets anders gedaan heeft. De actie wordt flitsend in beeld gebracht door Pierre Morel, die eerder Taken regisseerde. De films lijken als twee druppels water op elkaar. Morel is duidelijk geen fan van enige diepgang of subtiliteit. De lijnen tussen goed en kwaad zijn hier eens niet grijs. De boeven zijn meedogenloze boeven en de corrupte ordehandhavers van justitie worden ook zodanig zwart/wit als kwaadaardig neergezet, dat je geen greintje sympathie voor ze voelt. Dit maakt wel dat je betrokken raakt bij het lot van Riley en graag wilt dat ze haar missie kan voltooien. Ook voelt het goed wanneer ze weer een van die vreselijke harteloze daders op meedogenloze wijze heeft uitgeschakeld. Uiteindelijk is Peppermint niets meer dan een niemendalletje. Het tempo zit er goed in en de actie is onderhoudend. Dit kan niet verhullen dat het verhaal flinterdun is en de film elke geloofwaardigheid ontbeert. Peppermint is een klassieke wraakfilm, niets meer en niets minder. Wat dat betreft weet je vooraf precies wat je krijgt.

Riley North is een jonge moeder met een leuke man en een prachtige dochter. Wanneer haar man en dochtertje door een drugsbende worden omgelegd, gaan de daders vrijuit doordat politie en justitie corrupt blijken. Er knapt iets in Riley en ze verdwijnt van de aardbodem om zich voor te bereiden op een wraakmissie. Ze heeft maar één doel over in het leven: wraak nemen op iedereen die dader of medeplichtig was in de moord op haar gezin. Peppermint is niets meer dan een niemendalletje. Het tempo zit er goed in en de actie is onderhoudend. Dit kan niet verhullen dat het verhaal flinterdun is en de film elke geloofwaardigheid ontbeert. Peppermint is een klassieke wraakfilm, niets meer en niets minder. Wat dat betreft weer je vooraf precies wat je krijgt.

Lees meer

• Vorige: Predator, the (Bioscoop)
• Volgende: Bankier van het Verzet (Blu-ray)